Żłobek... Już jutro!

Tak tak jutro zaczynamy adaptację w żłobku a matka sra po gaciach. Dziś siedziałam i podpisywałam Jaśkowi ciuszki, pościel, śliniak. I tak sobie uśmiechałam się pod nosem. Nasz dzieć już taki dorosły! Idzie do żłobka! A z drugiej kręci mi się w oku łza. No bo jak to? Przecież to mój maluszek. Mój malutki synek. Jak on sobie tam poradzi? Jutro dam znać co i jak
Dziś Jan dał pospać. Zasnął o 20. Pierwsza butla po północy, druga o 5. Trochę się wiercił i nie mógł zasnąć to Jarek go w bujaku bujał i w końcu zasnął. I tak spał prawie do 8 i miał dziś tylko jedną drzemkę od 11 do prawie 13. Potem pojechaliśmy do galerii i do Ikei. Pogoda dalej była do dupki więc bujaliśmy się po sklepach. No i ostatecznie kąpiel o 19 i padł jak mucha taki był zmęczony. Ciekawe jak pośpi dziś
Coraz więcej zaczyna dreptać. Dziś trochę za rączkę z tatusiem po galerii pocinał ciekawe kiedy ruszy tak całkiem sam.

Wczoraj na chwilę wyszło słońce i po mojej pracy zdążyliśmy jeszcze złapać trochę spaceru. Jaś był wniebowzięty

Żłobek dzień 1

Było... super!
Matka oczywiście od rana sranie po gaciach. Jak to będzie o Boże Boże?! I było na prawdę super. Zjawiliśmy się w żłobku o 8.45. Idealnie bo Jasio zdążył się przywitać a ja wszystkie jego rzeczy przekazałam paniom 'ciociom'. Jaśko był zachwycony! Tyle dzieci dookoła! Tyle nowych zabawek! Łaaaaaał! Potem poszliśmy myć rączki i szykować się do śniadania. Jak na mojego małego głodomorka przystało zjadł 3 małe kanapeczki musi nauczyć się jeść sam ale wszystko powoli. Na kakao mega się skrzywił. Chyba nie podeszło
Nadszedł czas zajęć. Najpierw rytmika, potem angielski. Szczerze to mało go to interesowalo ale nie był sam :p Kryzys nadszedł ok godziny 11. Był już bardzo zmęczony i śpiący. Myślałam że nie da rady ale kryzys minął i Jasiek rozszalał się dalej. Potem wyszliśmy na dwór. Trochę zabawy na świeżym powietrzu i o 12 obiadek. I znów głodomorek bez problemu wtrąbił całą miskę zupy kalafiorowej. Na drugie była kasza gryczana z sosem z mieskiem i surówką. Zjadł jakoś 1/3 porcji - i tak dużo I po obiadku dzieci szykowały się na drzemkę a my do domku. Zmęczony padł mi w samochodzie. Nie przeszkadzało mu ani trochę że mu zdejmuje kurtkę i buty. Położyłam go do łóżeczka i tak spał do 14.20
Jutro już będę na korytarzu. Mam sobie wziąć jakąś książkę a Jasio już ma mnie stracić z oczu. Zobaczymy jak sobie poradzi
Dziś jestem mega dumna z mojego małego synka. I coraz bardziej jestem przekonana że to była dobra decyzja


W drodze z samochodu do żłobka






Tak padłem

No... to do jutra Jutro Jasio już chyba na drzemkę zostanie

Żłobek dzień 2

Po wczorajszym cudownym starcie dziś było gorzej. Starałam się wychodzić z sali na korytarz. Jasiek ładnie zjadł śniadanko i nawet chwilę się potem bawił, ale jak się zorientował że mnie nie ma to był płacz sama nie wracałam na salę, czekałam aż mnie poproszą. Przestawał płakać a później znów zaczynał. I tak w kółko. Ale z nianią na początku też tak było. I w końcu się przyzwyczaił. Pewnie przez pierwszy miesiąc będę go tam zostawiać z duszą na ramieniu i pękającym sercem. Ale musi się przyzwyczaić. Najgorsze jest to że w piątek muszę iść do roboty :/ jeszcze dwa wspólne dni przed nami, może będzie trochę lepiej... ziarno niepewności zostało zasiane no ale to przecież dopiero 2 dzień a reszta dzieci jest tam już od miesiąca a i tak niektóre jeszcze płaczą. Muszę być dobrej myśli... Jutro kolejne podejście. Może uda się nam też zostać na drzemkę bo dziś się nie udało
Ale jak się bawił to był na prawdę szczęśliwy. Oby polubił żłobek... trzymajcie kciuki!

PS: Sosenko wiem Kochana ale póki co nie daje sobie zabrać palca :/ zbliża się ten moment smarowania musztardą czy innym swinstwem żeby się oduczył. Smoczka nie chce i już:/ próbowaliśmy...

