Wysłany: 2015-07-16, 20:08

pakima
avatar

Postów: 582
0

No więc temat o wychowaniu dzieci. Czy zatem jesteście za posyłaniem dzieci do żłobka?
Wysłany: 2015-07-16, 20:24

DzejKej
avatar

Postów: 1443
1

Tak, ale tylko jeśli dziecko to "żłobkowy typ" albo mama nie ma wyjścia i musi pracować.

Moja córeczka kończy za miesiąc 2 lata i od 2 tyg chodzi jest w fazie przyzwyczajania w przedszkolu (3 dni w tygodniu po 2 godziny). Dwa dni byłam razem z nią, a potem był pierwszy dzień samemu. Gdybym chciała mogłabym dalej tam siedzieć, ale mała czuje się jak ryba w wodzie. Ona zawsze była "żłobkowym typem": na placu zabaw zawsze znajdzie "przyjaciółkę", nie zabiera zabawek, dzieli się, jak ktoś jej coś zabierze to bierze inną zabawkę itd.
Z moją córką zaczęła fazę przyzwyczajania inna dwulatka i gdyby to było moje dziecko to chyba bym odpuściła żłobek. Ciągle jest smutna, jak dzieci śpiewają to moja córka tańczy i się cieszy, a tamta siedzi cichutko w kącie i widać, że jest jej to nieprzyjemne.
Dodam jeszcze, że to też zależy od żłobka/przedszkola. U nas jest sala gimnastyczna, dzieci mogą malować farbami kiedy chcą, mogą bawić się wodą w kranie w łazience (specjalnie do tego przygotowane miejsce - ulubione mojego dziecka ), jest błotny plac zabaw latem. Także dużo rozrywek, których ja dziecku nie zapewnie.
Wysłany: 2015-07-16, 20:49

zeloth
avatar

Postów: 801
1

Nie. Jeśli tylko jest możliwość to nie. Nie ufam obcym choćby przeszkolonym ludziom w kwestii opieki. Mój urwisek mnie czasem wykończy ale mi tylko opadają ręce, nie wiem co mogłaby zrobić obca osoba. Nie chodzi mi o bicie, ale o to że będzie płakał, wył a panie w żłobku będą zbyt zajęte innymi dziećmi lub nie będą chciały się nim zająć. Nie przeżyłabym tej niepewności czy wszystko ok i nie dzieje mu się krzywda. Na szczęście jak będę zmuszona wrócić do pracy opiekę nad synkiem chętnie przejmie moja mama.

Ale wiem, że czasem nie ma wyjścia i dziecko musi iść do żłobka
Wysłany: 2015-07-16, 21:32

Gosiak
avatar

Postów: 8539
0

Ja jestem raczej przeciwna, ale... no właśnie - jak się nie uda "załatwić" rodzeństwa dla Janeczki jeszcze na macierzyńskim, to będę musiała niestety wrócić na jakiś czas do pracy. Ale mam nadzieję, że się uda, a potem jak młodsze będzie miało rok i 4 miesiące (macierzyński + cały zaległy urlop), to na ok. roku chciałabym wziąć opiekunkę dla dwójki a potem posłać do przedszkola.
Boję się żłobków, bo faktycznie słyszy się różne historie... ale na pewno są i fajne żłobki z dobrą kadrą.
Wysłany: 2015-07-16, 21:46

DzejKej
avatar

Postów: 1443
1

Dobra kadra to podstawa. U nas na 20 dzieci w wieku 2-6 lat są 3 przedszkolanki plus praktykantka.
Wydaje mi się, że dużo zależy od żłobka. W Niemczech jest trochę inny standard. Sam fakt, że faza przyzwyczajania zaczyna się miesiąc, a nawet 2 wcześniej i masz prawo siedzieć tak długo, aż dziecko i ty nabierzecie zaufania.
No i drugie dziecko ma chociaż na kilka godzin mamę tylko dla siebie. Ale tak jak mówię: gdybym zauważyła, że mała nie czuje się dobrze to od razu zabrałabym dziecko. No ale moja panna jak po nią przychodzę to się wita i dalej wraca do zabawy i nawet niechętnie opuszcza przedszkole
Wysłany: 2015-07-17, 11:11

