Przepraszam kochane - wiecie jak to jest. Dziś trudny pierwszy dzień i jutro napiszę co i jak.

Na razie napiszę tyle, że 1 kwietnia o 21.27 przywitałam Gaję - 8ptk, 2860g i 52cm.

Wczoraj zaraz po wyglądała tak:


A dziś rano tak:


Uczucia... Tego nie da się porównać do niczego co znałam wcześniej... Absolutnie fascynujące...

Jutro napiszę wszystko dokładnie co i jak...

P.S. Miałam intuicję co do tych czarnych włosków!

Po pierwsze dziękuję Wam za życzenia! Nie spodziewałam się aż tylu przepięknych słów!!!

No to przystąpmy do konkretów. Dla wszystkich dziewczyn które czeka cesarskie cięcie.

U mnie wyglądało to tak:

1. Miałam nie jeść i nie pić od 14.00 i zgłosić się na 20.00 do szpitala

2. Tak się stało i o 20.00 zgłosiłam się na SOR ginekologiczny. O 20.20 zostałam wezwana na rejestrację. Krzyżowy ogień pytań co do dokumentacji. Potem pielęgniarka sprawdziła puls małej. Przyszedł lekarz i zrobił mi badanie ginekologiczne - miałam już rozwarcie trochę.

3. Z Kubą poszliśmy na porodówkę - a reszta rodziny poszła po rzeczy. Podłączyli mnie do KTG.

4. O 20.40 wpadły pielęgniarki, że zespół już gotowy. Odpięły KTG - Kuba wyszedł z sali. Założyli mi cewnik i obwinęli nogi bandażami - profilaktyka antyzakrzepowa.

5. 20.50 - przeszłam na salę operacyjną - na korytarzu ostatni buziak...

6. Siadłam na sali na tym łóżku - Panie się przestawiły, w tym czasie lekarze się szykowali - myli i przebierali. Jedna Pani trzymała mnie z przodu, żebym się nie poruszyła a druga z tyłu wkuła mi się w kręgosłup.

7. Potem mnie położyły i wszystko zaczęło mi drętwieć od piersi w dół. Źle to zniosłam bo miałam wrażenie drętwienia połączonego ze skurczami bolesnymi i bałam się, że tak zostanie. Ale ponoć byłam pierwszą osobą, która to odczuła bólowo silnie. Potem puściło i czułam ciężkie nogi i już ich nie mogłam podnieść. Niestety zaczęłam odpływać bo mi ciśnienie spadło - w sumie 3 razy podczas operacji dostawałam efedryne bo odpływałam.

8. Założyli w tym czasie kotarę i już nie widziałam brzucha tylko fragmenty tego co się dzieje po 2 stronie w lampie nade mną się odbijały.

9. Zaczęło się - nie czułam cięcia - tylko czułam jak mi się brzuch rusza jakby normalnie tak go przesuwali. Widziałam w lampie małą i słyszałam coś o pępowinie a potem...

10. Nic... Cisza... Cholernie długie minuty ciszy... No to ja w płacz..

11. A ona kwili... Ufff... Dostała 8 punktów bo była sina i miała dość wiotkie mięśnie.

12. W czasie gdy mnie tam czyścili i zszywali, małą myli, ważyli mierzyli... Nie wiem ile to trwało - z 15 minut.

13. Potem mi ją pokazali - spodziewałam się obślizgłego czerwonego skwaszonego dziecka a dostałam owiniętą w pieluszkę porcelanową lalkę z granatowymi szeroko otwartymi oczami. Myślałam, że zemdleję z wrażenia i dumy... i szczęści, że wszystko z nią dobrze

14. Małą do mnie przytulili, trwało to kilka minut, za krótko... Potem mogłam dać jej buziaka i pojechała do Kuby...

15. Nie wiem ile trwał ostatni etap, bo już byłam w świecie bycia mamą...

16. Przenieśli mnie na inne łóżko i wywieźli - spotkałam Kubę i jechaliśmy na oddział - on mi opowiadał, że widział Małą, miał zeszklone oczy...

