avatar

tytuł: Na nowej/starej drodze macierzyństwa

autor: Kasiekkul

Wstęp

about me

O mnie:

27 marca zostałam po raz drugi mamą. Starszy syn ma 12 lat, młodszy dwa tygodnie. A ja próbuję za nimi i ich potrzebami nadążyć...

about me

Jestem/chciała bym być mamą:

Spokojną, cierpliwą, kochaną...

about me

Moje dzieci:

Patryś lat 12, Milek dwa tygodnie :)

about me

Moje emocje:

Jak zawsze - zestresowana, dążąca do niedościgniętego ideału, nieco rozżalana

Spotkałam wczoraj koleżankę. Także urodziła w marcu tego roku synka. Zapytana jak tam odpowiedziała od razu - od trzech miesięcy nie śpię. Jej syn uznał dzień za noc, a noc za dzień.... Lubi się bawić od północy do siódmej rano... . Kiedy on usypia ona zajmuje się domem i wychodzi z wózkiem na spacer. Nie wyobrażam sobie takiego życia... Ale jedynie co mnie zastanawiało to jak ona się bawi z dwumiesięcznym dzieckiem? Mój synuś w ciągu dnia jest aktywny przez trzy godziny - w odstępach czasu (rano przez godzinkę, a później wieczorkiem przez dwie). W tym czasie staramy się z nim bawić - nie ma mamy - jest mama, na macie edukacyjnej, podnosimy główkę, łaskoczemy, śpiewamy, pokazujemy mu mieszkanie czy świat .... ale nie wiem czy odpowiednio się z maluchem bawię stymulując go. Kamiś najchętniej bowiem leży na macie patrząc i próbując złapać za ogon takiego czarno-białego skunksa... Po godzinie jednak zabawy jest mega zmęczony (a może znudzony??) i idzie spać (wożony w wózeczku). Ale tych zabaw nie starcza na długo.... Jak Wy się bawicie z takimi maluchami???

2
komentarzy
avatar
Myślę, że to, co opisałaś, to już dużo! Podstawa to leżenie na brzuszku i "ćwiczenia" w oglądaniu świata z tej perspektywy, podnoszenie główki. I tak jak piszesz - śpiewanie, mówienie, "gruchanie", wszelkie łaskotki i masażyki. I duuużo spania, bo wtedy przecież dzieci rosną
avatar
Dzięki. Właśnie tak staramy się robić Kamiś ładnie trzyma główkę - uwielbia być na brzuszku i gadać z nami. Obawiałam się, że to za mało ... ostatnio znalazłam, że można niemowlaka pomiziać różnymi materiałami (piórkiem, pieluszką), aby poznał różne tekstury. Głowiłam się i troiłam - znalazłam kilka różnych materiałów, a Kamil w ogóle nie był tym zainteresowany.... Patrzył na mnie jakby zdziwiony i jakby chciał powiedzieć - no wiesz mama - po co to?
Dodaj komentarz

Miluś uwielbia spacery. Staram się spełniać jego zachcianki i sporo ruszamy się z wózkiem . I okrutnie zdziwiło mnie jedna rzecz - otóż wszystkie mamy z wózkami (no może prawie wszystkie) mają zaciągnięte budki od wózków i gondolę przykrytą materiałem tą dodawano do wózka. Dziecka prawie w ogóle nie widać. I tu moje pytanie - po co? Mamy lato - Kamiś leży sobie w krótkich spodenkach i body, budkę daje mu tylko aby mu słońce w oczy nie świeciło, a w cieniu mu ją odsłaniam, aby powdychał świeżego powietrza, lekko przykrywam pieluszką (ale tylko jak jest zimniej).... Po co dodatkowo te wózki są tak obudowane? Ja myślałam, że ten materiał jest potrzebny gdy jest wietrznie, zimno... ale tak latem?? Jak Kamiś miał dwa tygodnie spotkałam sąsiadkę - jechała w gondoli z ośmiomiesięcznym dzieckiem (jak on się tam zmieścił nie mam pojęcia....) i właśnie z budką pozasłanianą tym materiałem z dodatkową osłoną przyczepianą do budki.... Starsza pani zapytała ją jak dziecko to ona zaczęła to wszystko zdejmować, aby się nim pochwalić... a był naprawdę upał (Kamila widać całego w wózku - ewentualnie trzeba lekko budkę uchylić...) .... też chciałam zerknąć na bobasa, ale nie zdążyłam dziecka zobaczyć, bo Kamiś już zaczął marudzić, że jest głodny.... a rozpakowanie dziecka z tego wózka zajęło tyle, że zdążyłam się pożegnać i już wózek wtarmosić do swojej klatki Więc chciałam Was spytać wozicie niemowlęta też tak opatulone? I czy one mają czym oddychać w środku?

