8 tygodni z Leo

Teorie mojej babci (oczywiście w większości snute za moimi plecami)
1. 'Leon ma takie zaciśnięte piąsteczki. To na pewno dlatego, że w ciąży tak długo pracowała i stukała na tej maszynie do pisania...' (na pewno! i sika pewnie też tylko dlatego, że ja w ciąży biegałam do kibelka non stop)
2. '...bo ona tak się tym wózkiem wywyższa. Patrzyłam przez okno i wszyscy mają skromniejsze.' (hahaha może dlatego że czerwony?)
3. 'Po co tak w tym wózku dziecko wozisz. Niewygodnie. Lepiej go zawiń w becik, włóż pod kurtkę i tak przywieź' (ciekawe co powie jak przyjadę z dzieciunem w chuście?)
4. Przyjechała moja siostra i szaleje z Leoncjem. Nosi go, przewija, zabawia.
'Jak Leon dorośnie to będzie uwielbiał swoją ciocię. Bo zauważyłam, że jego mama to w ogóle się nim nie interesuje.' (Tak, babciu. Wcale a wcale )

___________________________________________________________

Dziadek Leona a mój tata zrobił się bojowy.

Po 2 godzinnym spacerze Leo budzi się pod blokiem rodziców. Płacz. Czekam jednak pod schodami, bo z daleka widzę, że zbliża się mój tata. Na schodach przyczaiła się sąsiadka i obserwuje całą scenę (czy w każdym bloku musi żyć jakaś wścibska raszpla?). Kiedy wnosimy wózek ona zaczyna:
kobieta- Ooo! pewno kolkę ma.
Ja przywykła do 'dobrych rad' i informowania mnie przez obcych o potrzebach mojego dziecka wzruszyłam tylko ramionami.
Kobieta człapiąc za nami i zaglądając do wózka - Tak, to kolka. Boli dzidzię brzuszek!
Tata tracąc cierpliwość - Chyba kolka - monopolka.
Ona - A pan się akurat zna. Kolka jak nic.
tata - Wychowałem trójkę dzieci więc znam się lepiej niż pani. - i zatrzasnął drzwi windy przed jej nosem.

Hahaha, zarzuciłam tacie brak uprzejmości, ale muszę przyznać, że jestem dumna z tego jak bronił swego wnuka!

_______________________________

Po ciężkiej chorobie moja ukochana kotka odeszła za Tęczowy Most.
Kocham cię Fusi. Przepraszam, że nie udało mi się Ciebie uratować.

9 tydzień

Podobno biały szum usypia dzieci.
Suszarka?
Odkurzacz?
Nieee...

U nas działa tylko 'Sex w wielkim mieście' puszczony w tle.
Niepokoi mnie tylko co niebawem zrobię - w tym tygodniu zaczynam ostatni sezon.

10 tygodni z Leo

Moje mleczne przygody.

Leo miał gorszy dzień a ja nieopatrznie pojechałam z nim do mojej babci. Zdążyłam od niej i jej 2sąsiadek gapiących mi się na cyce usłyszeć, że mam chude mleko (bo co to ma być, że dziecko z dwóch piersi je i jeszcze przy tym coś postękuje ?!) oraz sugestie, że powinnam przy nich pościskać suty żebyśmy razem sprawdzili czy coś leci... (skoro L. marudzi to raczej nie poleci, bo przecież zbiorniki mam puste)
Kiedyś miałam intymność, później mój brzuch stał się własnością publiczną a teraz dołączyły do niego piersi... Uwielbiam to!
Już nawet nie będę pisała o przerażeniu, które wzbudziłam przywożąc dziecko w chuście. Za jedyny komentarz niech starczy to, że po drodze ktoś nam robił zdjęcie.