17. Położyli mnie na sali, podpięli nowe kroplówki... Kuba przysłał mi zdjęcie Małej i gapiłam się w nie pół nocy - to mi bardzo pomogło bo noc była ciężka.

18. Znieczulenie mija stopniowo - o 23.00 zaczęłam czuć ból brzucha, a dopiero potem ustępowało odrętwienie. Sprawne nogi miałam o 2.00 w nocy.

19. Obok mnie okazało się, że leży dziewczyna też po cesarce, chciałam jakoś zagadać ale ona płakała i potem dowiedziałam się, że tego dni straciła dziecko... i tak płakałyśmy razem aż ona usnęła...

20. Nie mogłam spać całą noc - bolało, leżałam w kałuży krwi - nawet jak zmieniali mi pościel to zaraz zalewałam ją znowu. Niepokoiłam się o Małą - obsesyjnie wydawało mi się, że coś z nią jest i coś ukrywają...

21. O 6 zaczął się dzień - przyszła położna, zmieniła mi pościel, kazała wstać - masakra bólowa, mogłam się trochę umyć w umywalce i pozbyć bandaży z nóg. Wyjęli mi cewnik. Od razu pokuśtykałam do Małej... myślałam, że nie dojdę no ale strasznie się stęskniłam.

Od razu ją poznałam

Resztę dnia opiszę jutro Powiem tylko, że pierwszy dzień po cc jest ciężki...

2 dzień...

Mogłam zabrać małą na salę ale się powstrzymałam bo wiem że tamtej dziewczynie było by bardzo źle. Za to poprosiłam o przeniesienie o o 12.00 byłam na nowej sali.
Co do bólu. W sumie miałam 2 kroplówki z paracetamolem - nic nie pomagały, Trochę lepszy był ketonal.

Generalnie cholernie ciężko jest się podnieść i chodzić. Nikt nie miał czasu nam pomoc wiec na wzajem z dziewczyną z sali - też po cc, pomagałyśmy sobie wstać czy podać dziecko.

No i kryzys laktacyjny.

Najpierw Mała była osobno 14h ale potem chciałam ją przystawić i tu zonk. Nie mogę - Mała napiła się wód i cały dzień wymiotowała i mleko pogorszyło by tylko sprawę. Serio to był stres - krztuszący się noworodek, który nic nie jadł i ja która nie mogę się ruszyć i szybko reagować i żadnej pomocy z zewnątrz bo zakaz odwiedzin! Kompletnie chora sytuacja!

Jedyne proponowane wyjście - zostawić noworodka w sali noworodków pod opieką położnych :/

Jednak przyszła moja mama i trochę mi pomogła. Choćby z przyniesieniem jedzenia, kąpielą i zabrała pranie - strasznie się wszystko nam brudziło :/ mi od krwi, małej od ulewania - tu uwaga - miejcie sporo ubrań na przebranie i sporo tolerancji dla siebie - jesteście niemobilne i niezgrabne i krwawicie No a mała wszystko paprała ulewaniem.

Ale przewinięcie smułki - Zrobiłyśmy z tego wspaniały rytuał Jaka ona jest na razie grzeczniutka przy tych zabiegach!

Wieczorem próbowałam karmić piersiąv- w końcu mi pozwolili - no i kompletna katastrofa. Ja zero pokarmu, Mała lament albo spanie. Bitwa przegrana - Mała głodna i wściekła ja sfrustrowana. Butelki podać nie mogłam i odstawiłam małą na noc głodną - takie były wskazania.

Generalnie miałam wrażenie, że ten dzień trwa wieki.

Ps. bez złudzeń. Niektórym brzuch szybko schodzi...
Ja wczoraj miałam taki

a dziś taki:


Nic nie schodzi...

5 kwietnia - termin porodu a ja już w domu z Malutką

System domowy.

W domu totalny chaos i bałagan ale wszyscy wyspani i najedzeni (chyba ). Staram się trzymać system karmienia co 2,5h - jedna pierś 11 minut - więcej się nie da.

Laktacja.

