Dwa miesiące temu...
Przyjmowali mnie na porodówkę! Nie wiedziałam co mnie czeka jednak wiedziałam, że czekam na Ciebie! Powiedziałam Ci to rano mój nadroższy syneczku, czekałam na spotkanie z Tobą bez względu na to przez jaką drogę musiałam przejść!
Teraz muszę malować paznokcie po jednej ręce, bo nie mam czasu, bo muszę podać Ci smoczka, włosy mam nie ułożone a wyprawa do sklepu to jakaś abstrakcja, ale co z tego? Nie żałuję, niedokończone czy przerwane czynności mnie nie obchodzą, bo przerywam je dla Ciebie. To dzięki Tobie staliśmy się z tatą prawdziwą rodziną i to dzięki Tobie poznaliśmy czym naprawdę jest szczęście i bezgraniczna miłość!
*****************
czyli co u nas?
Bartuś uczy się świata. Uwielbia pozycję w których może widzieć więcej świata.
Lubi gdy się do niego mówi, słucha wtedy uważnie i komentuje po swojemu mówiąc: ' a gu' lub darując piękny szeroki uśmiech.
Zabawki poszły w ruch, kocha karuzele i przy niej zasypia, macha grzechotką, wszystkiego dotyka czasem mniej lub bardziej świadomie.
Tu bawiłem się grzechotką:


A tu trzymałem smoka, żeby nie wypadł kiedy śpię!

No i już Bartuś wie, że jak mama macha telefonem przed nosem a Tata aparatem to trzeba się ładnie patrzeć!

No wreszcie dotarłam do swojego gina. Wszystko pięknie i ładnie macica zwinięta. Cokolwiek to znaczy no i proszeczki zapisane. Podobno pani doktor tak pięknie wszystko zszyła, że gdybym nie powiedziała, że byłam cięta to by się pan doktor nie poznał. Piękna robota! No to teraz tylko proszeczki zaczną działać i szalejemy bez ograniczeń. Może skoro już wiem i mam potwierdzone przez lekarza, że wszystko jest dobrze to i ten ból w głowie się skończy.
Ogólnie jak mam się posilić na podsumowanie i ocenić ostatni rok to połóg był najgorszym okresem i fizycznie i psychicznie. Nawet poród nie zrobił na mnie takiego wrażenia. Ale to takie moje odczucie!

Mamą być...

Jak wyobrażałam sobie na początku macierzyństwo? Nie za dobrze, wydawało mi się, że te wszystkie zdjęcia moich koleżanek na fejsie, z ich maluchami to specjalnie przygotowane i pozowanie poprzedzone długimi przygotowaniami zdjęcia. Myślałam, że będę chodzić jak zombi z potarganymi włosami. No i może na codzień nie robię makijażu, nie układam włosów, ale zombi to ja nie jestem. Bartek jest kochany i grzeczny i czy śpi u siebie w łóżeczku czy akurat z nami to nie ma znaczenia. Wspólna droga jest fajna i już.
Jednak do czegoś zmierzam, otóż w weekend kiedy wpadłam na chwilkę do moich rodziców usłyszałam, że jedna z koleżanek mojej mamy podsumowała, że dawno nie widziała tak promiennej mamy dwumiesiecznego szkraba. Podobno radość aż ode mnie bije i widać moje szczęście!
No cóż nie będę owijać w bawełnę czy słodzić. Tak jestem szczęśliwą matką i partnerką. Codziennie gdy na nich patrzę, wiem, że mam za co dziękować Bogu. Nie pozostaje mi nic innego jak cieszyć się tym co mam. A reszta już się ułoży.

Nowy etap...
Czyli wszystko da się włożyć do buzi. Bartek odkrył, że prócz smoka, którego mama wkłada do buzi, rączki czy palca, którego Bartek wkłada do buzi za pomocą rączki, można wkładać wiele innych ciekawych rzeczy do buzi. I tak mama z tatą obserwują coraz to nowsze pomysły swojego dziecka i coraz ciekawsze miny, wynikające ze skupienia, aby jak najgłębiej i najdokładniej wcisnąć do buzi jakieś coś!

