POBYT W SZPITALU

W szpitalu spędziłyśmy 3 doby i nie było łatwo
1 dnia miałam jeszcze dość poważne kłopoty z chodzeniem i wstawaniem więc było mi trudno wstawać do małej, ale poza tym było cukierkowo Sara budziła się tylko na cyca po czym szła spać. N mógł być z nami do 18.00 bardzo mi pomagał. Bałam się zostać sama i słusznie.

Noc była już ciężka mała dała mi popalić. Spałyśmy w sumie 1h przytulone do siebie, cały czas wisiała na cycku. Gdy tylko próbowałam ją odstawić, płakała niemiłosiernie aż serce pękało. Położne twierdziły, że tak musi być, że dzieci lubią czuć mamusie.
Byłam tak umordowana drugą nie przespaną nocą po porodzie, że chciałam spróbować skorzystać ze smoczka. Niestety albo i stety Sara nie dała się oszukać

Dopiero następnego dnia trafiła się położna, która wytłumaczyła mi, że tak być nie może bo Sara traktuje mnie jak smoczek i wcale się nie najada. Więc musiałam małą dokarmiać.

Swoją drogą nikt mi nie pokazał jak powinnam karmić piersią :/ a to naprawdę nie jest wcale takie proste i intuicyjne.

Więc dwie noce, mała płakała non stop dopóki nie dostawała butli. Dała popalić nie tylko mi, ale całemu oddziałowi a szczególnie babeczką, które leżały ze mną na sali.

Ostatniej nocy nie wytrzymałam i ryczałyśmy sobie razem. Masakra jaki wstyd
Czułam, że nie dam dłużej rady, że muszę wyjść do domu, że z N będzie inaczej. Wyszłam ze szpitala na własne żądanie (miałam, że wyniki krwi) na szczęście mała była zdrowa więc nie wahałam się ani chwili.

a teraz.... teraz jest cudownie
Karmię tylko piersią - UDAŁO SIĘ!
mała prawie wcale nie płaczę, chyba że długo nie dostaje tego czego chce

Fakt na początku (2 pierwsze noce) było ciężko ale nie przez Sarę, tylko przez Nas. Gdy zbliżała się noc oboje z N okropnie się stresowaliśmy (w dzień było jakoś łatwiej) ale oczywiście nie potrzebnie.

Uparłam się, że chce spróbować sama i nie chcę od razu korzystać z pomocy innych.

Teraz nie ma już żadnego stresu ani napięć. Zobaczymy jak długo będzie tak cudownie.

KOCHAM Ją!

PIERWSZY TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI ;-)

* na początku nie było łatwo, rodzice strasznie spanikowani, zestresowani dzień i noc, na chwilę obecną pełen luzik

* mała urodziła się z lekko przekrzywioną główką na jedną stronę i koślawą prawą stopą, tak była ułożona w brzuszku i miała mało miejsca. główka już 'naprawiona' wystarczyło układać ją naprzemiennie raz na jednym raz na drugim boku, ze stópką byliśmy u ortopedy obyło się bez gipsu, musimy z nią ćwiczyć, zginając stópkę do środka. po dwóch dniach widzę poprawę. za tydzień kontrola - jestem dobrej myśli

* zaliczyliśmy już pierwszą wizytę w przychodni, trafił Nam się potwornie niemiły pediatra :/ dziś idziemy na drugie ważenie - ostatnio Sara za mało przybrała

* położna odwiedziła Nas po 6 dniach! jak dla mnie to przegięcie, bo do tego czasu i tak wszystko zrobiliśmy już sami. jedyny plus to uświadomiła Nam, że przegrzewamy mała

* rada położnej w pielęgnacji pępka: nie żaden octenisept, nie żadne gaziki leko (choć są lepsze, ciężko ich używać bo są sztywne) tylko czysty spirytus. po jednym dniu czyszczenia spirytusem pozbyliśmy się kikuta - w sumie 10 dni

* pierwsza kąpiel - czad ona to lubi - kąpiele jak na razie są przyjemnością

* polecam wszystkim kołysanki instrumentalne, mała je uwielbia, jest przy nich taka spokojna i zasypia nawet bez cycka

* karmienie piersią nie jest łatwe - ale przynajmniej później już nie boli, ponoć brodawki same się hartują teraz przystawianie małej jest dla mnie zbawienne bo strzelam mlekiem na lewo i prawo

