12 tygodni z Leo

U weterynarza. Dziecko zamotane, pod polarem dla dwojga.
Pani - To kotek czy piesek?
- Kotek - odpowiedziałam, bo z chorą Fusinką przyszłam.
Gdy odkreciłam się do kobiety przodem, tak że ryjek Lełosia stał się widoczny, okrzyk niedowierzania - To dziecko!


W sklepie. Dzieć znów pod polarem.
Patrzę z litością na mamę z niemowlakiem, która musi manewrować wózkiem po wąskich alejkach i na gondolce układa wieżę z produktów. Znam to z autopsji.
Stajemy przy kasie i mamusia chce mnie przepuścić.
ja - Dziękuję. Nie trzeba. Nasze dzieci są tak samo małe.
Tym razem to w jej oczach błysk litości - No tak, ale Pani tego malucha tak na rękach...

Jej mina gdy zauważyła, że używam dwóch rąk do wyjmowania rzeczy z koszyka - bezcenna!


Born to be CHUŚCIOCH

https://www.google.pl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0CAcQjRw&url=https%3A%2F%2Fwww.pinterest.com%2Fpin%2F271271577530362824%2F&ei=Tq0CVa3VBoa_PKbHgegK&bvm=bv.88198703,d.ZWU&psig=AFQjCNGabtepMEUQcuHWGUTCCiumhSl8jQ&ust=1426325182840636

https://www.google.pl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0CAcQjRw&url=https%3A%2F%2Fwww.pinterest.com%2Fpin%2F271271577530362824%2F&ei=Tq0CVa3VBoa_PKbHgegK&bvm=bv.88198703,d.ZWU&psig=AFQjCNGabtepMEUQcuHWGUTCCiumhSl8jQ&ust=1426325182840636

Co na tym etapie wydaje mi się najtrudniejsze w macierzyństwie? Brak snu!
A właściwie to sen porwany na drobne kawałki i całodzienne zmęczenie i marzenie o łóżku.
Popołudniowa drzemka? Nie ma szans. Ostatnimi czasy Dziubers pięknie zasypia mi na rękach, ale wspólne położenie się nigdy nam nie wychodzi.

O ile łatwiej byłoby mi funkcjonować gdybym kulturalnie przespała ciągiem 8 godzin zamiast o 5 rano czołgać się w nogi łóżka i mieć nadzieję, że M. przejmie opiekę nad nad aktywnym dzieckiem.

-----------------------------

Leo miał właśnie ukończony miesiąc. Ledwo stałam na nogach, krocze nadal napitalało, nie byłam w stanie wziąć porządnej długiej kąpieli a pęcherz odmawiał posłuszeństwa. Miałam wrażenie, że bliżej mi zapachem do bezdomnego niż do seksi mamci.
Mimo tego przyjmowałam gości chcących poznać naszą Nowalijkę.
Pominę kwestię, że mąż koleżanki zasugerował na samym wstępie, że ciemna karnacja naszego synka to chyba nie po moim mężu... Nie, to byłam w stanie zignorować.

Do prawdziwego szału doprowadził mnie dopiero wychodząc:
- To jak? Nie jest lekko?
- Sam wiesz jak jest - odpowiedziałam z uśmiechem, bo sami mają rocznego synka, który jest najgłośniejszym, najpłaczliwszym i najbardziej upierdliwym dzieckiem jakie znam.
- Hahaha, to co Matka Polka? Kolejne w przyszłym roku? - zabrzmiało lekko szyderczo- Czuję, że zmieniły się plany i już szóstki dzieci nie będzie.

Dobrze, że byłam nadal osłabiona porodem, bo by zarobił w ryja!
Propozycja na przyszłość - Niech wypchnie dupą arbuza a później powie mi czy ma ochotę na drugi raz.
A tak serio to co go obchodzą nasze plany? Zawsze kpił sobie z moich wielodzietnych marzeń to i teraz nie mógł sobie odmówić komentarza?



Leo ma już 3miesiące. Rzeczywistość łatwiej ogarnąć, częściej się myję a mój pęcherz nieco się opanował. Koledze natomiast nadal nic do tego czy i kiedy będziemy się rozmnażali!

Równo rok temu pierwszy raz zobaczyłam dwie kreseczki na teście.

Męczące święta.

W piątek po ciężkiej chorobie zmarła bliska osoba.W związku z tym Wielkanocne śniadanie spędziliśmy u dalszej rodziny. Wszyscy w czerni a do tego przy jednym stole z młodym, nnieuleczalnie chorym kuzynem i parą która walczy z bezpłodnością ponad 8lat.
Jestem wykończona psychicznie, bo wczuwam się w sytuację tych wszystkich ludzi, ale nie mogę nic zrobić żeby im pomóc.

Do tego przytłacza mnie to, że pewien rozdział w naszym życiu zamyka się. Dom dziadków trzeba będzie sprzedać i już nie będzie beztroskich wakacji na wsi. Ale najpierw ktoś musi ogarnąć ten cały pierdzielnik i pozbyć się stert książek, pamiątek, mebli itp. nagromadzonych w ciągu 100 lat (!!!) życia mojej rodziny w tym domu.

Do tego już drugi miesiąc z rzędu mój M. ma tyle pracy, że nawet w weekendy i święta jestem sama z Leo. Na pogrzebie też go nie będzie. Mój były chłopak będzie a jego nie. Smutno mi z tego powodu
Boję się też jak L. wytrzyma tyle w kościele i na cmentarzu a do tego bez drzemki.

Z chrzcinami też problem. Nadal nie możemy się zdecydować na chrzestnych. Bliskie nam osoby są niewierzące i trudno o dobrych kandydatów.


Wszystko to takie do dupy.
No dobra, wylałam żale.

Uciekają mi różne ważne wydarzenia z życia Dziubersa.
Tu zrobie listę osiągnięć z datami.

1. 23.01 chwycił podaną mu zabawkę
2. 05.02.2015 zabawka zawędrowała do pyszczka
3. 15.02.2015 pierwszy śmiech
4. bąble ze śliny?
5. zaczął głużyć?
...
10. przekręcenie z plecków na brzuszek - 16.04.2015

Uciekają mi różne ważne wydarzenia z życia Dziubersa.
Tu zrobie listę osiągnięć z datami.

1.
2.
3.
...
10. przekręcenie z plecków na brzuszek - 16.04.2015