Jak mówiłam to koszmar. Wczoraj zgodnie w Waszymi poradami co 2h (w praktyce od 2 do 3,5h) Mała i reszta laktorol ale tam nic nie leciało. Z 3 odciągnięć po 2 piersi odciągnęłam 15ml! O 23.00 wpadłam w rozpacz i płacz i zaczęłam obdzwaniać poradnie laktacyjne 24h niby ale nigdzie się dodzwoniłam. Pomógł mi Kuba, który powiedział, że jak raz Mała była głodna to się wydarła więc nie da się zagłodzić i skoro śpi, robi kupy i siku oraz jej się ulewa to znaczy, że ssie ile trzeba do przeżycia i do poniedziałku nic jej nie będzie a potem wypytam pielęgniarkę. Najwyżej ostatecznie pojedzie się do nocnej apteki po pokarm.

O 4.00 był kryzys bo Mała ssała tylko 5 minut i koniec więc podałam jej butelką te 15mil z namaszczeniem jakby to był najcenniejszy nektar życia - kompletne szaleństwo.

Dodam też, że nie piję nic innego tylko wodę i herbatki laktacyjne!

Dziś sytuacja wygląda następująco.

Karmienie co ok 2,5h.

Może wyjśnię dokładniej na czym polega problem oprócz braku pokarmu. Czas karmienia - najpierw 25-30min dobudzanie - ona jest jak pod narkozą! i próba złapania piersi - nie radzimy sobie z tym jakoś - oczywiście próbuje różne pozycje i ustawienia główki i nic. No i po tych 30 minutach walki udaje się złapać dobrze pierś i wtedy ssie intensywnie - no i trzeba pilnować by nie zasnęła bo po 3 minutach już odpada. No i dajemy tak radę od 5 do 12 minut. Potem koniec - nie chce za nic w świecie. No i potem trzeba ją odbić ale i tak problem ze straszny ulewaniem się nie rozwiązał. Po takim karmieniu odciągam 2 pierś laktatorem - jakieś 10ml. Ale Wydaje mi się, że Mała ciągnie więcej niż laktator bo potem jak odciągam ręką to nadal są kropelki ale laktator nie umie ich odciągnąć.

Korzystam z programu BabyFeed - mamy go skonfigurowanego na 2 telefonach.

Dobra alarm na karmienie - wrócę jeszcze!

Ech... z dzieckiem niczego nie można być pewnym... Wczorajsze problemy przestały istnieć, za to to co wczoraj nie było problemem dziś jest.

To może tak. Laktację uważam za ustabilizowaną - tak mi mówi intuicja. Mała je co 2,5h - 10-15minut z jednej piersi. Sama puszcza i usypia.

Oczywiście problemy z wielkim bolącym biustem pełnym grudek też mam ale już nawet nie warto o tym pisać bo to chyba musi przejść każda z nas


No ale pojawił się problem spania! Niewiarygodne. Chodzi o przestymulowanie. Wczoraj w nocy i dziś w dzień popełniliśmy ten błąd - kąpiel i przewijanie to dla niej za dużo Albo podwójne przebieranie (pobrudziła ubranka i zrobiła kupę po kupie) Nie wiem jeszcze jak to uprościć i skrócić takie obowiązkowe procedury. O dodatkowych stymulacjach typu zabawa zabawką jeszcze nie ma mowy. Nawet kangurowanie jej się nie podoba.

Nie wiem, szykuje się mały nadwrażliwiec (błagam oby NIE!) czy chwilowy kryzys wychodzenia z szoku poporodowego w stan bycia niemowlęciem?

W każdym razie przestymulowana nie radzi sobie z zaśnięciem i ryk straszny z przemęczenia, a ja nie radzę sobie z jej ukojeniem... 2 cykle mieliśmy z życiorysu przez płacz

Nic w domu nie zrobiłam, jedliśmy jedzenie wygrzebane z zamrażalnika, ale udało mi się dziś spać 6h. Jutro nie będzie tak fajnie bo przychodzi położna i Saszka (z tego akurat się cieszę ) więc trzeba się będzie ogarnąć.

Trochę się boję wizyty położnej - co powie o Małej? i o mojej bliźnie - niepokoję się bo strasznie boli... ale o tym później.