Babcia mężuna z kolei nie łapie mojego poczucia humoru...
Staje nade mną i zagląda w stanik.
Babcia - Karmisz piersią?
ja- (Nie. Ziemniakami.) Tak.
b- To dooobrze.
Dalej stoi i mam wrażenie jakbym była jedyną osobą dla której taka sytuacja jest niezręczna.
b - Dobre masz mleko?
ja chcąc błysnąć dowcipem - Nie wiem, nie próbowałam.
Jako że babcie przygłucha pytanie pada znowu.
ja tym razem głośniej - Nie wiem, nie próbowałam.
Widzę zniecierpliwienie na jej twarzy - Dobre masz mleko?!
W desperacji ratuję się innym żartem - Skoro Leon je to chyba mu smakuje...
Na koniec najwyraźniej uznała mnie za niespełna rozumu - Pytam czy mu twój pokarm wystarcza.
Aaa! Trzeba było tak od razu! - Skoro przez dwa miesiące go nie zagłodziłam to chyba tak.
Widząc, że nie jest w stanie poprowadzić ze mną dialogu na poziomie, usiadła przy stole i zza patery z owocami dalej zapuszczała żurawia sprawdzając czy aby nie kłamię i czy z kieszeni butli nie wyciągnę.

10 tygodni z Leo

Moje mleczne przygody.

Leo miał gorszy dzień a ja nieopatrznie pojechałam z nim do mojej babci. Zdążyłam od niej i jej 2sąsiadek gapiących mi się na cyce usłyszeć, że mam chude mleko (bo co to ma być, że dziecko z dwóch piersi je i jeszcze przy tym coś postękuje ?!) oraz sugestie, że powinnam przy nich pościskać suty żebyśmy razem sprawdzili czy coś leci... (skoro L. marudzi to raczej nie poleci, bo przecież zbiorniki mam puste)
Kiedyś miałam intymność, później mój brzuch stał się własnością publiczną a teraz dołączyły do niego piersi... Uwielbiam to!
Już nawet nie będę pisała o przerażeniu, które wzbudziłam przywożąc dziecko w chuście. Za jedyny komentarz niech starczy to, że po drodze ktoś nam robił zdjęcie.

Babcia mężuna z kolei nie łapie mojego poczucia humoru...
Staje nade mną i zagląda w stanik.
Babcia - Karmisz piersią?
ja- (Nie. Ziemniakami.) Tak.
b- To dooobrze.
Dalej stoi i mam wrażenie jakbym była jedyną osobą dla której taka sytuacja jest niezręczna.
b - Dobre masz mleko?
ja chcąc błysnąć dowcipem - Nie wiem, nie próbowałam.
Jako że babcie przygłucha pytanie pada znowu.
ja tym razem głośniej - Nie wiem, nie próbowałam.
Widzę zniecierpliwienie na jej twarzy - Dobre masz mleko?!
W desperacji ratuję się innym żartem - Skoro Leon je to chyba mu smakuje...
Na koniec najwyraźniej uznała mnie za niespełna rozumu - Pytam czy mu twój pokarm wystarcza.
Aaa! Trzeba było tak od razu! - Skoro przez dwa miesiące go nie zagłodziłam to chyba tak.
Widząc, że nie jest w stanie poprowadzić ze mną dialogu na poziomie, usiadła przy stole i zza patery z owocami dalej zapuszczała żurawia sprawdzając czy aby nie kłamię i czy z kieszeni butli nie wyciągnę.

Czy nasz syn ma w nosie nasze metody wychowawcze?

Coo-sleeping na całego. Przecież to dla dobra jego rozwoju śpi pomiędzy rodzicami.
Zdarzają się noce lepsze i gorsze, jak u każdej młodej matki, ale dzisiejsza przeszła samą siebie!

