Dziewczyny, macie rację dużo snu póki w miarę to możliwe...

Jednak jeżdżąc do Warszawy co drugi dzień do dzieci, gdzie jest w jedną stronę 100 km, pobyt u nich przez kilka godzin i powrót znów 100 km, można się nieźle zmęczyć. Praktycznie schodzi cały dzień.
Czasem zostajemy w Warszawie na 2 góra 3 dni, pakowanie ubrań, jedzenia, rzeczy dla maluchów, mleko, laktator wychodzi 1500 tobołków.
I tak jak dziś jadąc zaczęłam narzekać do męża, że inne to urodzą w terminie, 3 dni i są w domu, u nas ten maraton trwa od 5 tygodni. Ale wówczas sobie myślę, przecież mogłoby być gorzej, a gdyby tak maluchy urodziły się te 6 tygodni wcześniej, albo gdyby ich w ogóle nie było. Przecież tyle dziewczyn się stara... i wtedy przestaję narzekać i marudzić. Tylko po prostu czasem brakuje już sił...

A dziś u maluchów... tak sobie... tzn niby wszystko ok... pani doktor powiedziała, że miały robione kontrolne echo serca i inne badania, wszystko wychodzi dobrze. Tylko ten spadek saturacji. W niedzielę było dobrze podczas karmienia, wszystko piły, nie siniały. Dziś dupa blada, rano o 9 wypiły, o 12 już mniej plus spadek i szarzenie, o 15 daliśmy im spokój i wszystko piły ze strzykawki. Do tego mała leżąc u mnie na rękach tak się w pewnym momencie zakrztusiła, że powrót do normalności trwał ze 3 min. I jak się tu nie stresować i nie denerwować. Staram się być opanowana. Tylko jak tak dalej będzie to przez 2 tygodnie nie wyjdziemy do domu. Przynajmniej przez 4-5 dni maluchy muszą wszystko wypijać i żadnych spadków saturacji. O tym mowy być nie może.

Takie to 'mądre' pioseneczki śpiewa tatuś syneczkowi

A ja jestem Szymek, Szymek
ukochany taty synek
A kto mi podskoczy
dostanie od taty między oczy...

Mamy podjąć decyzję i jutro powiedzieć, czy chcemy szczepionki 5w1, czy 6w1... o co chodzi, trzeba poczytać, człowiek taki nie w temacie

A dzieci, jak to dzieci... w nocy ładnie picie szło, w dzień gorzej... Małgosia się desaturuje. Mam lekkiego doła, inne dzieci wychodzą, które urodziły się w podobnym czasie, a my nadal w szpitalu. No dobra nie doła, obniżenie nastroju Chciałabym żeby w końcu to wszystko się ustabilizowało. A jak się ustabilizuje to i tak minimum kilka dni obserwacji czy nic złego się nie zadzieje. Ot tyle u nas. Przecież zawsze mogłoby być gorzej...

Małe wczoraj skończyły 6 tygodni...
powinny się dopiero teraz pchać na świat... ale ale... lekarka wczoraj powiedziała mi, że wytrzymując 6 tygodni podarowałam im drugie życie. To mnie jakoś podbudowało.
Wczoraj miałam kiepski dzień albo to my robimy coś nie tak, albo nie wiem co... może faktycznie maluchy muszą dojrzeć i taki skok nastąpi z dnia na dzień...

Zapalenie płuc u Małgosi spowoduje późniejszy powrót do domu. Mam się nie przejmować. Te spadki saturacji to również od choroby. Mała jest dogrzewana i dostaje antybiotyk. W malutkiej rączce wenflon. :/
Szymek gotowy już do wyjścia, jednak będzie czekał na siostrę.
Nie przejmuję się, wiem że będzie dobrze. Po prostu pewnych rzeczy się nie przeskoczy.

Wczorajszy rentgen wykluczył zmianę na płucach, jednak antybiotyk jest podawany dalej.
Morfologia spada, mała się zanemizowała, właśnie jest przetaczana krew. Lekarka powiedziała, że przyczyną bezdechów może być właśnie to. Zobaczymy. Bądź cofający się pokarm.
Szymon doskonale sobie radzi, pije z butelki, podjęliśmy próbę ssania z piersi, wypił 20ml. Dzielny chłopak. Małgosia zresztą też.
Nie lękam się, nie panikuję, będzie dobrze!
Mam cudowne dzieci.

Szyszaki skończyły dziś 7 tygodni.

A na wadze porównywalna waga 2640, 2650, czuję, że Małgosia przegoni Szymka, a w chwili urodzenia było między nimi 400 gram różnicy. Jest tłuściejsza, ma policzki jak chomiczek, natomiast Szymuś jest bardziej pociągły na buzi. Płaczą jak prawdziwe noworodki.

Inne dziecko w wieku 7 tygodni waży już dużo więcej... ktoś z boku pomyśli kruszyny, które nie mają 50cm, a one wyrastają z pierwszych ubranek Dziś na wszystko patrzę z innej perspektywy, cieszę się, że ta cała sytuacja dotknęła mnie, jeszcze kilka tygodni temu myślałam zupełnie inaczej. Teraz wiem, to co nas spotyka jest po coś. Uświadomiłam sobie, że życie człowieka jest cudem. Cudem, które powstaje z dwóch mikroskopijnych komórek. Te dzieci przedwcześnie urodzone mają wielką siłę w sobie.. siłę i wolę życia.

A tak w ogóle to fajnie jest mieć bliźniaki Nigdy, przenigdy nie zamieniłabym się na jedno dziecko i ciążę donoszoną...

O Jezuniu... lękam się... ten dzień już coraz bliżej, a nawet bardzo blisko...
Żarty się skończyły

Teoretycznie jesteśmy przygotowani na przyjazd maluchów... a praktycznie czas pokaże...
Najbardziej boję się karmienia i zachłyśnięć. Boże, ustrzeż nas od tego.

Maluszkowy kącik z łóżeczkami wygląda następująco :

1 lutego 2016r maluszki po 7 tyg i 4 dniach spędzonych w szpitalu wróciły do domu

Jest ciężko... mała ładnie śpi, Szymek jest marudny, najlepiej tylko na rękach lub na łóżku.
Tak samo z jedzeniem
Praktycznie całej nocy nie spałam, jedzenie, odciąganie pokarmu, mycie wszystkiego i tak w kółko.

Rzeczywistość...

Dziewczyny, jak radziłyście sobie z tymi kupami ???
Nie wiem czy mogę im coś podawać oprócz czopków glicerynowych. To mogę ale nie chcaiałabym robić codziennie. Nie wiem też, czy dziecko może się tak długo męczyć, nadymać... w końcu to maluchy, nie stanie się im nic, a zwłaszcza jelitkom?? Właściwie w tym na chwilę obecną jest tylko problem.

Pierwsza wizyta poszpitalna w następną środę, więc jeszcze trochę czasu, a chociaż po części chciałabym się z tym problemem uporać.