2
komentarzy
avatar
To jakaś polska usankcjonowana latami tradycja Ja mam zdjęcie z wczesnego niemowlęctwa - jak leżę w wózeczku z czapeczką wełnianą na głowie, długi rękaw mam i przykryta jestem wełnianym kocykiem, a - uwaga - urodziłam się w czerwcu! Obok stoi ktoś dorosły w krótkiej letniej sukience... Także tak. Z tradycją ciężko się walczy. A weź wyjdź z dzieckiem bez czapki czy skarpetek... Polskie dzieci mają czapki chyba przyklejone do głów.
avatar
Tak masz rację
Dodaj komentarz

Musze to napisać inaczej się uduszę... właśnie gadałam z moją teściową. Jedzie do Anglii, właśnie mi się żaliła ile ją ta podróż kosztuje (2700 zł za benzynę, 600 zł prom itd). I być może nie było w tym nic złego - w końcu jedzie do swojego średniego syna i wnuczka, ale ... no właśnie do nas z okazji urodzenia Kamila nie przyjechała. Za daleko, źle się czuję... takie tłumaczenia od męża słyszałam... a teraz po prostu jest mi przykro. 400 km do nas jest daleko, a ponad 1 tys. km do średniego brata już nie? Patryka nie widziała przeszło rok, Kamila choć ma już trzy miesiące ani razu.... Cały urlop męża przeznaczamy na wyjazd do niej - nie mam więc mowy o jakiś wakacjach nasza czwórką tylko będziemy gnić u niej w domu. Jestem zła... w dodatku wyprawa do niej dla naszej czwórki jest kłopotliwa - spakujcie wózek, wanienkę, ciuchy dla czterech osób do osobówki i to trzydrzwiowej.... masakra! Jeszcze jak jedziesz nad morze czy w góry - a teściowa mieszka na prawdę w mało atrakcyjnym miejscu. Mała wioska - zupełnie bez uroku, nieco lasów i tyle... w dodatku mieszkanie duże, ale w bloku, brak ogródka... I ona narzekająca na wszystko i wszystkich.... taki mamy urlop od kilku lat! Bo przecież teściową trzeba odwiedzić, ona nie ma jak przyjechać... ale jak widać mimo 70-sięciu kilku lat do Anglii może się wybrać, a do nas nie? Wiecie jak ją zapraszałam to usłyszałam, że ona się źle w górach czuje i ją głowa boli.... Także jestem zła.... już nie mam wyrzutów sumienia, że za mało ją odwiedzamy. Jakby chciała sama może sobie przyjechać! Następnych wakacji nie podaruje - ja też chce mieć coś z życia, spędzić czas z bliskimi, a nie z teściową - wiecznie narzekająco.