Żłobek dzień 3

Dziś była masakra. MASAKRA! Wyszłam od razu po śniadaniu jak tylko zajął się zabawą. Ale praktycznie od razu się rozpłakał. I płakał bardzo długo. Uspokajał się jak śpiewali piosenki. A tak to co chwila zanosił się płaczem. W końcu wyszłam bo już nie mogłam słuchać jak płacze. Wyszłam i spacerowalam w pobliżu. Po jakimś czasie wróciłam to akurat wychodzili na dwór. Moja beksa na szarym końcu u Pani na rękach. Jak mnie zobaczył to była histeria. Wzięłam go na ręce i uspokoił się w momencie. Na placu zabaw oczywiście był zachwycony i nawet mnie nie szukał wzrokiem. Wróciliśmy na obiad. Zjadł miseczkę zupy jarzynowej i całego pieroga z serem. Udało się też go uśpić. Spał niecałe 40 minut. Ale zawsze coś. Jutro panie chcą go same uśpić. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Ale normalnie jak go słuchałam to serce mi pękało. Kolejny raz i kolejny. Wiem z nianią było podobnie i jestem dobrej myśli - że się przyzwyczai. Tylko błagam niech to trwa najkrócej jak to tylko możliwe...
Pocieszcie mnie jakoś

Niemoc

Ta tytułowa niemoc mnie momentami przerasta. Czasem już na prawdę nie wiem co robić. Dziś kolejna kłótnia. O pierdołe. Już na prawdę mam dosyć. Jestem zmęczona. Psychicznie i fizycznie. Ale od początku...
Wyrzucalam na balkon pieluchy od Jaśka z pokoju (tak czasem wyrzucam na balkon żeby nie waliły w domu jak już nie mam siły iść z nimi do śmietnika) i przewróciłam wazon. Oczywiście się stłukł. Tylko kto wystawia wazon na balkon? Mój mąż. On nie był do wyrzucenia ale biedny nie wiedział gdzie to schować. Bo szaf mamy w domu mało, Nie? No i oczywiście moja wina że się stłukł. I tak od słowa do słowa wybuchła kłótnia. Po cichu no bo Jasiek śpi... Bo niby ja jestem spięta i wredna jak jestem zmęczona. No tak, jestem bo padam na twarz! Czasem podziwiam się że nie zbieram zębów z podlogi. Padam fizycznie (ostatnio dłuższy czas Janek ma gorsze noce a te lepsze to na prawdę towar deficytowy. Dziś np wstał o 4.30 i nie spał do 6.30. Zasnął i wstał 7.30). Ale chce być kochana żona i nie budzę męża w nocy. Bo on siedzi przy kompie do późna i gra. Bo to jego jedyna forma rozrywki a wraca zmęczony z pracy. Powinnam mieć to w dupie tak na prawdę ale nie mam. Rano robię mu kanapki (może nie codziennie ale się staram) a wieczorem robię obiad na kilka dni żeby nie kupował hotdogów na stacji benzynowej. Piorę mu gacie i sprzątam. Do tego zajmuje się dzieckiem. Bo on przecież zarabia! Tylko żeby faktycznie zarabiał kokosy... A jemu nie chce się wstać 5 minut wcześniej żeby zabrać śmieci po drodze do pracy. Teraz jeszcze dochodzi zmęczenie psychiczne. W głowie mam ciągły płacz Jaśka. I w nocy czasem zastanawiam się czy na prawdę placze czy mi się przyśniło. Dziś siedziałam na korytarzu i słuchałam bezsilnie płaczu mojego dziecka zza drzwi. Najgorsze co może słyszeć matka. Wiem że krzywda mu się nie dzieje ale serce mi pęka. I nawet nie mogę w domu powiedzieć że jestem zmęczona... No bo niby czym? Czasem na prawdę mam dość... niemoc. Ile jeszcze wytrzymam?
Jest godzina 20.30 a ja w łóżku marzę o śnie. Porażka... zero życia towarzyskiego. Teraz w sobotę idę na parapetówkę znajomej z pracy. Od razu po pracy robi a kończymy o 16. Więc pewnie wrócę do domu ok 21 max. Z fartem bo pewnie bym tam na podłodze usunęła...
Czasem chce mi się wyć. Dobrze że choć do Jaśka mogę się przytulić...
Dziś usypialam na siedząco... A nawet czekolady czy batona nie mogę zjeść na poprawę humoru. Bo dieta. Bo jestem gruba. Bo nienawidzę własnego ciała. Bo się siebie wstydzę...