W każdym razie teraz powinnam spać ale tak mnie boli, że nie mogę...

Muszę rano jeszcze ułożyć listę pytań i ogarnąć mieszkanie choć z grubsza bo armagedon coraz gorszy.

Dziękuję za wszystkie rady! Wobec tego są jeszcze 2 pomysły nie wypróbowane - wózek i wożenie oraz chusta - tylko, że nie umiem jej jeszcze wiązać ale od czego jest internet.

Dziś będą 2 posty - zacznę od wczoraj.

Najgorszy dzień jak dotąd. Kompletnie puściły mi nerwy i ryczałam prawie cały dzień. Zaczęło się od nieprzespanej nocy - cholera 2h wiłam się z bólu bo mam problem z opróżnianiem i skurcze jelit w połączeniu z blizną po cc dały efekt kompletnie paraliżujący. Dopiero jak podwójny paracetamol zaczął działać to pomogło.

No i jak tylko skończył się ból to zaczęła Mała swoją histerię. Usnęliśmy o 5.30.

Generalnie bilans snu poprzedniej doby 4,5h.

Rano zwlekłam się z łóżka tuż przed przybyciem położnej. Akurat Mała była w preludium histerii! Miałam nadzieję na pomoc ale ta wizyta mnie dobiła.

1. Pani położna stwierdziła, że małej 'coś' jest - więc to coś to pewnie 'bolący brzuszek'
2. Pani jest fanką kuchni 5 przemian i oczywiście w związku z 'bolącym brzuszkiem' Małej dostałam zakaz jedzenia WSZYSTKIEGO!!!! Nie wolno mi - oczywiście oprócz standardowych zakazów karmiących to: nic słodkiego (żadnych ciast czy nawet zwykłych herbatników), żadnego nabiału, żadnych owoców, nic zimnego, nic kwaśnego...

Wolno mi: kasze gotowane min 30minut, mięso pieczone w folii, jabłka pieczone, zupy warzywne na rosole, pieczywo pszenno żytnie z masłem. Koniec listy dozwolonej!

Ale dzięki temu 'szybko wrócę do wagi z przed ciąży' - no proszę! Na prawdę muszę błyskawicznie zrzucać moje 2,5kg nadmiaru? Bo co? 'Mąż' mnie zostawi????

Mówię Wam, strasznie się wściekłam. Każdy ma swoje czułe punkty: zniosę ból, nawet dałabym się drugi raz pokroić, znoszę niewychodzenie z domu, brak seksu i bezsenność ale już zabieranie mi jedzenia gdy jestem wyczerpana i biała jak ściana, tak od 'rzucenia okiem' i 'na wszelki wypadek' (dodam, że czytałam sporo opracowań naukowych i konsultowałam się z lekarzami wprawdzie z Niemiec - ale jest udowodnione, że nie ma żadnych przekonujących dowodów na związek między jedzeniem u kobiet karmiących a problemami z 'kolkami' u dzieci a nawet jeśli są.. to serio - herbatnik jest szkodliwy??? a może to właśnie masło? albo paracetamol który przyjmuję???) Nie jadłam nic z pokarmów uznawanych za 'wiatropędne' ani uczulające.

No i druga rzecz - Mała ma 2700g i mam ją 'dokarmiać' sztuczną mieszanką! 2 razy dziennie w dzień i po południu. No i to mnie już dobiło. Czyli ja nie jem nic a Mała i tak na sztucznym mleku?

No więc jak tylko położna wyszła zaryczana przemyślałam temat i zadzwoniłam do mamy. Zamówiłam specjalne jedzenie no bo gdzie ja mam czas i siły jechać po 'sztukę mięsa' i ją piec jakoś specjalnie...

Co do dokarmiania - dam nam chwilę - przecież normalną laktację miałam dopiero 2,5 dnia to kiedy Ona miała nadgonić te straty 3,5 dnia na głodzie??

Oczywiście całe problemy, które są normalnymi dylematami są wyolbrzymione przez zmęczenie, obolałość i spadki hormonalne. Zdaję sobie sprawę, że to nic takiego ale jednak strasznie to wczoraj przeżyłam.