0
Dodaj komentarz

Kamiś za niedługo skończy pięć miesięcy. Ojj jak to szybko czas leci. Co u nas? Po pierwsze mamy zęba. Jednego, dolnego już całego ;D Kamiś pięknie przewraca się na boki, sporo się śmieje - wystarczy do niego podejść, pocałować w szyję albo brzuszek i chichra się jak zwariowany. Jest ogromnie ciekawy świata - w wózeczku jeździ tylko na brzuszku wychylając się z niego i oglądając wszystko dookoła. Strasznie fajnie to wygląda No i zasypia w łóżeczku. Brawo on! Z maminych zmartwień to boję się, że nie chce przewrócić się na plecki czy brzuszek.... non stop wkłada też paluszku do buzi (wiem swędzi...)
Ostatni czas spędziliśmy poza domem. M wyjechał ze starszym synem nad morze na dwa tygodnie. To był służbowy wyjazd. Ja z kolei pojechałam do rodziców. Później młody wrócił domnie, a M pojechał do kolejnej pracy. U rodziców było nawet fajnie - przede wszystkim poskładane, obiad ugotowany, zakupy zrobione. W domku trzeba o to dbać na bieżąco... W dodatku starszy syn je czasem jak wróbelek a czasem mógłby zjeść konia z kopytami. Wczoraj na obiad zjadł pięć krokietów   oraz barszcz... Później już razem na tydzień pojechaliśmy do teściowej. Było nawet znośne, choć czuję się tam jak intruz.... może dlatego że mimo że ma czteropokojowe, olbrzymie mieszkanie (blisko 200 mkw) jest dosłownie zagracone przez rzeczy brata męża i jego rodziny. Gdzie nie spojrzysz tam... a to zabawki ich córki, a to ich ubrania, buty, książki (te zajmuje naprawdę masę miejsca). Zajmują dwa pokoje.... - w jednym z nich spaliśmy, ale nawet nie mieliśmy nawet gdzie się rozpakować.... A wiecie jak to wygląda jak musisz trzymać swoje, męża i noworodka rzeczy w jednej torbie.... w dodatku w wielkim pokoju nie ma miejsca ani jednej szafki ani  jednej półki np. na pampersy, chusteczki czy inne pierdoły małego. Czułam się jak bałaganiara, która zakłóca spokój domowego zacisza... w dodatku teściowa zamiast posłuchać co u nas to cały czas gadała o tym drugim synu i jego rodzinie. Wiem, że są bliżej, że są co tydzień... a my mieszkamy daleko... ale na miłość boską!...  na szczęście mamy to za sobą.... 
Chętnie pojechałabym teraz na wakacje, ale... sama nie wiem czy warto... maluszek nie lubi jeździć autem nie moglibyśmy gdzieś daleko jechać (morze odpada.... ), no i najważniejsze - miejsce w aucie. Wózek zajmuje niemal cały bagażnik niewielkiego samochodu....a przecież w pojeździe musi się zmieścić M, starszy syn, młodszy i ja... no i nasze rzeczy. Najchętniej pojechałabym do jakiegoś domku nad jeziorkiem, tak aby trochę popływać po ciężkim dniu... niestety albo takiego meijsca nie ma albo jest cholernie drogie... i tak chyba sobie darujemy wczasy. Widzę też że Kamiś w domu jakby odżył.... tzn śpi lepiej ( potrafił się często ostatnio budzić w nocy - nie wiem może to zęby albo zmiana otoczenia.....) no i ogólnie spokojniejszy czasem sie zastanawiam czy zabieranie dziecka w podróż to nie jest jednak ekstrawagancja... 