* od początku jestem na diecie - bo tak potwornie boję się, żeby mała nie miała kolki

* jednego dnia mała często kichała i kaszlała, byłam pewna, że się przeziębiła ale okazało się, że to normalne maluszki tak mają (tylko skąd ja mogłam to wiedzieć)

* miałam gorsze dni i momenty, kiedy byłam zmęczona tym wszystkim wtedy N przejmował małą a ja szłam ryczeć, ale to mi chyba pomogła bo teraz kocham ją najbardziej na świecie i zjadłabym ją w całości

* dziewczyny! kompletnie nie przejmujcie się wagą! 10 dni -15 kg

DRUGI TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

* Mała ślicznie rośnie (w swoim tempie) ciuszki 56 w końcu pasują idealnie waga w piątek 3320 g w poniedziałek 3400 g.

* pojawiło się nam jakieś uczulenie, na razie mamy zmienić proszek na płatki mydlane i obserwować, dostała pleśniawek - smarujemy jej pyszczek nystatyną - widać, że bardzo tego nie lubi (pediatra się poprawił nie jest taki zły

* dziś byliśmy u ortopedy na kontroli stópki, gips nie będzie potrzebny, widać poprawę ale musimy ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć

* zaliczyliśmy pierwszy spacer i kilka kolejnych, cudna sprawa mała uwielbia jazdę wózkiem i samochodem, niestety nie kupiliśmy wcześniej parasolki i musieliśmy wychodzić dopiero pod wieczór. Tak więc parasolka latem rzecz niezbędna!

* pierwsza wizyta dziadków i wujków za nami, niby było fajnie ale chyba dla takiego maluszka to za dużo atrakcji i wrażeń, po wizycie miała ogromny problem z wyciszeniem się i zaśnięciem

* przeżyliśmy już pierwsze zatwardzenie, masakra od 04.00 do 06.00 męczyła się okropnie, serce pękało... do tej pory nie wiem od czego :/

* ja czuje się już dużo lepiej, ale martwią mnie moje szwy... w szpitalu nie zapytałam się czy są rozpuszczalne (głupia ja!) lekarze też mi nic nie powiedzieli tylko wypisali do domu, pytałam się położnej czy powinnam je zdjąć, powiedziała, że same wyjdą bo są rozpuszczalne, że teraz już zwykłych nie zakładają, tylko do tej pory nie zauważyłam, żeby coś mi się tam rozpuszczało :/

* waga po kolejnym tygodniu już tylko - 1,5 kg nie ma tak łatwo czyli w sumie straciłam już 16,5 kg

* zrobiłam morfologię wszystko idealnie uff czyli nie muszę żałować, że wypisałam się ze szpitala na własne żądanie!

* dopadło Nas z N ogroooomne zmęczenie, ledwo daje radę, ponoć najgorsze są pierwsze 3 miesiące, więc jeszcze trochę przed Nami

* jutro koniec tacierzyńskiego!! Aaaa trzymajcie za mnie kciuki

TRZECI TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

* Zaczęły się problemy brzuszkowe ;(
Wizyta u jednego lekarza w piątek - diagnoza kolka, moim zdaniem kompletnie nie trafiona. Objawy małej ni jak miały się do popularnej definicji kolki, co prawda prężyła się, robiła czerwona, podkurczała nóżki i miała wzdęty brzuszek ale poza tym ładnie przesypiała noce, męczyły ją gazy i słychać było jak jej wszystko buzuje w brzuszku praktycznie cały dzień, do tego pojawiły się rzadkie kupki, więc czy to na pewno kolka?
Wizyta u drugiego lekarza dzisiaj - diagnoza kolki nie zostaje podtrzymana, mała dostaje lek na gazy, i dwa probiotyki.
Będę się modlić, żeby jej przeszło, bo naprawdę ledwo przez to wszystko żyje. Sara przez te gazy śpi w dzień max. 30 min i to dosłownie trzy razy. Jesteśmy umęczone obydwie.

* Dostałyśmy skierowanie do poradni rehabilitacyjnej z powodu skręczu szyi ;( mała przekrzywia główkę bardziej na prawą stronę.

