No moze rzczywiscie troche wstyd, tak jak wspominala michaela, bo w koncu to tylko jedno dziecko, maz sprawny fizycznie, i przeciez zawsze moze byc gorzej jak mowila mi kali, ale prawda jest taka jak pisze chiang mai...trzeba wybrac albo, albo...wiec jak maly spi,sama nie wiem co robic, zdrzemnac sie?? moze obiad?? moze jakas robota??a moze ksiaza...taka fajna mi sie trafila,ale oczy mi sie kleja... a moze posmecic na belly wraz z towarzyszkami mamami....no coz, wybralam to ostatnie za chwile maly wstanie, a ja dalej bede zmeczona z poczuciem winy, ze nic w tym czasie nie zrobilam....

Juz tyle dziewczyn zdeklarowalo starania na 2015,ze az nie moge sie doczekac tych kolejnych emocji w nowym roku Jestem tez bardzo ciekawa, jak zycie wyglada,gdy ma sie juz drugie dziecko, zwlaszcza w tej roznicy wieku 2, 4 lata (bo to jakby mnie intersuje). Na dzien dzisiejszy wsrod moich belly kolezanek tylko gosia81 ma taka sytuacje. Wiec kochana pisz jak najwiecej, jak to jest za drugim razem? Jak starszak reaguje i jak oswaja temat? No i na pewno przesledze losy jeszcze kilku dziewczyn, zanim sama zrobie to znowu. Bo nibym juz duzo sie wie,zwlaszca jesli chodzi o pielegnacje malucha, i potrzebne rzeczy do kupienia, ale czasem drugie dziecko to jakby zupelnie inna bajka....
Po co ja znowu o przyszlosci,jakbym nie miala co robic... wlasnie maly brynczy w wozku, ja zakatarzona i ledwo zywa,bo od kilku dni maly budzi sie w nocy co 2 h z wrzaskiem jakby go ze skory obdzierano, ale dzis zostawiam malego na noc z mezem, z racji tego kataru,abym sie wyspala i aby mnie do reszty nie rozlozylo...hmmm czuje sie jakbym co najmniej na wakacje jechala....cala noc....no moze tylko do 6 rano...ale to az tyle godziny,ze az mam ochote poczytac, film obejrzec i zrobic posta na belly przed pojciem spac....jesli to zrobie to z 6 godzin snu,zrobia sie 3....
Ide spac, dobranoc

Rany julek jak ja dzis tesknie za Polska....a raczej za moim dawnym zyciem troche, za Wroclawiem, ktory dzis podejrzewam wydalby mi sie obcym miastem, to spotkanie byloby pewnie bolesne....to tak jakby spotkac bylego chlopaka, w ktorym sie kiedys bylo mega zakochanym, a ktorego sie dzis ledwo poznaje, ale i moze troche teskni, za tym co bylo...
Zima mnie zawsze jakos tak nastraja,sentymentalnie... zawsze to pisze, co roku, brakuje mi mrozu, tych zimnych, ale czasem slonecznych porankow, przytulnego ciepla w domu, czytania wysokich obcasow w sobote...
Brakuje mi bratniej duszy, tutaj na miejscu....kolejna kolezanka wyjezdza z hiszpanii, wraca do Polski...nie ona pierwsza,nie ostatnia, chyba przestane sie zadawac z przyjezdnymi, im nie mozna ufac, zawsze moze ich gdzies pognac i zapomna, nie beda wracac, potraktuja to miejsce jako przystanek na swojej drodze i tyle...
Tesknie za studenckim zyciem, kiedy bylo tyle ludzi w kolo, tyle energii, a kazda przyjazn wydawala sie taka wielka i ze w oglne forever and ever....
Teraz wszystko idzie tak powoli, jakby pod gore....i nie mam tu na mysli zycia po urodzeniu dziecka, tylko zycia na wiosze z dala od wszystkiego....tak ogolnie, no wiecie, ble blala bleeeeeee

O tak dorajana, masz racje, TU I TERAZ JEST NAJWAZNIEJSZE I NAJPIEKNIEJSZE!!!
To wlasnie jest ten czas, taki krotki i taki niepowtarzalny, gdy nasz bobas jest maly, i rosnie z dnia na dzien....no tylko,ze ze mnie juz jest taka stara jeczybula....