0
Dodaj komentarz

Kamiś za niedługo skończy pięć miesięcy. Ojj jak to szybko czas leci. Co u nas? Po pierwsze mamy zęba. Jednego, dolnego już całego ;D Kamiś pięknie przewraca się na boki, sporo się śmieje - wystarczy do niego podejść, pocałować w szyję albo brzuszek i chichra się jak zwariowany. Jest ogromnie ciekawy świata - w wózeczku jeździ tylko na brzuszku wychylając się z niego i oglądając wszystko dookoła. Strasznie fajnie to wygląda No i zasypia w łóżeczku. Brawo on! Z maminych zmartwień to boję się, że nie chce przewrócić się na plecki czy brzuszek.... non stop wkłada też paluszku do buzi (wiem swędzi...)
Ostatni czas spędziliśmy poza domem. M wyjechał ze starszym synem nad morze na dwa tygodnie. To był służbowy wyjazd. Ja z kolei pojechałam do rodziców. Później młody wrócił domnie, a M pojechał do kolejnej pracy. U rodziców było nawet fajnie - przede wszystkim poskładane, obiad ugotowany, zakupy zrobione. W domku trzeba o to dbać na bieżąco... W dodatku starszy syn je czasem jak wróbelek a czasem mógłby zjeść konia z kopytami. Wczoraj na obiad zjadł pięć krokietów   oraz barszcz... Później już razem na tydzień pojechaliśmy do teściowej. Było nawet znośne, choć czuję się tam jak intruz.... może dlatego że mimo że ma czteropokojowe, olbrzymie mieszkanie (blisko 200 mkw) jest dosłownie zagracone przez rzeczy brata męża i jego rodziny. Gdzie nie spojrzysz tam... a to zabawki ich córki, a to ich ubrania, buty, książki (te zajmuje naprawdę masę miejsca). Zajmują dwa pokoje.... - w jednym z nich spaliśmy, ale nawet nie mieliśmy nawet gdzie się rozpakować.... A wiecie jak to wygląda jak musisz trzymać swoje, męża i noworodka rzeczy w jednej torbie.... w dodatku w wielkim pokoju nie ma miejsca ani jednej szafki ani  jednej półki np. na pampersy, chusteczki czy inne pierdoły małego. Czułam się jak bałaganiara, która zakłóca spokój domowego zacisza... w dodatku teściowa zamiast posłuchać co u nas to cały czas gadała o tym drugim synu i jego rodzinie. Wiem, że są bliżej, że są co tydzień... a my mieszkamy daleko... ale na miłość boską!...  na szczęście mamy to za sobą.... 
Chętnie pojechałabym teraz na wakacje, ale... sama nie wiem czy warto... maluszek nie lubi jeździć autem nie moglibyśmy gdzieś daleko jechać (morze odpada.... ), no i najważniejsze - miejsce w aucie. Wózek zajmuje niemal cały bagażnik niewielkiego samochodu....a przecież w pojeździe musi się zmieścić M, starszy syn, młodszy i ja... no i nasze rzeczy. Najchętniej pojechałabym do jakiegoś domku nad jeziorkiem, tak aby trochę popływać po ciężkim dniu... niestety albo takiego meijsca nie ma albo jest cholernie drogie... i tak chyba sobie darujemy wczasy. Widzę też że Kamiś w domu jakby odżył.... tzn śpi lepiej ( potrafił się często ostatnio budzić w nocy - nie wiem może to zęby albo zmiana otoczenia.....) no i ogólnie spokojniejszy czasem sie zastanawiam czy zabieranie dziecka w podróż to nie jest jednak ekstrawagancja... 

1
komentarzy
avatar
Widze, ze mamy synkow Kamilow w tym samym wieku :p
Dodaj komentarz

Jestem wyczerpana.... nie mam siły na nic, a płacz Milka doprowadza mnie do rozpaczy.... właśnie wyszły u niego dwie górne jedynki. Na raz! A ma zaledwie sześć miesięcy! Od sierpnia nie śpimy.... Wczoraj znów było okropnie. Milek budził się w nocy niemal co godzinę, a czasem i krócej. W sumie cztery razy do północy, cztery do czwartej rano, a potem jeszcze chyba dwa. Gdyby nie mąż to nie wiem co bym zrobiła... on cztery razy sam wstawał do maluszka.... Nie wiem co mu dolega... widzę, że ma strasznie popuchnięte jeszcze dziąsła....Ostatnio budził się w nocy ok. 1, 4 i ok. 7-8  wstawał... to było nawet do wytrzymania. Ale teraz.... w dodatku budzi się z płaczem, dopiero po jakimś czasie się uspokaja i jest normalny.A jak jest wyspany to budzi się z szerokim uśmiechem i nawet jak jestem niewyspana tonie potrafię się na niego złościć....
Co jeszcze? W poniedziałek byliśmy na szczepieniu - waży 8 kg i mierzy ok. 70 cm. Chłopisko nam rośnie Zaczęłam mu czytać- strasznie to lubi, przewraca się swobodnie, a nawet zaczyna pełzać Na chwilę nie da się go spuścić z oka. Nasze mieszkanie wygląda więc jakby przeszło tornado.... wszędzie zabawki, skarpetki (Kamiś co chwilę ściąga je).... rozglądamy się za większym mieszkaniem, ale ...nie wiem czy coś fajnego znajdziemy. Mamy na oku dwupoziomowe 103 mkw, po podłodze większe- cztery pokoje plus salon z kuchnią, ale cena zwala z nóg. No i są minusy - brak ogródka, piwnicy i stan deweloperski (przeraża mnie remont).... sama nie wiem. Niby jutro mamy zarezerwować, ale ogarniają mnie wątpliwości....

Sorki za ten chaotyczny wpis - po prostu przydałoby mi się osiem godzin snu. Takiego normalnego bez pobudek, karmienia.... tylko póki co na taki luksus się nie zanosi....w dodatku zapisałam się na nocne liczenie głosów w komisji wyborczej... brawo ja! mam nadzieję,że do 1-2 w nocy się skończy...