* Wczoraj po dwóch tygodniach pojawiła się u Nas po raz drugi położna, nie powiem naczekałyśmy się. Nastraszyła mnie bo stwierdziła, że Sara ma końcówkę żółtaczki, a ona jej nie miała więc panicznie wystraszyłam się, że to może dopiero początek, na szczęście dzisiejsza wizyta u lekarza uspokoiła mnie.

* Odkąd N wrócił do pracy i siedzę z małą sama po 14 h czuje się fatalnie. Wczoraj brakowało mi już cierpliwości, sił i pomysłu na zajęcie się swoim dzieckiem, miałam ochotę uciec z domu albo udać, że nie istnieje, wiem to straszne. ;(

* Miałyście rację jeśli chodzi o szwy, faktycznie są a raczej były rozpuszczalne.

* Wiem, że karmienie piersią jest dla małej najlepsze, ale po woli mnie to wykańcza. Nie mam sił. Potrafi wisieć na cycku godzinę co godzinę, co najgorsze zasypia z nim w buzi boję się że tak się nauczy i później inaczej już nie da rady... Przez te problemu brzuszkowe karmienie nie idzie Nam też najlepiej, mała ssie po czym puszcza cycka i płaczę bo zaczyna jej się wszystko w brzuszku przelewać, denerwuje się i nie najada i tak w kółko! Po za tym mam tak ogromną ochotę na czekoladę a nie mogę! Chyba przez to jestem taka nieszczęśliwa!

* Pieluchy schodzą u Nas w ekspresowym tempie, jak tak dalej pójdzie to N na nie nie zarobi macie ten sam problem? Czy może za często ją przewijamy, haha. ;D

* Ponoć gdy pojawia się dziecko, dopiero wtedy pojawiają się prawdziwe kłótnie w małżeństwie, na razie mogę powiedzieć, że fakt kłócimy się częściej.

* Pora chyba po woli rozszerzać dietę kobiety karmiącej trzymałam ją od początku, żeby małej nic nie było i nic nam to nie dało, więc zaczynam wychodzić z założenia, że jak dziecko ma boleć brzuszek to tak będzie i tyle.

* a propo diety - nie wiem gdzie zrobiłam błąd ale w tydzień przytyłam 2,2 kg ;( nie wiem jak to możliwe: - dieta jest - ruchu też sporo ;(

CZWARTY TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

* Sarka waży już 3950 g pani doktor powiedziała, że nie chcemy więcej, bo jak będzie tyć kg co miesiąc to będzie małym spaślakiem

* Po tygodniu przyjmowania probiotyków kupki są nadal rzadkie, zmieniła się tylko ich ilość z 6/7 na 3/4. Średnio raz dziennie robi mega wielką kupę, zdarza się że pielucha nie wytrzymuje, zdarzyło jej się też już obsrać tatusia

* Lekarz twierdzi, że mega duża rzadka kupa przy karmieniu piersią to norma, jak było u Was?
Jeżeli będzie Nas coś jeszcze niepokoić mamy przyjść za tydzień po skierowanie na posiew.
Teraz nie wiem czy mam walić oknami i drzwiami za tydzień po to skierowanie czy może faktycznie nic się nie dzieje.

* Myślałam, że z każdym tygodniem będzie coraz łatwiej a jest coraz trudniej, mała zrobiła się strasznie marudna. Bardzo mało śpi w dzień, wcześniej gdy była głodna cicho kwękała czekając na cycka, teraz od razu po przebudzenia jest wrzask i histeria, łzy się leją. :/

* Karmienie piersią mnie wykańcza, nie lubię tego, ale wiem że muszę!

* Mamy też z karmieniem mały problem, zdarza się, że gdy przystawiam małą ona strasznie się denerwuje, piję i wrzeszczy, wypluwa sutka i płaczę. Wiem, że jest głodna bo wcześniej ssie piąstki. Dzieje się tak najczęściej pod wieczór. Macie może jakieś pomysły? Bo nie wiem jak to rozwiązać. Dodam, że mleka mam na pewno wystarczająco.

* Uwielbia być bujana na kolanach, wtedy się uspokaja i nawet zasypia (na szczęście babcia zamówiła Nam już bujaczek) bo bywa to męczące.

* chciałabym zakupić jeszcze dla małej chustę, karuzele do łóżeczka i matę. Jak u Was sprawdzają się te rzeczy?