Godzina 3 pobudka na jedzenie. Prawa pierś, lewa pierś. O godzinie 4 miał ewidentnie dość ciumkania a mimo to przysypiał tylko na chwilkę żeby wybudzić się i machać kopytami i łapulkami. Bączki? Wzięłam go na kolana na od gazowanie i niby pomogło, ale sen nadal nie chciał przyjść. Pielucha? Rzeczywiście była ciężkawa. Tylko co pomoże wymiana gdy na tym etapie dzieć już wybudzony i ma oczy jak 5złotych.
Położyliśmy się po raz setny i doszłam do wniosku, że Leo niech sobie robi co chce a ja gaszę światło i idę spać. Taa...'Aguuuu! Abwwww!' i z kopa mnie w żołądek i z plaskacza w twarz.
Przy dziecku się nie wyrażam, ale aż stęknęłam 'Ja ocipieję!'.
Pobiegłam do pokoju po leżaczek, bach w niego pierworodnego i bujaj się sam.
30 sekund później Leo już spał.
Skonsternowana, bo jak to maluszek tak sam i na pewno mu zimno, zdesperowana, bo może choć jeszcze 5minutek snu zgasiłam po raz enty światło.
Ta dam! Po 2 godzinach obudził mnie odgłos wieelkiej kupy i szczęśliwego Leoncja.

Czyżbym uordziła przeciwieństwo hajnidka? Low-need-baby? o.O

Ps. Dementuję jakoby leżaczek był magiczny. Ma 30 lat i korzystała z niego co najmniej 3dzieci (w tym ja), 4 lalki i 2koty.


Kung-fu panda czujna...

...i śpiaca.

Dwa słowa na temat karmienia.

Od prawie 3 miesięcy trwa mój eksperyment 'Karmię piersią i mimo to jem wszystko' .
Teoria: Kolki nie powstają przez konkretne jedzenie spożywane przez matkę tylko przez niedojrzały układ trawienny niemowlaka. Czyli kapusta przez cycki nie popłynie.
Przedmiot: Mój własny syn

Przebieg eksperymentu:
Od dnia porodu pochłaniam wszystko co mi w ręce wpadnie. I tak:
1. Bezpośrednio po porodzie otrzymałam do spożycia sałatkę jarzynową z majonezem
2. W szpitalu podano mi m.in.:
a) baaardzo czosnkowy barszcz ukraiński
b) fasolę
c) kiwi
d) smażoną rybę z surówką z kapusty kiszonej (mmmm...)
3. Tydzień później było już Boże Narodzenie. Ku przerażeniu mojej babuszki wsunęłam:
a) dwa rodzaje śledzi (w śmietanie i occie z cebulką)
b) pierogi z kapustą. oczywiście smażone
c) bigosik
d) mandarynki i pomarańcze
e) czekoladę, miód i orzechy
f) sery pleśniowe

Kawa? Dopiero po porodzie zaczęłam pijać (żeby móc funkcjonować)
Mleko? Codziennie do kawy.

Jakiejkolwiek potrawy nie wymienicie z dużym prawdopodobieństwem odpowiem 'zaliczona!'.

Obserwacje:
Brak związku pomiędzy tym co jem a reakcjami Dziubersa. Sporadycznie zdarzały sie bóle brzucha, ale zarówno w dni czosnkowe/kapuściane jak i w te gdy jedyne na co miałam czas to była sucha bułka zy biszkopty.

Wnioski:
Smacznego i na zdrowie!

Dwa słowa na temat karmienia.

Od prawie 3 miesięcy trwa mój eksperyment 'Karmię piersią i mimo to jem wszystko' .
Teoria: Kolki nie powstają przez konkretne jedzenie spożywane przez matkę tylko przez niedojrzały układ trawienny niemowlaka. Czyli kapusta przez cycki nie popłynie.
Przedmiot: Mój własny syn

Przebieg eksperymentu:
Od dnia porodu pochłaniam wszystko co mi w ręce wpadnie. I tak:
1. Bezpośrednio po porodzie otrzymałam do spożycia sałatkę jarzynową z majonezem
2. W szpitalu podano mi m.in.:
a) baaardzo czosnkowy barszcz ukraiński
b) fasolę
c) kiwi
d) smażoną rybę z surówką z kapusty kiszonej (mmmm...)
3. Tydzień później było już Boże Narodzenie. Ku przerażeniu mojej babuszki wsunęłam:
a) dwa rodzaje śledzi (w śmietanie i occie z cebulką)
b) pierogi z kapustą. oczywiście smażone
c) bigosik
d) mandarynki i pomarańcze
e) czekoladę, miód i orzechy
f) sery pleśniowe

Kawa? Dopiero po porodzie zaczęłam pijać (żeby móc funkcjonować)
Mleko? Codziennie do kawy.