5
komentarzy
avatar
U nas na raz wyszły dwie dolne jedynki :p No i Kamcio tez wazy 8kg, ale ma 68cm :p Wspolczuje ciezkich nocy, oby minęło
avatar
U nas na raz wyszły dwie dolne jedynki :p No i Kamcio tez wazy 8kg, ale ma 68cm :p Wspolczuje ciezkich nocy, oby minęło
avatar
Teraz tak to wygląda jakby szły mu dodatkowo dwójki i trójki. https://naforum.zapodaj.net/8f7277c6d548.jpg.html
avatar
url=https://naforum.zapodaj.net/8f7277c6d548.jpg.
avatar
Faktycznie wyglada jakby sie mialy pojawić niedlugo :p U nas gorne jedynki sie pchaja na swiat powoli :p
Dodaj komentarz

Kamis nadal nie śpi ... jestem zmęczona, a właściwie wykończona. Dziś pobudka o 22., potem o 0.00, 1.40, potem mąż wstał więc nie patrzyłam na zegarek, 5.30, 6.20, 7.00 no i koniec spania.... po takiej nocy odechciewa się wszystkiego.... mąż na 6.00 do pracy, pewnie też wykończony. Marzę o śnie, nieprzerwanym, długim.... 
Z pozytywów zdecydowaliśmy o kupnie domu od dewelopera, także będzie gotowy pod koniec przyszłego roku. Noe mogę się doczekać przeprowadzki...
Kamcio spokojny w ciągu dnia, coraz większy... zaczyna mówić tatata, pelza, turla się po całym pokoju. Jest kochany, no i ma już pięć zębów jak na siedmio miesięczne dziecko to chyba niezły wynik...

3
komentarzy
avatar
Co to może być z tym spaniem? Może w dzień za dużo śpi? Za ciepło w nocy w domu macie? Niektóre dzieci lubią niższą temperaturę. No bo naprawdę będziesz wykończona, dopadną cię jesienne choroby i dopiero będzie...

Fajnie, że będzie mieć swój dom
avatar
Są dni, że fajnie śpi budząc się dwa-trzy razy na karmienie... a dziś to była masakra... kaloryferow jeszcze w ogóle nie włączyłam.... w dzień śpi dwa, trzy razy po minimum 30-40 minut. Ale dziś jest jakiś nie swój... ma 37,4 stopnie i opuchnięte dziąsła u góry... boję się, że idzie kolejna dwójka... już umówiliśmy się z mamą, że w sobote zabiera na noc Milka, bo ja chyba dłużej nie dam rady....
avatar
Korzystaj z pomocy, jak tylko możesz! To najlepszy pomysł! Moze tak ciężko znosi ząbkowanie, biedak mały... tylko on w dzień odeśpi, a ty nie
Dodaj komentarz

Kamcio ma gorączkę... to chyba od zębów, bo kolejna dwójka idzie...ach. mam wrażenie, że to za dużo zębów na takie maleństwo... ale dziś spał! Pierwszy raz od kilku dni udało mi się pospać od 23 do 5.30 rano! Obudził nas budzik męża, który wstawał do pracy. Jak wariatka rzuciłam się do łóżeczka sprawdzić czy maluszek żyje... i oczywiście go obudziłam... ale zjadł i poszedł spać do 7.40! Serio! Mam nadzieję, że teraz będzie już z górki.... 
Co jeszcze? Pisałam Wam o domu! To szeregowka, która zostanie wybudowana w czerwcu 2019 roku! Już w myślach ją urządzam! 150 mkw, ogród normalnie marzenie! Oczywiście czeka nas wielki kredyt, oszczędzanie... ale jestem podekscytowana. Dom jest świetny....i jest tego wart! 
Kamis jest cudowny, ale czasami męczy mnie opieka nad nim... nie wiem czy to kwestia niewyspania dosłownie pernamentnego... czasem po prostu nudzę się siedząc przy turlajacym się maluchu, podając mu zabawki, czytając w kółko te same książki... brakuje mi intelektualnej rozrywki, rozmowy (Kamis mówi tylko tatataa, daddadada)... Czy też tak macie? Co robicie kiedy jestescie znużone opieką nad niemowlakiem? Kiedy jak tylko idziecie do wc, maluch zaczyna płakać? Albo jak bpbas śpi ... ja zwykle staram sie wówczas cicho ogarnąć dom, ale nie zawsze mi sie to udaje....