* Wiem, że robię błąd, ale nie odkładam w dzień małej do łóżeczka, zostawiam ją tam gdzie zasypia. :/ Przy odkładaniu prawie zawsze się budzi i potem nie śpi a ja jestem umęczona cały dzień, ale tak być nie może muszę się poprawić.

* Nie dajemy małej smoka ale jestem już coraz bliższa wyjęciu go z szafki.

* Sara poznała już pierwszą kuzynkę z nad morza różnica między nimi to 5 miesięcy, a moja mała była dwa razy mniejsza. Nie wiedziałam, że półroczne dzieci są takie duże. ;D

* Zostaje już sama z mała na 9 h a nie na 14 h. N nie musi już dojeżdżać do pracy codziennie 150 km w jedną stronę. Znalazł pracę na miejscu, chyba spadła nam z nieba.

* Zostałam uświadomiona, że czeka mnie nie zapowiedziana wizyta pielęgniarki środowiskowej. Kiedy mogę się jej spodziewać?

* Sarka jest już coraz fajniejsza, przestaje być małym iti uśmiecha się często (co z tego, że nie świadomie) słucha nas uważnie, patrzy prosto w oczy!

* Nie kupujcie pampersów Babydream'a! Nasiąkają w 3 sekundy i wyglądem przypominają zbity tampon :/ (chusteczek zresztą też nie)!

* a ja znów przytyłam +1,5 kg, ale DLACZEGO?!

Miesiąc

PIĄTY TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

* Kolki, wzdęcia i inne dziadostwa idźcie precz od mojej córeczki! Mamy dosyć! Stosowałyśmy: przepisany przez lekarza Ulgix baby - kompletnie do dupy, infacol - trochę lepszy, ale szału nie ma :/

* Sprawa kupki - odpuszczam. Robi jedną rzadką, ale według pediatry, kilku innych osób i wujka google przy karmieniu piersią to norma. Byliśmy u lekarza ze zdjęciem więc chyba wie co mówi ;-)

* Moja mała nie cierpi leżeć na brzuszku i do tej pory nie unosi główki do góry w tej pozycji, powinnam się już martwić? Gdy kładziemy ją na naszych brzuszkach i jesteśmy w pozycji półsiedzącej wtedy owszem podnosi.

* Czy to skok rozwojowy? Wieczorne marudzenie - brzuszek nie boli, głodna nie jest, ale na rączkach jej nie dobrze, na kolanach jej nie dobrze, w wózku, bujaczku, łóżeczku też jej nie dobrze

* Mała spędza w Naszym łóżku więcej czasu niż w swoim, pewnie będę tego żałować (przynajmniej tak wszyscy mi powtarzają) ale trudno!

* Przeżyła drugą wizytę dziadków, poznała drugą babcie, pradziadków, wujka. Była grzeczna, uśmiechnięta, cudowna! Mamusia pękała z dumy!

* Ciężko znosi mi się uwagi na temat małej kierowane w moją stronę. Czy też uważacie, że dziecko ubrane w samo body i skarpetki przy 20 stopniach na dworze trzeba rozbierać bo się przegrzewa? :/

* Sara uwielbia jazdę samochodem, więc zamiast zwykłego bujaczka postawiliśmy na motobujaczek (imituje jazdę samochodem) szału nie ma, ale przynajmniej mogę zjeść śniadanie i skorzystać z toalety

* Dziewczyny, co na przeziębienie i ból gardła przy karmieniu piersią? Całą ciąże było mi trudno się wyleczyć domowymi sposobami, ale przy karmieniu to już w ogóle totalna masakra. :/ Mleko z czosnkiem odpada, herbata z imbirem też. Są jakieś bezpieczne leki?

* Kłótnie z N mnie wykańczają. Kłócimy się o każdą pierdołę, denerwuje mnie od rana do wieczora. Nie wiem czy to jeszcze hormony, czy tak już będzie. W upalne noce śpię przykryta dwoma kołdrami, kocem i trzęsę się z zimna, więc może to jednak hormony. Ach ten połóg

* Drażliwy dla mnie temat ślubu powrócił, przecież jak można żyć na kocią łapę z dzieckiem. Pora stoczyć kolejny bój i obronić po raz setny swoje rację

* Zmieniłam podejście co do karmienia piersią, chcę to robić Na razie postawiłam sobie za cel 3 miesiące, ale mam nadzieje, że uda mi się go później sukcesywnie przedłużać i dotrwamy na cycku do pół roku

* Ogromny ból stawów - (kolan) podczas wstawania i podnoszenia się oraz na maxa krzywe zgarbione plecy to moje pamiątki po ciąży :/ muszę serio popracować nad swoją postawą.