W każdym razie wieczorem powtórka z rozrywki z histerii - jednak tym razem doszły nowe KLUCZOWE sygnały - pompowanie nóżkami i twardy brzuszek. To GAZY!!!

Przekopaliśmy Internet - Espumissan przed każdym karmieniem, odbijanie (no i tu jest problem - Mała nie chce odbijać (() masaż brzuszka, rowerek, no i ciepła kąpiel.

1,5h ciężkiej pracy ale udało się - poszły 2 wielkie kupko- pierdzioszki podczas pływania w wannie (Mała uwielbia pływać) wprawdzie konieczne było ponowne mycie pod kranem ale co tam

No to już wiemy! Nie eliminuje to problemu, ale wiemy czego musimy się nauczyć i nad czym pracować. No i tu poproszę o wasze wsparcie.
Co najlepiej działało u Was na gazy?
Jakie kropelki kupić?
Jakie pozycje do odbijania i jakie na to sztuczki??? to nasz kluczowy problem.
Jakie ćwiczenia odgazowujące? (rowerek, ugniatanie brzuszka kolankami, literki C i S, coś jeszcze?

Dziękuję za wszystkie rady! Wobec tego są jeszcze 2 pomysły nie wypróbowane - wózek i wożenie oraz chusta - tylko, że nie umiem jej jeszcze wiązać ale od czego jest internet.

Dziś będą 2 posty - zacznę od wczoraj.

Najgorszy dzień jak dotąd. Kompletnie puściły mi nerwy i ryczałam prawie cały dzień. Zaczęło się od nieprzespanej nocy - cholera 2h wiłam się z bólu bo mam problem z opróżnianiem i skurcze jelit w połączeniu z blizną po cc dały efekt kompletnie paraliżujący. Dopiero jak podwójny paracetamol zaczął działać to pomogło.

No i jak tylko skończył się ból to zaczęła Mała swoją histerię. Usnęliśmy o 5.30.

Generalnie bilans snu poprzedniej doby 4,5h. Ilość ataków histerii Małej - 3.

Rano zwlekłam się z łóżka tuż przed planowanym przybyciem położnej. Jak położna przyszła akurat Mała była w preludium histerii! Miałam nadzieję na pomoc ale ta wizyta mnie dobiła.

1. Pani położna stwierdziła, że małej 'coś' jest - więc to coś to pewnie 'bolący brzuszek'
2. Pani jest fanką kuchni 5 przemian i oczywiście w związku z 'bolącym brzuszkiem' Małej dostałam zakaz jedzenia WSZYSTKIEGO!!!! Nie wolno mi - oczywiście oprócz standardowych zakazów karmiących to: nic słodkiego (żadnych ciast czy nawet zwykłych herbatników), żadnego nabiału, żadnych owoców, nic zimnego, nic kwaśnego...

Wolno mi: kasze gotowane min 30minut, mięso pieczone w folii, jabłka pieczone, zupy warzywne na rosole, pieczywo pszenno żytnie z masłem. Koniec listy dozwolonej!

Ale dzięki temu 'szybko wrócę do wagi z przed ciąży' - no proszę! Na prawdę muszę błyskawicznie zrzucać moje 2,5kg nadmiaru? Bo co? 'Mąż' mnie zostawi????

Mówię Wam, strasznie się wściekłam. Każdy ma swoje czułe punkty: zniosę ból, nawet dałabym się drugi raz pokroić, znoszę niewychodzenie z domu, brak seksu i bezsenność ale już zabieranie mi jedzenia gdy jestem wyczerpana i biała jak ściana, tak od 'rzucenia okiem' i 'na wszelki wypadek' (dodam, że czytałam sporo opracowań naukowych i konsultowałam się z lekarzami wprawdzie z Niemiec - ale jest udowodnione, że nie ma żadnych przekonujących naukowych dowodów na związek między jedzeniem u kobiet karmiących a problemami z 'kolkami' u dzieci a nawet jeśli są.. to serio - herbatnik jest szkodliwy??? a może to właśnie masło? albo paracetamol który przyjmuję???) Nie jadłam nic z pokarmów uznawanych za 'wiatropędne' ani uczulające.