1
komentarzy
avatar
Ja dużo czytałam siedząc przy małym Piotrusiu, tylko że jemu wystarczało, że ja siedzę obok, bawił się sam. A do kibelka zostawiałam otwarte drzwi, normalka... I stamtąd wołałam, że już idę i takie tam Ale też czasem byłam po prostu znudzona i znużona, to racja... Chociaż bardziej chyba znudzona byłam potem latem na podwórku, tym wiecznym bieganiem w te same miejsca i siedzeniem w piaskownicy, to było sto razy gorsze niż siedzenie z maluchem w domu! To cię pocieszyłam, hehe. A poza tym weź spróbuj wyjść parę razy sama, na kawę, na zakupy, itd., trochę odetchniesz!
Dodaj komentarz

Wczoraj trochę się zrelaksowałam... trzeba było oddać auto do mechanika (wymiana oleju, filtrów itp), więc miałam trochę czasu dla siebie. Znajomy warsztat jest bowiem ok. 35 km od miasta, w którym mieszkam, więc trzeba czekać na zakończenie naprawy  Umówiłam się więc z koleżanką na kawę (bez dzieci jupiii), a potem powłóczyłam się po galerii. Byłam zainspirować się wnętrzami, trochę sobie posiedziałam (od porodu rzadko bywam sama  ). Kamiś został z tatą (jako że mój mąż nie ma prawa jazdy - to nie miał wyjścia  ) od 8 rano do 15. Fajnie od czasu do czasu pobyć z dala od maleństwa... zazdroszczę niektórym, że wychodzą na aerobic czy coś innego. Ja nigdy nie mam na to czasu - w ciągu dnia jestem z maleństwem, wieczorami staram się pobyć trochę z mężem i nastolatkiem... a i tak często mam wrażenie, że za mało. dziś w nocy M wykrzyczał mi, że już nie ma czasu prywatnego, że już dawno się nie kochaliśmy (to prawda, ale w ciągu dnia w domu jest nastolatek, a w nocy jestem tak zmęczona, że nie mam siły na igraszki....). Dlaczego tak mój M ma dość? Kamiś do północy budził się trzy razy - nie było źle, cyc i spał dalej, ale no właśnie około 1 już nie mógł spać... najpierw wstał do niego M i bujał go w wózku (woził na progach, kołysał...), ale po 5 minutach bez bujania młody się darł... po 20 minutach wstałam więc, aby go zmienić. Zobaczyłam, że wożenie nic nie daje... przytuliłam bobasa, starałam się nieco ukołysać do snu, dałam pierś, ale Kamiś ani myślał spać. Od razu podnosił głowę i gadał sobie.... M wstał o 2 i powiedział, że ma dość! Nie dziwię się, trzy razy w tym tygodniu wstawał na 6 do pracy, a w nocy Milek dawał nieco czadu.... Maleństwo dałam do łóżeczka (mamy wspólną z nim sypialnię) i postanowiłam, że może sam do siebie jak gada to zrozumie, że jest noc i w końcu sam uśnie.... ale po 10 minut był wrzask. No cóż nudził się... dałam pierś i znów do łóżeczka... znów wrzask... i tak bawiliśmy się do prawie 4 rano! Byliśmy już na skraju zmęczenia (śpiąc po 3 godziny przerywanym snem, a potem cały czas opiekując się maleństwem...), i wtedy dopiero nasz malutki "tyran" usnął. Spał do 8.... Kochane.. jak tak dalej pójdzie to albo wkrótce się rozwiodę albo zeświruję... serio! M jest sfrustrowany okrutnie - praca, dziecko i ja myśląca cały czas o urządzaniu domu.... a ja jestem rozdarta... rozumiem go, też czasem mam już dość, chciałabym się wyspać, też chce, aby nasze życie wrócił na dawne tory...   ale też kocham to maleństwo i jego wieczne pretensje wcale nie pomagają.... potrzebuje wsparcia, kogoś kto mi powie to minie, zaraz Kamiś prześpi noc, a może już dziś? Kogoś kto nie będzie wiecznie sfrustrowany... wiem wymagam za dużo.... Tak samo jest z tym urządzaniem wnętrza... mamy ograniczony budżet, za który chce w miarę wykończyć nasz dom. w połowie listopada mam się spotkać z fachowcem od wykańczania (pytał mnie czy mam wizualizacje i jakąś koncepcję - a ja cóż nie mam!). Cały czas czytam, analizuje... a mój M cóż .... uważa że ja go stresuje i cały czas zmieniam zdanie.... to takie irytujące.... Chciałam wykończyć parter domu kafelkami drewnopodobnymi (mamy ogrzewanie podłogowe), pomysł zaakceptował M, ale później dowiedziała się, że nie da się kafelek poukładać bez fugi, więc niestety widać, że to są kafelki a nie drewno... zaczęłam więc rozważać czy jednak nie zdecydować się na panele albo deskę trójwarstwową choćby do salonu,a korytarz i kuchnię nie wybrać gresu.... no i M się wściekł, że zmieniam zdanie, że deska jest droga i z takim nastawieniem to za ten budżet nigdy nie wykończymy domu itd... no masakra... a potem jak zwykle obrażony stwierdził, że ja i tak będę sobie sama to urządzać... no fajnie... nie ma jak wsparcie.... i tak jest cały czas! Nikt nigdy nie pyta o mnie, moje potrzeby... ja mam urządzić, pamiętać o rachunkach, rozwiązywać problemy z autem (zajęłam się ubezpieczeniem, bo mamy strasznie drogie, pamiętać o wymienianie oleju, oponach i innych), zakupach (ostatnio M powiedział, że skończył się cebion multi Kamilowi i ... co dzień chodzi koło apteki, ale nie pomyśli, żeby tam wejść i kupić... nie ja muszę albo powiedzieć M idź do apteki kup cebion multi albo sama iść...) i innych rzeczach (obiad, pranie i inne). Nie mówiąc już, że to samo mam ze starszym synem... non stop chodzę i dyryguje - synu umyj zęby, wyprowadź psa, ogarnij pokój, odrobiłeś zadanie... Czasem mam dość.... mam wrażenie, że na mojej głowie jest po prostu za dużo... sorry.. taki nastrój.... ale dziś mama zabiera mi dziecko na noc (tak abyśmy wreszcie się wyspalii.... - mamy 13 rocznicę ślubu), przychodzą znajomi wieczorem (pograć w planszówki - M uwielbia, ja wolałabym iść do kina, ale nikt mnie nie zapytał, a mam dość jego ciągłych frustracji, a tak może się uspokoi)... może w końcu będę mieć lepszy humor, bo na razie tylko płakać mi się chce, że jestem taka beznadziejna...bo nie potrafię zadbać o sen Kamila, zaspokoić męża no i nie mam koncepcji na urządzanie domu....