i znowu mamy 21 ego...oczko!
moje oczko w glowie konczy dzis 4 miesiace, 4 miechy jestem mama....
co u nas??
nie jest zle, maly mial swoje dni, kiedy dopadala go histeria, ale taka ze nawet rece nie pomagaly....jak czytam w niektorych pamietnikach, jak dzieci wyja po pare godzin....to az mnie ciary przechodza, chyba bym osiwiala na dobre. Moj maly jest na szczescie grzeczny, przesypia w nocy juz nawet 5 godzin ciurkiem, chodz pokazuje tez swoje humorki, nudzi sie w domu, wiec co raz wiecej czasu trzeba mu poswiecac, organizowac rozrywki, na szczescie tatus troche przejal palczeke.
Ja koncze swoja przygode z karmienie, juz nie odciagam, karmie tylko raz na dobe, w nocy, na spicha jeszcze troche pociagnie, ale w dzien to za chiny. Myslalam, ze bede miec dzieki temu wiecej czasu, ale wcale tego nie czuje, moze dlatego, ze oprocz srody, kiedy pracuje, wzielam tez zlecenie do domu i jest troche roboty....ale kasa potrzebna nam jest, ciagle mamy tylu i pelno dziur do zalepienia, do tego fajna robota sie trafila, a taka trzeba brac, nawet gdy mi specjalnie termin nie pasuje..
Niestety ciezko sie pracuje, bo musze prosic wiecej meza o pomoc, bo maly mniej w ciagu dnia sypia, bo jestem co raz to bardziej zmeczona wszystkim....odliczam dni do wyjazdu do Polski, potrzebuje jakiejs odmiany, jakiejs dodtakowej pary rak do noszenia malego. Kladac sie spac zaczynam odczuwac przygnebienie, ze obudzi mnie placz juz za pare godzin. No i co raz szybciej robi sie ciemno, to wiadomo....

Wczoraj wybralam sie z malym na dluzsza przejazdzke, sama..30 km od domu...to byla m a s a k r a
darcie ryja.....non stop...
Normalnie pokonuje ta odleglosc w 20 minut autostrada...
wczoraj jechalam godzine,bo robilam 4 postoje, juz naprawde chcialam zawracac do domu, az wsty sie przyznac, ale w chwili uniesienia nad swoja bezradnoscia zawylam niczym ranne wierze w lesie....
Te lzy, czerwona twarz, zanoszenie sie w foteliku samochodowym, ale gdy tylko bralam malego na rece wszystko ustawalo....powinnam nauczyc sie prowadzic samochod z dzieckiem na kolanach? A moze zwyczajnie nigdzie sie nie ruszac z domu??? Nie poddalam sie, dojechalam do znajomych, zjadlam z nimi obiad, wypilam kawe i wrocilam, w druga strone jakos bylo....ale z wrazenia moje dziecko w nocy budzilo sie 3 razy :/ Wzielam wczoraj malego ze soba, aby maz mial wolne przedpoludnie,bo na dzis zaplanowalam swoja prace, wiec zajmuje sie Gabim....tylko, ze ja juz nie mam sily na prace po wczorajszym, lacznie z nocnymi pobudkami, mam ochote zjesc sniadanie w lozku,nie myc sie, i udawac,ze jestem chora.....

Wizyta na 4 miesiace u pediatry zaliczona.
Kolejne szczepienia odfajkowane.
Waga 7,0 kg clakiem calkiem, mam co dzwigac nie powiem...
Maly wzorcowo sie rozwija, wszystko gra, kolejna wizyta po powrocie z Polski.
Kot z nami tez bedzie lecial, wiec niezla wyprawa mnie czeka....nie musze chyba mowic, ze rodzina uwaza mnie za ekscentryczke, a moze i nawet za waraitke (maz hindus + biale dziecko i kot z ulicy, ktorego bilet na samolot kosztuje wiecej niz dziecka...) i to jeszcze pojechala pol swiata, niewiadomo po co, bo koksow nie zarabia, trzbeba bylo siedziec na dupie, a nie wymyslac itp itd.....

ps...chorobe wykrakalam, ale nie swoja tylko dziadygi....wiec chyba nie musze mowic jaka jestem wkur....bo normalnie szpital mozna otwierac, bo katar ma,bo spac cala noc nie mogl, dlateg na wizyte do lekarza pojechalam z malym sama....

dziewczyny, co robic??
skonczylam z latkacja, od 3 dni ani nie sciagam ani nie karmie, a wczesniej robilam to juz tylko raz dziennie, ale czuje ze w tych cycach ciagle cos jest, nie sa tak twarde jak wczesniej, ale jednak....no i dzis skusilam sie na latator,bo sie balam ze mi to mleko tam sie siadzie ;P ale nic nie lecialo przez dluzsza chwile, a pozniej tylko pare kropel, wiadomo tez, ze laktator pobudza piersi, wiec sie go troche boje....i drugiego cyca juz nie ruszalam....no jakos ciezkawe te cycki sa....co robic?
nic nie robic??? rozejdzie sie to jakos???