* Poszukuje jakieś fajnej aplikacji na telefon, która może okazać się pomocna przy maluszku. Możecie mi coś polecić? Bo wszystko co ściągam do niczego się nie nadaje.

* Z wagą jesteśmy pokłócone, nie wiem kiedy się pogodzimy (+0,9 kg)

SZÓSTY TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

* Na zimne noce nieoceniony okazał się śpiworek mam pewność, że małej jest w nim ciepło a przede wszystkim, że się w nocy nie rozkopie, nie ma też trudności z układaniem jej na boku, polecam!

* Obcinanie tych maleńkich paznokci nie jest takie straszne, mamy już za sobą dwie próby palce są całe, tylko paznokcie strasznie szybko rosną rozważam zakładanie na noc niedrapek bo mała zaczęła drapać się przez sen.

* Nasz mały aniołeczek nazywany jest przez rodziców pieszczotliwie 'księżniczką jęczybułą' jęczybuli co wieczór, ale dajemy radę oraz 'Pękaczem' tak, tak tuż to naprawdę pękata Sarka, tyje w oczach.

* Zakochałam się w chusteczkach nawilżających Pampers fresh clean, cudownie pachną, gdy mam chwilę wolnego czasu, skradam się by nie obudzić Sarki i wącham, wącham, wącham, chociaż fakt są trochę zbyt mokre.

* Dałam N wychodne na wieczór. To był mój pierwszy raz, zostałam z małą sama praktycznie na cały dzień i noc ale Sarka była dla mamy łaskawa spała dosłownie caaaaały czas

* Czy to wzmożone napięcie mięśniowe? :/ mała gdy leży na boku lub pleckach czasami bardzo mocno się wygina i pręży, przypomina wtedy kształtem literę C. Trzyma główkę sztywno, gdy jest trzymana w pionie, gdy leży na brzuchu nie ma mowy, żeby podniosła ją do góry. Nie wiem już co myśleć...

* Byliśmy dziś z malutką w poradni rehabilitacyjnej, ale żeby nie było że można coś załatwić, łatwo i przyjemnie. Totalna masakra!!! A więc zacznę od początku. Dostaliśmy skierowanie od pediatry do poradni z powodu kręczu szyi (mała trzyma główkę częściej po prawej stronie), żeby dostać się do fizjoterapeuty trzeba było jednak najpierw udać się do lekarza, który wypiszę jeszcze jedno skierowanie. Na wizytę czekaliśmy ponad 3 tygodnie, płatna 25 zł, co z tego że na NFZ jeżeli nam się coś nie podoba mogliśmy szukać innej poradni, ale wtedy rehabilitacja byłaby też płatna (żeby rehabilitacja była za darmo, obie poradnie rehabilitacji i tam gdzie mała chodzi do pediatry muszą być z jednego rejonu).
Pani doktor zbadała małą. Powiedziałam, że nie podnosi główki leżąc na brzuchu - stwierdziła, że już powinna. Sru tu tu tu - wypisała skierowanie na rehabilitację i zaleciła wizytę u neurologa. No ale oczywiście, najpierw musimy jechać z tym skierowaniem do pediatry po pieczątkę i dopiero możemy wrócić, żeby umówić się na zabiegi. Akurat pech chciał, że fizjoterapeuta ma urlop, a że jest jeden na cały ośrodek REHABILITACJI, więc nie musimy się śpieszyć. Do neurologa pozwolili Nam się łaskawie umówić, ale jak nie przyjdziemy ze skierowaniem od pediatry to i tak Nas nie przyjmie. Termin na 23.09 i powinnam się cieszyć, że moje dziecko ma tylko 6 tygodni bo tak czekałabym pewnie pół roku albo i dużej. Weź tu człowieku nie zwariuj i to wszystko spamiętaj! Z którym skierowaniem gdzie, po co i do kogo. PA-RA-NO-JA!