Przepraszam że tak chaotycznie i pewnie z błędami. Do dupy z tym wszystkim

Jak nie urok to sraczka + żłobek dzień 4

Powiem Wam że to życie to do dupy jest :/ Dziś zadzwoniła do mnie szefowa i zaproponowała zmniejszenie etatu z całego na pół. Nie mówię już że jestem na najniższej krajowej to jeszcze pół etatu. Będę mieć gówno a nie emeryturę. Że nie ma pracy bo zaczął się okres przestoju (to prawda) i że ZUS drogi... kurwa mać No! Najpierw zamartwialam się nianią że co będzie jak nie zarobię. I w sumie dobrze że stało ze Jaś poszedł do żłobka bo teraz to na bank bym nie zarobiła. Jak nie urok to sraczka! Bez kitu najchętniej to zaczęłabym jakąś normalną robotę. Za w miarę normalną kasę. Bez kokosów rzecz jasna Ale takie 2tysie i już ok... Ale ja kurde nic nie umiem. Nie mam pomysłu co mogłabym innego robic. Chciałabym zapewnić Jaśkowi godną przyszłość. Chciałabym żeby miał rodzeństwo. Ale na razie to nie stać nas ani na jedno ani na drugie. Porażka... znowu zagłębiam się w czarnej dupie...

A w żłobku? Było lepiej. Oczywiście Jaśko płakał jak wyszłam. Ale był dziś cały czas beze mnie. Nawet beze mnie usnął. Spał niewiele bo pół godziny ale zawsze cos. Poza tym nie płakał non stop. Na podwórku w ogóle super bo obserwowałam to zza krzaków Jestem dobrej mysli. Jeszcze trochę to potrwa ale na pewno będzie dobrze.

Ehh... pocieszcie mnie jakoś pliz bo normalnie nic tylko usiąść i płakać

O moim życiu słów kilka

Jestem stylistką paznokci. Już jako nastolatka interesowałam się malowaniem paznokci. Wszystkim koleżankom z podwórka malowałam. Wymyślałam wzorki, łączyłam kolory. To była moja pasja. Nie chciałam iść na studia. Chciałam iść do szkoły kosmetycznej, rozszerzyć swoje umiejętności. Nie zgodzili się moi rodzice. Bo papier. Bo wykształcenie wyższe... Gdybym wtedy była bogatsza o doświadczenia z ostatnich 10 lat, postąpiłabym zupełnie inaczej. Wybrałabym na pewno studia z lepszą przyszłością. A Nie gówniane. Wiecie co studiowałam? Uwaga! Informację naukową i bibliotekoznawstwo że specjalnością prasoznawstwo z elementami dziennikarstwa. Tylko dlatego że w Kielcach nie było normalnego dziennikarstwa a nas nie było wtedy stać na to bym wyjechała z rodzinnego miasta na studia. A w tamtej chwili to było jedyne co chciałam studiować. No i co? Mam wyższe wykształcenie tylko co mi po nim teraz?
W obecnym salonie pracuje już 4 lata. Wydawała mi się to praca marzeń. Dobre zarobki, zajebiści ludzie i atmosfera, wykonywałam zawód który był jednocześnie moją pasją. Tylko że urodziłam dziecko, poszłam na macierzyński i wróciłam z niego na okres przestoju (jesień, zima). I się posrało. Mąż już wcześniej próbował że mną rozmawiać. Że na papierze mam najniższą krajową. Że emerytury będę mieć marne grosze. Że na macierzyńskim brałam gówno a nie kasę. Nie chciałam sluchac. Ale teraz, kiedy patrzę na przyszłość mojego syna, na to że chciałabym mieć drugie dziecko, to myślę że miał rację...
Poważnie myślę nad studiami zaocznymi. Nad czymś co przyniesie kasę. Myślałam że już nigdy w życiu nie będę musiała się uczyć ale wygląda na to że jednak tak. Myślę nad budownictwem. Ze specjalnością drogi i mosty. Infrastruktura jest dochodowa. Poza tym to może być ciekawe. A jednocześnie mogę spełniać się w swojej pasji w zaciszu domowym, weekendowo. Wiecie - koleżanki, mamy koleżanek itd... Bo z pazurów nie chcę rezygnować bo ma prawdę to kocham. Ale sorry nie wyobrażam sobie siebie w wieku 50 Czy 60 lat pochylonej nad stolikiem, piłującej pazury do emerytury... Co myślicie? Podpowiedzcie coś...

Do dupy

Mam wrażenie że ten pamiętnik jest moja jedyną odskocznią. Tylko tu mogę się wygadać. Pokłóciłam się z mężem. Nie mam oparcia w najbliższej osobie. Nic go nie obchodzę... Nie mam się komu wygadać. Nie mam z kim porozmawiać. Nie mam nawet do kogo się przytulić...