1
komentarzy
avatar
Czasem trzeba się wyżalić, może po odpoczynku jest już lepiej? Mąż też zmęczony... No chyba, ze z niego taki maruda zawsze jest!
A noce przyjdą lepsze, w końcu przyjdą! Do osiemnastki to już na pewno, no do tej pory raczej wszystkie zęby już małemu wyrosną!
Dodaj komentarz

Kamiś wyautował M z sypialni... dziwna sprawa - jak śpi ze mną w jednym łóżku nie budzi się w nocy (raz na karmienie). Wczoraj próbowaliśmy go przechytrzyć i dać łóżeczko zaraz obok łóżka tak, aby miał wrażenie że śpi ze mną... nie pomogło. Obudził się o 22.00 i nie uspokoił dopóki nie leżał obok mnie... wiem, wiem spryciarz  Tylko zastanawiam się czy jako mama mam tę moc czy raczej jest to coś innego np. zły materac (kupiłam wydaje mi się, że dobry, ale kto to wie) albo nie wiem fluidy w jego łóżeczku czy żyła wodna? Bo jak wytłumaczyć fakt, że maluch wczoraj w swoim łóżeczku przez 20 minut nie potrafił zasnąć (klepany w pampersy jak lubi śpiewałam mu kołysanki) a gdy tylko położyłam go koło siebie to zasnął z prędkością błyskawicy? M nawet nie zdążył pościelić kanapy...  Czy któraś z Was też tak miałą?

0
Dodaj komentarz
avatar
{text}