* Problemy brzuszkowe nadal nas nie opuściły, odstawiłam wszystkie inne specyfiki bo nic nie pomagało teraz testujemy Biogaie (dostałam próbkę w szpitalu).

* Prawie codziennie udaje mi się odciągnąć 50-100 ml mleka, to dla mnie duży sukces

* Po porodzie naprawdę nie czułam się ładnie, a tym bardziej atrakcyjnie! Jednak stwierdziłam, że mi też się coś należy i fryzjer naprawdę czyni cuda.

* Ciekawostka: leżymy z małą na łóżku, ona strasznie marudna, jęczy, kwęczy, chcę jeść wypluwa sutka i tak w kółku w międzyczasie trochę powrzeszczy. Ja umordowana stwierdzam, że mam dość, muszę odsapnąć. Wstaje z łóżka, w tym samym czasie zapanowała błoga cisza. Wychodzę z pokoju, wracam po minucie a mała śpi w najlepsze... Jaki z tego morał? Czyżby moje dziecko też miało mnie czasami dosyć?

* Mogę już sobie odhaczyć pierwszą wizytę u ginekologa po porodzie. Po ciąży nie ma ani śladu! Nawet nie wiecie jak mi ulżyło Okropnie się bałam jakiś dziwnych powikłań...

* Oficjalnie zmieniłyśmy rozmiar pieluszek na 2

* W końcu jakiś progres! -1,1 kg, dobre i to na początek

SIÓDMY TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

Siódmy tydzień okazał się tygodniem 'medycznym' :/ a dlaczego?

1) W czwartek zauważyłam w kupce małej pasma krwi i śluzu, oczywiście wystraszona wysłałam N w piątek rano do pediatry po skierowanie na posiew.
Musimy łapać kupkę przez 3 dni i zawozić do laboratorium, najlepiej jak kupka jest świeża, lekarz zalecił Nam masowanie odbyciku ponoć zawsze coś wyleci, tak wiem słodko
Pierwszą próbkę oddaliśmy w poniedziałek drugą we wtorek na trzecią czekamy

2) W środę mała miała mieć szczepienie, niestety z powodu 'kupek' musieliśmy je odwołać i nie wiadomo kiedy będziemy mogli ją teraz zaszczepić.

3) USG bioderek za Nami, jest powiedzmy dobrze, ale musimy ćwiczyć i 16.10 przyjść na USG kontrolne.

4) Mała dostała pierwszego kataru, podejrzewam że N ją zaraził (czasami mam wrażenie, że mam w domu dwójkę dzieci o które muszę dbać bo sami sobie nie poradzą ). Położna mówiła, żeby zakraplać jej do nosa po kropelce soli fizjologicznej, czekać jak kichnie i wyciągać patyczkiem, nie zawsze tak się uda ale aspirator okazał się niezawodny Choć dla mnie jest to trochę przerażające i stało się to obowiązkiem taty.