No i druga rzecz - Mała ma 2700g i mam ją 'dokarmiać' sztuczną mieszanką! 2 razy dziennie w dzień i po południu. No i to mnie już dobiło. Czyli ja nie jem nic a Mała i tak na sztucznym mleku?

No więc jak tylko położna wyszła zaryczana przemyślałam temat i zadzwoniłam do mamy. Zamówiłam specjalne jedzenie no bo gdzie ja mam czas i siły jechać po 'sztukę mięsa' i ją piec jakoś specjalnie...

Co do dokarmiania - dam nam chwilę - przecież normalną laktację miałam dopiero 2,5 dnia to kiedy Ona miała nadgonić te straty 3,5 dnia na głodzie??

Oczywiście całe problemy, które są normalnymi dylematami są wyolbrzymione przez zmęczenie, obolałość i spadki hormonalne. Zdaję sobie sprawę, że to nic takiego ale jednak strasznie to wczoraj przeżyłam.

W każdym razie wieczorem powtórka z rozrywki z histerii - jednak tym razem doszły nowe KLUCZOWE sygnały - pompowanie nóżkami i twardy brzuszek. To GAZY!!!

Przekopaliśmy Internet - Espumissan przed każdym karmieniem, odbijanie (no i tu jest problem - Mała nie chce odbijać (() masaż brzuszka, rowerek, no i ciepła kąpiel.

1,5h ciężkiej pracy ale udało się - poszły 2 wielkie kupko- pierdzioszki podczas pływania w wannie (Mała uwielbia pływać) wprawdzie konieczne było ponowne mycie pod kranem ale co tam

No to już wiemy! Nie eliminuje to problemu, ale wiemy czego musimy się nauczyć i nad czym pracować. No i tu poproszę o wasze wsparcie.
Co najlepiej działało u Was na gazy?
Jakie kropelki kupić?
Jakie pozycje do odbijania i jakie na to sztuczki??? to nasz kluczowy problem.
Jakie ćwiczenia odgazowujące? (rowerek, ugniatanie brzuszka kolankami, literki C i S, coś jeszcze?

Dziękuję za wszystkie rady! Wobec tego są jeszcze 2 pomysły nie wypróbowane - wózek i wożenie oraz chusta - tylko, że nie umiem jej jeszcze wiązać ale od czego jest internet.

Dziś będą 2 posty - zacznę od wczoraj.

Najgorszy dzień jak dotąd. Kompletnie puściły mi nerwy i ryczałam prawie cały dzień. Zaczęło się od nieprzespanej nocy - cholera 2h wiłam się z bólu bo mam problem z opróżnianiem i skurcze jelit w połączeniu z blizną po cc dały efekt kompletnie paraliżujący. Dopiero jak podwójny paracetamol zaczął działać to pomogło.

No i jak tylko skończył się ból to zaczęła Mała swoją histerię. Usnęliśmy o 5.30.

Generalnie bilans snu poprzedniej doby 4,5h.

Rano zwlekłam się z łóżka tuż przed przybyciem położnej. Akurat Mała była w preludium histerii! Miałam nadzieję na pomoc ale ta wizyta mnie dobiła.

1. Pani położna stwierdziła, że małej 'coś' jest - więc to coś to pewnie 'bolący brzuszek'
2. Pani jest fanką kuchni 5 przemian i oczywiście w związku z 'bolącym brzuszkiem' Małej dostałam zakaz jedzenia WSZYSTKIEGO!!!! Nie wolno mi - oczywiście oprócz standardowych zakazów karmiących to: nic słodkiego (żadnych ciast czy nawet zwykłych herbatników), żadnego nabiału, żadnych owoców, nic zimnego, nic kwaśnego...

Wolno mi: kasze gotowane min 30minut, mięso pieczone w folii, jabłka pieczone, zupy warzywne na rosole, pieczywo pszenno żytnie z masłem. Koniec listy dozwolonej!

Ale dzięki temu 'szybko wrócę do wagi z przed ciąży' - no proszę! Na prawdę muszę błyskawicznie zrzucać moje 2,5kg nadmiaru? Bo co? 'Mąż' mnie zostawi????