Po za tym życie toczy się dalej. Bartek waży już 5.17 i zdecydowanie czuć go na rękach! Ja już planuje rozszeżanie diety. Choć planuje to dopiero na piąty miesiąc to jakoś chcę się do tego dobrze przygotować. Już teraz zbieram przepisy i chcę rozpisać plan.
A oto mój syncio po kąpieli

No i mamy nowy etap w 9 tygodniu i 5 dniu. Dziś jak codzień po karmieniu nad ranem kładę sobie Bartka na łóżku na wzak. Zaraz ja kładę się obok. Patrzę a tu Bartek hop i leży na boku.
Jak do tej pory tak sobie pełzał i bujał się, ale dopiero dziś pewnie wylądował na boku.
Mama chciała uwiecznić tą chwilę nie budząc taty i dlatego takie ciemne zdjęcie, ale jest!

Proście a będzie wam dane!
Kiedyś (bardzo dawno, kiedy jeszcze nie planowałam dzieci) słyszałam, że do niemowlaków trzeba mówić. Nie tam jakieś 'gu gu ga ga', tylko normalnie jak z dorosłym. Kiedy gugamy do Bartusia to gugamy, ale przychodzi czas kiedy mam do Niego takie dorosłe i odpowiedzialne proźby. Otóż wczoraj mama z tatą potrzebowali wieczorem troszkę czasu dla siebie

Proście a będzie wam dane!
Kiedyś (bardzo dawno, kiedy jeszcze nie planowałam dzieci) słyszałam, że do niemowlaków trzeba mówić. Nie tam jakieś 'gu gu ga ga', tylko normalnie jak z dorosłym. Kiedy gugamy do Bartusia to gugamy, ale przychodzi czas kiedy mam do Niego takie dorosłe i odpowiedzialne proźby. Otóż wczoraj mama z tatą potrzebowali wieczorem troszkę czasu dla siebie

Proście a będzie wam dane!
Kiedyś (bardzo dawno, kiedy jeszcze nie planowałam dzieci) słyszałam, że do niemowlaków trzeba mówić. Nie tam jakieś 'gu gu ga ga', tylko normalnie jak z dorosłym. Kiedy gugamy do Bartusia to gugamy, ale przychodzi czas kiedy mam do Niego takie dorosłe i odpowiedzialne proźby. Otóż wczoraj mama z tatą potrzebowali wieczorem troszkę czasu dla siebie

Proście a będzie wam dane!
Kiedyś (bardzo dawno, kiedy jeszcze nie planowałam dzieci) słyszałam, że do niemowlaków trzeba mówić. Nie tam jakieś 'gu gu ga ga', tylko normalnie jak z dorosłym. Kiedy gugamy do Bartusia to gugamy, ale przychodzi czas kiedy mam do Niego takie dorosłe i odpowiedzialne proźby. Otóż wczoraj mama z tatą potrzebowali wieczorem troszkę czasu dla siebie ♡♡♡. No a Bartuś jakoś tak nie chciał spać, chociaż może nie tyle co nie chciał spać, ale chciał spać z rodzicami. No to tata, Bartusiowi smoczka i karuzelę i inne bajery a on nic. No i mama mówi Bartusiu mama z tatą potrzebują czasu dla siebie. Prześpij się a potem, mama weźmie Cię do łóżeczka. Na to Bartuś powiedział dobranoc i po drugim karmieniu nad ranem wylądował u rodziców w łóżku.
No i dzisiaj mama chciała zrobić sobie hybrydkę i mówi do Bartusia: syneczku mój kochany. Mama zrobi sobie paznokcie i potem pobawimy się razem na macie. No i git, paznokcie zrobione i fajna zabawa! Oby mój aniołek nie zamienił się w diabełka!