5) i prawdziwy HARDCOR ze mną w roli głównej... :/
Zaczęło się od bólu w dole kręgosłupa, byłam pewna że to ból kości ogonowej (miałam już z nią kiedyś przygody). Zwlekałam z pójściem do lekarza - szczerze nie zamierzałam do niego iść, myślałam że samo przejdzie i za bardzo nie miałam też kiedy. Obkupiłam się różnymi maściami i czekałam na efekty. Po tygodniu stwierdziłam jednak że coś jest nie tak... Co wieczór moja temperatura wynosiła ok. 37,5. Było mi też strasznie zimno, trzęsłam się pod dwoma kołdrami i kocem zaczęłam to łączyć z tym kręgosłupem i stwierdziłam, że najwyższa pora żeby ktoś to skontrolował. Następnego dnia miałam udać się do lekarza, ale niestety nie zdążyłam... W nocy o godzinie 23.00 bardzo źle się poczułam. Czułam metaliczny posmak w ustach, brakowało mi śliny, czułam się jakbym miała zaraz zemdleć. N kazał mi się szybko położyć. Zaczęły drętwieć mi nogi, czułam mrowienie w rękach i w głowie, minimalnie zesztywniała mi szczęka, dostałam jakiś drgawek z zimna no i ogólnie to uczucie, które mi towarzyszyło to coś nie do opisania i JA osoba, która unika lekarzy jak ognia kazałam dzwonić N na pogotowie. Strasznie się przejął. Czekaliśmy na karetkę ja siedziałam pod kołdrą trzęsąc się z zimna, byłam totalnie przerażona nie wiedziałam co mi jest. Powoli zaczęłam czuć się lepiej. Gdy przyjechali wszystko minęło. Ratownik stwierdził, że to ropień, że musi zobaczyć mnie chirurg bo on nie wie czy to kwalifikuje się już do zabiegu czy wystarczy antybiotyk. Do szpitala na szczęście mnie nie zabrali. Tak się bałam, że będę musiała zostawić Sarkę. Radzili pojechać Nam na ostry dyżur, tak też zrobiliśmy. W szpitalu niestety powiedzieli mi, że mam się uzbroić w cierpliwość bo mają bardzo dużo ciężkich przypadków, miałabym czekać parę godzin, ale przecież jak miałam czekać całą noc w szpitalu z 7 tygodniowym dzieckiem. Wróciliśmy do domu. Czułam się dobrze. Stwierdziłam, że znajdę rano jakiegoś chirurga i się do niego udam. Położyliśmy się ok. 03.00 i znów to samo, czułam że dzieje się coś złego, czułam mrowienie i ciężej mi się oddychało. Ubraliśmy się szybko i pojechaliśmy na 'świąteczną pomoc'. Lekarz mnie zbadał, potwierdził, że to ropień. Przepisał antybiotyk, który był naprawdę konieczny i przy, którym absolutnie nie można karmić piersią! ;( Antybiotyk na 6 dni, jeżeli nie obejdzie się bez zabiegu, dostane kolejny antybiotyk. Jestem w czarnej dupie! Musiałam odstawić małą od piersi! i to akurat teraz kiedy tak bardzo to polubiłam. Odciągam ile mogę. Modle się, żeby się udało, żebym nie przestała mieć mleka. Gdy wylewam po 125 ml płacze, gdy karmię małą butelką płacze. Dałam jej smoczka po 7 tygodniach, też ryczałam. Cały plan dnia Nam się rozstroił z dnia na dzień przestałam podawać jej cycka i dawać butlę, nie mogę się z tym pogodzić. Byłam też u chirurga ortopedy ale powiedział tylko, że to ropień i że to podlega pod chirurga ogólnego 120 zł wyrzucone w błotu. Jeżeli temperatura mi skoczy powyżej 38 stopni muszę jechać na ostry dyżur bo mam tam ostry stan zapalny. A wiecie co jest w tym wszystkim najlepsze, że wszędzie mówiłam o drętwieniu nóg, problemach z oddychaniem itp i wszyscy to zlali. Myślałam, że takie objawy są poważne ale albo mam mylne wyobrażenie albo żyję w takim kraju :/.

Aaaaa zapomniałabym ratownicy z pogotowie zostawili mi kartę z ich wizyty z wypisanymi czynnościami, które zrobili. Nie zrobili kompletnie nic, oprócz obejrzenia mi tyłka i zmierzeniu temperatury. Zaznaczyli oczywiście wszystko na TAK. Co najlepsze. Nie zmierzyli mi nawet ciśnienia a w kartę zostało wpisane. Widocznie mają ciśnieniomierz w oczach.

Dziś prawdopodobnie wybiorę się do chirurga ogólnego, bo jeżeli czeka mnie zabieg to nie ma na co czekać. Potwornie się boje...

Z przyjemniejszych rzeczy:

- Gdy N wraca z pracy, Sarka wita go zawsze uśmiechem od ucha do ucha. Uwielbiam na to patrzeć.

- BioGaia totalna klapa :/ teraz lekarz zalecił podawanie małej trilac plus.

- Wszyscy dookoła powtarzają mi, żeby nie nosić małej bo się przyzwyczai. Dobrze! Ja się z tym zgadzam, ale jeżeli Sarka płacze bo boli ją brzuszek a jest spokojna tylko w jednej pozycji na rękach to ja nie mam serca z kamienia, żeby jej na te ręce nie wziąć. Czasami naprawdę mam dosyć wszystkich dobrych rad. Co to kogo obchodzi, przecież to najwyżej ja będę potem pluć sobie w brodę i dźwigać 10 kg kloca

- -1,4 kg

Księżniczka Jęczybuła we własnej osobie

ÓSMY TYDZIEŃ Z ŻYCIA SARKI

((ósmy tydzień z życia Angeliki)

Co u mnie?
Najbardziej aktywny tydzień w moim życiu, żeby Was nie zanudzać opiszę wszystko w wielkim skrócie .