Mówię Wam, strasznie się wściekłam. Każdy ma swoje czułe punkty: zniosę ból, nawet dałabym się drugi raz pokroić, znoszę niewychodzenie z domu, brak seksu i bezsenność ale już zabieranie mi jedzenia gdy jestem wyczerpana i biała jak ściana, tak od 'rzucenia okiem' i 'na wszelki wypadek' (dodam, że czytałam sporo opracowań naukowych i konsultowałam się z lekarzami wprawdzie z Niemiec - ale jest udowodnione, że nie ma żadnych przekonujących dowodów na związek między jedzeniem u kobiet karmiących a problemami z 'kolkami' u dzieci a nawet jeśli są.. to serio - herbatnik jest szkodliwy??? a może to właśnie masło? albo paracetamol który przyjmuję???) Nie jadłam nic z pokarmów uznawanych za 'wiatropędne' ani uczulające.

No i druga rzecz - Mała ma 2700g i mam ją 'dokarmiać' sztuczną mieszanką! 2 razy dziennie w dzień i po południu. No i to mnie już dobiło. Czyli ja nie jem nic a Mała i tak na sztucznym mleku?

No więc jak tylko położna wyszła zaryczana przemyślałam temat i zadzwoniłam do mamy. Zamówiłam specjalne jedzenie no bo gdzie ja mam czas i siły jechać po 'sztukę mięsa' i ją piec jakoś specjalnie...

Co do dokarmiania - dam nam chwilę - przecież normalną laktację miałam dopiero 2,5 dnia to kiedy Ona miała nadgonić te straty 3,5 dnia na głodzie??

Oczywiście całe problemy, które są normalnymi dylematami są wyolbrzymione przez zmęczenie, obolałość i spadki hormonalne. Zdaję sobie sprawę, że to nic takiego ale jednak strasznie to wczoraj przeżyłam.

W każdym razie wieczorem powtórka z rozrywki z histerii - jednak tym razem doszły nowe KLUCZOWE sygnały - pompowanie nóżkami i twardy brzuszek. To GAZY!!!

Przekopaliśmy Internet - Espumissan przed każdym karmieniem, odbijanie (no i tu jest problem - Mała nie chce odbijać (() masaż brzuszka, rowerek, no i ciepła kąpiel.

1,5h ciężkiej pracy ale udało się - poszły 2 wielkie kupko- pierdzioszki podczas pływania w wannie (Mała uwielbia pływać) wprawdzie konieczne było ponowne mycie pod kranem ale co tam

No to już wiemy! Nie eliminuje to problemu, ale wiemy czego musimy się nauczyć i nad czym pracować. No i tu poproszę o wasze wsparcie.
Co najlepiej działało u Was na gazy?
Jakie kropelki kupić?
Jakie pozycje do odbijania i jakie na to sztuczki??? to nasz kluczowy problem.
Jakie ćwiczenia odgazowujące? (rowerek, ugniatanie brzuszka kolankami, literki C i S, coś jeszcze?

No i mamy 1 tydzień.

To był baaardzo długi tydzień.

Może trochę podsumowania:

Gaja ma 2700g i wygląda tak:


Ja mam 51,6kg choć jestem opuchnięta, blada ciągle mam wielki brzuch i łażę jak połamana. Niestety od porodu wyglądam fatalnie - zresztą zobaczcie same.


Niestety blizna źle się goi jakieś zrosty się zrobiły i boli okropnie, do tego kręgosłup z drugiej strony i serio już poruszać się nie mogę za bardzo nawet na tabletkach przeciwbólowych na których jestem non stop. Codziennie mam kryzys i puszczają mi nerwy i chlipkam sobie z bólu i tej bólowej bezsilności.

Generalnie ostanie 3 dni hormonalnie są trudne choć dziś jest lepiej niż wczoraj ale 'baby blues' jest.

Wczorajszą sprawę skonsultowałam dziś z inną położną która gdzieś mama wyczarowała.

Babeczka bardzo sensowna - wiadomo jak jest płatna wizyta to się starają. Pokazała mi wiele nowych chwytów i sposobów kompania, przewijania i wiązania w ciasny kokonik - muszę teraz po przetrenować.