ufff spi...
no niestety budzi sie w nocy na jedzenie, kolo 1 w nocy, a pozniej kolo 6 (dla mnie to noc) i pozniej znowu 8...ok to juz wstajemy.
i nie pomaga pojenie przez sen o 23, zanim i ja pojde spac, budzi sie i tyle...
Moze jak zaczne wprowadzac kaszki to bedzie go dluzej trzymalo,jak na razie pediatra nie zalecila, az do 6 miesiaca!!! nawet jesli dziecko jest na mm.
Powiedziala,ze teraz sie odchodzi od wprowadzania tak szybko pokarmow, zadnych kaszek,owocow, zadnych herbatek...nic, samo mleko, jesli chodzi o dopajanie, to odrobina wody, nic wiecej. Bardzo inaczej niz w Polsce,wiem....ale mysle,ze od 5 miesiaca jednak sie zlamie,bo szczerze mowiac,nie moge sie juz doczekac rozszerzania diety.
No ale wracajac do mnie....nic mi sie nie chce ostatnio,no po prostu marazm...i czasami az wstyd mi narzekac,bo moj syn nie maz zadnych problemow zdrowowntych, zadnych kolek,tylko ten sen rwany, ale ja chodze wykonczona, jakbym miala conajmniej trojaczki z bolami brzucha...maly chodzi wczesniej spac,wiem,powinnam isc z nim spac, to byloby najlepsze rozwiazanie, ale ja nie moge....chce troche pozyc, pogadac z kims na skypie, poczytac gazete,obejrzec cos...cokolwiek,tylko nie isc spac,bo jak zasne to znowu bedzie to samo. Nie umiem zyc tylko i wylacznie obowiazkami, moja mama tak umie, najpierw robi to co trzeba, a pozniej przyjemnosci, chcialabym tak,ale nie umiem, dlatego syf mam na chacie, az maz czegos grubszego nie ogarnie,ba sam juz ma dosc balaganu, i tak leci dzien za dniem. Ale ten czas tez mi cos uswiadomil, ze chyba jednak powrot do pracy w przyszlym roku, to dobry pomysl, jasne, z jednej strony chcialabym byc z moim synem dluzej,nikomu go nie oddawac,bo nagle oblecial mnie strach,czy na pewno trafi w dobre rece (nigdy tak wczesniej nie myslalam o przedszkolach ani o niankach) ale z drugiej strony, skoro taka choojowa ze mnie pani domu, to chyba nie ma co siedziec na dupie, bo i tak nic nie robie, roztylabym sie jeszcze bardziej,bo zawsze tyje gdy zbyt dlugo siedze w domu i wpadlabym jeszcze w wiekszy marazm....wiec co tu duzo mowic, z mama uzgodnione, przyjedzie na kolejne wakacje lipiec sierpien aby zajac sie malym, zima jakos sobie poradzimy z opieka na zmiany,najwyzej na pare godzin w tygodniu znajdziemy kogos do pomocy, o zlobku na razie nie mysle, az do wrzesnia przyszlego roku, a moze i dopiero nastepnego,az maly skonczy 2 lata,wtedy to juz raczej pewne, zreszta zobaczymy...

Ostatnio przegladalam stare wpisy i widze,ze strasznie marudze i truje, ale prawda jest taka, ze jak jest mi dobrze, to nie mam zbyt duzej potrzeby pisania i zwierzania sie...

no wiec zanim jeszcze zaszlam w ciaze, wizualizowalam sobie tegoroczne swieta, ze z duma wprowadzam mojego syna na rodzinne salony (tak, myslalam, ze bedzie chlopiec zanim jeszcze bylam w ciazy)
no i mamy swieta...za rowne 2 tygodnie mamy byc w polsce, tymczasem wczoraj po przyjemnie spedzonej niedzieli z rodzina na sofie, moja mama oznajmila mi, ze odchodzi od ojca....
oczywiscie zrobi to dopiero po swietach, aby nie psuc do konca naszego przyjazdu....
zajebiscie....nie to, ze jestem zla,nawet ja rozumie,bo ojciec od idealu odbiega o mile swietlna....ale i tak wszystko szlak trafil...
juz nie chce tam jechac....po co? co ta ma niby byc? nasze ostatnie wspolne swieta?