Tak jak pisałam tydzień temu wybrałam się na wizytę do chirurga ogólnego. Lekarz zajrzał gdzie trzeba i dał mi wybór.
1) Spróbuje wyciągnąć mi zawartość ropnia za pomocą strzykawki i zobaczymy czy wtedy obejdzie się bez zabiegu i wystarczy sam antybiotyk (dodam, że zrobił próbę generalną, masakra aaaaa!!
2) Skieruje do szpitala na zabieg w znieczuleniu ogólnym, tam to natną oczyszczą i wyleczy się o wiele szybciej.
Wybrałam oczywiście opcję nr dwa.
Dodam, że lekarz anioł zadzwonił do dyżurującego lekarza w szpitalu, opowiedział moją historię, ze mam 7 tygodniowe dziecko i muszę tego samego dnia wrócić do domu.
Tak więc zabieg miałam o godzinie 23.00 o godzinie 01.30 byłam już w domu.

Tutaj miał nastąpić koniec mojej historii a okazało się, że to dopiero początek.
Dostałam tabletki przeciwbólowe, po których prawie nie zeszłam z tego świata. Miałam brać 3 dziennie, skończyło się na dwóch. Miałam wszystkie negatywne skutki wymienione w ulotce.
Zaczynając od drętwienia kończyn, problemach z oddychaniem, po stany lękowe itd.
Nie czułam kompletnie nic! Nóg, rąk, nawet nie dałam rady zwymiotować bo nie miałam czucia w przełyku. Taki hardcor! :/ :/ Byłam przekonana, że szpital i płukanie żołądka to jedyne co mnie czeka...

Kolejna sprawa zabieg wykonali mi w znieczuleniu ogólnym bez zrobienia jakichkolwiek badań. Nawet podstawowej morfologii. Od tej pory co jakiś czas coś się ze mną dzieje. Kuje mnie w piersi, pali w klatce piersiowej, ciężko mi się oddycha, ogólnie czuje się jakbym miała zaraz zasłabnąć. Boje się... Byłam u lekarza ogólnego, zrobiłam komplet badań, Jutro odbieram wyniki.

Co jakiś czas mam też kontrole u chirurga, na szczęście wszystko ładnie się goi.
Boję się zostawać z małą sama, to jednak za duże ryzyko, z tym moim samopoczuciem więc musiałam w końcu poprosić o pomoc. Mieszkamy trochę u dziadków, trochę u siebie.

Co u Sarki?
Nadal jest na mleku mm (dalej biorę leki, przy których nie można karmić.) Jest niespokojna, wieczorami płaczę (chyba dopiero zaczynam rozumieć co to znaczy prawdziwa kolka). Smoczek trochę ratuje nam życie, ale mała chyba nie do końca czai do czego on służy

Ogólnie czuje, że brakuje nam tej bliskości jaka była przy karmieniu piersią. Smutno mi kiedy nie mam siły podnieść się do małej i wszyscy mnie wyręczają. Czuje, że coś tracę. Mamy też problem z karmieniem. Ogólnie mała jadłaby cały czas. Zjadła 120 ml i domaga się jedzenia. Wydaje mi się, że to jej zostało po karmieniu piersią, kiedy pozwalałam jej zasypiać przy piersi, albo po prostu bawić się gdy już nie jadła. Na szczęście mleka mam dużo, odciągam jak tylko mam chwilę.

Nie jest łatwo - to był trudny tydzień. Mam nadzieje, że wszystko się ułoży i przede wszystkim, że wrócę prędko do zdrówka. Trzymajcie proszę kciuki

Na koniec chciałam się pochwalić, pierwszymi wakacjami mojego kartofelka )
Niedziela była dobrym dniem dla całej naszej trójki, więc wybraliśmy się nad zalew. Tylko na godzinę haha
Ale przynajmniej Sara była nad wodą, wakacje zaliczone!