Jakiejkolwiek potrawy nie wymienicie z dużym prawdopodobieństwem odpowiem 'zaliczona!'.

Obserwacje:
Brak związku pomiędzy tym co jem a reakcjami Dziubersa. Sporadycznie zdarzały sie bóle brzucha, ale zarówno w dni czosnkowe/kapuściane jak i w te gdy jedyne na co miałam czas to była sucha bułka zy biszkopty.

Wnioski:
Smacznego i na zdrowie!

12 tygodni z Leo

U weterynarza. Dziecko zamotane, pod polarem dla dwojga.
Pani - To kotek czy piesek?
- Kotek - odpowiedziałam, bo z chorą Fusinką przyszłam.
Gdy odkreciłam się do kobiety przodem, tak że ryjek Lełosia stał się widoczny, okrzyk niedowierzania - To dziecko!


W sklepie. Dzieć znów pod polarem.
Patrzę z litością na mamę z niemowlakiem, która musi manewrować wózkiem po wąskich alejkach i na gondolce układa wieżę z produktów. Znam to z autopsji.
Stajemy przy kasie i mamusia chce mnie przepuścić.
ja - Dziękuję. Nie trzeba. Nasze dzieci są tak samo małe.
Tym razem to w jej oczach błysk litości - No tak, ale Pani tego malucha tak na rękach...

Jej mina gdy zauważyła, że używam dwóch rąk do wyjmowania rzeczy z koszyka - bezcenna!


[font size=5] Born to be CHUŚCIOCH [/font size]

12 tygodni z Leo

U weterynarza. Dziecko zamotane, pod polarem dla dwojga.
Pani - To kotek czy piesek?
- Kotek - odpowiedziałam, bo z chorą Fusinką przyszłam.
Gdy odkreciłam się do kobiety przodem, tak że ryjek Lełosia stał się widoczny, okrzyk niedowierzania - To dziecko!


W sklepie. Dzieć znów pod polarem.
Patrzę z litością na mamę z niemowlakiem, która musi manewrować wózkiem po wąskich alejkach i na gondolce układa wieżę z produktów. Znam to z autopsji.
Stajemy przy kasie i mamusia chce mnie przepuścić.
ja - Dziękuję. Nie trzeba. Nasze dzieci są tak samo małe.
Tym razem to w jej oczach błysk litości - No tak, ale Pani tego malucha tak na rękach...

Jej mina gdy zauważyła, że używam dwóch rąk do wyjmowania rzeczy z koszyka - bezcenna!


Born to be CHUŚCIOCH

12 tygodni z Leo

U weterynarza. Dziecko zamotane, pod polarem dla dwojga.
Pani - To kotek czy piesek?
- Kotek - odpowiedziałam, bo z chorą Fusinką przyszłam.
Gdy odkreciłam się do kobiety przodem, tak że ryjek Lełosia stał się widoczny, okrzyk niedowierzania - To dziecko!


W sklepie. Dzieć znów pod polarem.
Patrzę z litością na mamę z niemowlakiem, która musi manewrować wózkiem po wąskich alejkach i na gondolce układa wieżę z produktów. Znam to z autopsji.
Stajemy przy kasie i mamusia chce mnie przepuścić.
ja - Dziękuję. Nie trzeba. Nasze dzieci są tak samo małe.
Tym razem to w jej oczach błysk litości - No tak, ale Pani tego malucha tak na rękach...

Jej mina gdy zauważyła, że używam dwóch rąk do wyjmowania rzeczy z koszyka - bezcenna!


Born to be CHUŚCIOCH