Nie muszę dokarmiać!!! Obejrzała moje piersi i karmiłam przy niej i powiedziała, że jest super i Mała w 2 tygodnie nadrobi i nie musi w 10 dni bo nic się złego nie dzieje.

Muszę też zmienić na razie na inny emoliant do kąpieli bo Mała ma bardzo wrażliwą na przesuszenie skórę i wymaga dodatkowej pielęgnacji.

Pokazała sposoby na odbijanie i zaleciła prebiotyk 2 razy 1 kropelka.

No i dieta. Nie muszę nic takiego stosować co mi zaleciła tamta - normalna dieta karmiącej, a po miesiącu wprowadzamy nowe 'trudniejsze' produkty typu czekolada i obserwujemy reakcję

Niestety wizyta okropnie pobudziła Małą więc był problem ze snem. Czasem droga do krainy snu jest długa i wyboista.... no ale wiem, że 2h płaczu to nie koniec świata. Choć zwykle mam ochotę płakać razem z nią...

Na razie to tyle. Idę się zdrzemnąć bo padam.

No i mam zaległości więc pewnie będą 2 posty dziś.

8 kwiecień - sen 6h, płacz 3h

Wczoraj to był najgorszy dzień jak dotąd. Dla mnie ogromna lekcja pokory.

Mała zaczęła płacze od rana i płakała tak przeraźliwie, że ryczałam z nią. Próbowaliśmy wszystkiego i nic. Myślałam, że pęknie jej serduszko, albo brzuszek a ja wyląduje w psychiatryku.

nie przypuszczałam, że płacz dziecka będzie mnie tak niszczył psychicznie. Kompletnie zero dystansu, wyłam równie głośno jak Ona!

Cuda wyprawialiśmy aby tylko przestała a ja sama z siebie zapragnęłam być na ścisłej diecie karmiącej - byle tylko nie słyszeć tego ryku. Choć wcale nie jestem pewna czy to były gazy lub bolący brzuszek.

Aaaa i zapomniałam powiedzieć przedwczoraj w nocy znów dostałam takiego ataku bólu, że wymiękłam i wczoraj rano wezwałam lekarza. Zalecił nie jeść paracetamolu aby zobaczyć jak temperatura i zrobić badania = crp i morfologię. Oczywiście Pani doktor (wcale nie pytana) miała jeszcze inną koncepcję na temat mojej diety (tylko pieczywo z masłem i ryż przez pierwszy miesiąc) oraz podawania/niepodawania Małej leków i suplementów diety... Kompletna paranoja.

No i dałam się wkręcić w te teorie pokarmowe żywcem wzięte z magii sympatycznej. No bo jak napoje gazowane powodują wzdęcia u dziecka? Niby mleko się od tego gazuje? Jak? Albo teoria, że ja jem buraczki a dziecko robi czerwoną kupę czyli co mleko od buraczków też się barwi na czerwono? W każdym razie sterroryzowana presją społeczną i rykiem małej ie jem już prawie nic. I wszystko co nie jest bułką z masłem ląduje na liście zakazanej bądź podejrzanej. Nie wiem jak długo tak pociągnę.

No więc paraliżujący ból i ten płacz... o 20.00 wpadłam w coś rodzaju letargu i paraliżu. Dobrze, że wyczerpana Mała już spała bo nie byłam w stanie się ruszyć. Aż Kubie było mnie tak szkoda, że podczas zakupów kupił mi kwiaty. Pierwsze kwiaty bez okazji!!!

Kuba wychodził wieczorem a ja nie byłam w stanie zostać sama więc zostałam zabrana a noc do mamy i jej męża...

Cholera - dopiero tydzień a ja wymiękłam
Każda jest na diecie i przeżywacie gorsze dramaty znosząc je dzielnie. Cholera nie czuję się matką z powołaniem

Temperatura osiągnęła 37,5 i nie rosła dalej więc mogłam wziąć lek przeciwbólowy... czekałam na to jak ćpun na nową działkę!

Bilans dnia: sen 6h, płacz 6h