Weekend + żłobek dzień 6

Weekend zleciał jak z bicza strzelił. W sobotę byłam w pracy do 16 a od razu po pracy pojechaliśmy całą ekipą na parapetówkę koleżanki. Gołe ściany ale najważniejsze że był kibelek Wyluzowałam się na maksa. Oczywiście rano miałam kolejną spinę ze ślubnym Ale już mi się nawet na ten temat pisać nie chce.
Niedzielę spędziliśmy rodzinnie. Przyjechała do nas moja teściowa i razem wszyscy wybraliśmy się nad Wisłę korzystać z pięknej pogody. Wiało co prawda ale się tego spodziewaliśmy wybierając takie miejsce na spacer. Jaśko był w 7 niebie bo zabraliśmy mu pchacz. Zasuwał aż się za nim kurzyło Potem usnął nam w drodze powrotnej Generalnie wczoraj padłam jak mucha zaraz po uspieniu Młodego.
Nic była znośna. Wstał o 24 i zjadl. Nie mógł usnąć więc Jarek poszedł do niego. Gdzieś koło 2 znów się obudzil. Ale wysmarowałam mu dziąsła Dentinoxem i wzięłam do siebie do łóżka i tak spaliśmy do 5. Potem butla i spaliśmy do 7
No i zaczął się poniedziałek. Odprowadzilam Jaśka na 9 do żłobka. Tak akurat na śniadanko. Posiedziałam z nim na śniadaniu po czym się ulotniłam. Oczywiście Jaśko płakał Ale wiedziałam że tak będzie. Wróciłam do domu. Miałam odpoczywać ale jak nic nie robiłam to za dużo myślałam. I tym sposobem zrobiłam dwa prania, pomyłam wszystkie okna, zrobiłam obiad na 2 dni, zrobiłam porządek w Jaśka ciuchach i pomyłam lustra w szafach. I tak pyknęła 15. Poszłam to odebrać to jak mnie zobaczył to się popłakał mój Pierduś. I tak mocno się przytulił
Ale za to przyniósł katar :/ w zeszłym tygodniu jeden z chłopców miał gile po pas :/ no to czas na Jaśka... mam nadzieję że gorączki nie będzie miał. Suplementacja Wit C i D go nie uchroniła. Mam nadzieję że nie będzie musiał zostać w domu bo na prawdę dobrze zaczyna sobie radzic. Dziś po drzemce podobno bawił się z drugim Jasiem i aż się zaśmiewali
Już druga pobudka dziś a śpi od 19.30... katar mu przeszkadza :/

Weekend + żłobek dzień 6

Weekend zleciał jak z bicza strzelił. W sobotę byłam w pracy do 16 a od razu po pracy pojechaliśmy całą ekipą na parapetówkę koleżanki. Gołe ściany ale najważniejsze że był kibelek Wyluzowałam się na maksa. Oczywiście rano miałam kolejną spinę ze ślubnym Ale już mi się nawet na ten temat pisać nie chce.
Niedzielę spędziliśmy rodzinnie. Przyjechała do nas moja teściowa i razem wszyscy wybraliśmy się nad Wisłę korzystać z pięknej pogody. Wiało co prawda ale się tego spodziewaliśmy wybierając takie miejsce na spacer. Jaśko był w 7 niebie bo zabraliśmy mu pchacz. Zasuwał aż się za nim kurzyło Potem usnął nam w drodze powrotnej Generalnie wczoraj padłam jak mucha zaraz po uspieniu Młodego.
Nic była znośna. Wstał o 24 i zjadl. Nie mógł usnąć więc Jarek poszedł do niego. Gdzieś koło 2 znów się obudzil. Ale wysmarowałam mu dziąsła Dentinoxem i wzięłam do siebie do łóżka i tak spaliśmy do 5. Potem butla i spaliśmy do 7
No i zaczął się poniedziałek. Odprowadzilam Jaśka na 9 do żłobka. Tak akurat na śniadanko. Posiedziałam z nim na śniadaniu po czym się ulotniłam. Oczywiście Jaśko płakał Ale wiedziałam że tak będzie. Wróciłam do domu. Miałam odpoczywać ale jak nic nie robiłam to za dużo myślałam. I tym sposobem zrobiłam dwa prania, pomyłam wszystkie okna, zrobiłam obiad na 2 dni, zrobiłam porządek w Jaśka ciuchach i pomyłam lustra w szafach. I tak pyknęła 15. Poszłam to odebrać to jak mnie zobaczył to się popłakał mój Pierduś. I tak mocno się przytulił
Ale za to przyniósł katar :/ w zeszłym tygodniu jeden z chłopców miał gile po pas :/ no to czas na Jaśka... mam nadzieję że gorączki nie będzie miał. Suplementacja Wit C i D go nie uchroniła. Mam nadzieję że nie będzie musiał zostać w domu bo na prawdę dobrze zaczyna sobie radzic. Dziś po drzemce podobno bawił się z drugim Jasiem i aż się zaśmiewali
Już druga pobudka dziś a śpi od 19.30... katar mu przeszkadza :/