pakima
avatar

Postów: 582
0

Ja jestem w zasadzie na tak. Sama była dzieckiem chodzącym do żłobka. Ale jak czytam niektóre opowieści to nie wiem już sama co wybrać. Sama w żłobku dostałam klapsa i nie chciała chodzić do tego żłobka. Moi rodzice nie mieli wtedy wyboru. Owszem moja mama odpowiednio zareagowała i pani która mi dała klapsa, nie mogła mi się na oczy pokazywać i tyle. A powód był taki, że chłopiec zabrał mi zabawkę i chciałam żeby mi oddał więc ją mu wyrwałam, ten się rozpłakał i Pani stwierdziła że to moja wina bo wszystkiego nie widziała. Nie chcę żeby moje dziecko było w taki sposób potraktowane.

I tak jak mówicie że wszystko zależy od kadry. Zatem rozumiem że posyłanie dziecka do przedszkola w odpowiednim wieku jest już obowiązkowe.

Związku z tym kolejne moje pytanie, jakie macie sposoby na niegrzeczne dziecko. Ja sobie nie radzę z moją 21 miesięczną córką. Nie słucha co się do niej mówi, proszę ją chyba ze 100 razy żeby podała butelkę, albo podniosła zabawkę a ona nic. Jedną ręką robi "nu nu" a drugą robi to co nie wolno. Jak nie stracić nerwów i kontroli nad sobą? I jak wg was czy w ogóle powinien być klaps? I dlaczego tak albo nie i w jakim przypadku.

Zawsze sobie tłumaczę, w chwilach bezsilności "to tylko dziecko"
Wysłany: 2015-07-17, 12:07

Camilia
avatar

Postów: 1962
0

My nie mieliśmy wyboru i Jula w wieku 11 miesięcy poszła do żłobka. Czuje się tam dobrze no ale niestety częściej choruje. Jednak nie każdy ma rodziców, teściów lub kogokolwiek do pomocy nad dzieckiem a na nianię nas nie stać.
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia
Wysłany: 2015-07-19, 10:43

pakima
avatar

Postów: 582
0

Camila jak się wyboru nie ma to tak jest. Ja chcę posłać dziecko do żłobka ale pod warunkiem, że kadra będzie ok i że go wybudują. Bo u mnie akurat nie ma. Mam rodziców, ale oni na emeryturę nie pójdą tak szybko, jakby się to wydawało. I chcę posłać też daltego że starsza córka pójdzie do przedszkola i chcę aby razem wychorowały to co mają wychorować.
Wysłany: 2015-08-27, 09:44

PaulaJ
avatar

Postów: 58
0

Jak najbardziej tak, ale tylko w sprawdzonej placówce z odp ilościa kadry. Dwie panie na 15 maluchów to porazka. U nas jest 4 opiekunów na 13 dzieci. Tylko wtedy ma to sens. Moja córka poszła mając rok i 9 mcy.Super ię rozwija, jest samodzielna i kotaktowa, szybko sie uczy. Jeśli znajdę dobry żlobek to drugie też pójdzie ok 2 rż.
Wysłany: 2015-08-27, 13:11

agga84aa
avatar

Postów: 4575
0

Kurcze tak rzadko tu zaglądam, ale temat mnie zainteresował otóz laura chodzi od roku do żłobka i nie zamieniłabym tego na nic innego, nawet jeśli bym nie pracowała. Dla laury to jest cudowne miejsce, szybko się tam zaaklimatyzowała, uwielbia wszystkie ciocie. jadłospis jest rewelacyjny - w domu bym jej takich rzeczy nie ugotowała.

U nas są 4 panie na 25 dzieci i nie uważam, żeby to było mało. Przecież w przedszkolach jest 1 pani plus jedna do pomocy na 25 dzieci

Pakima, co do pytania jak sobie radzić z niegrzecznym dzieckiem. u nas jest masakra. Laura od początku dawała popalić, ale słynny "bunt dwulatka" jest już nie do zniesienia. mamy bardzo ciężko i to nie jest tak, ze narzekam bo jestem rodzicem - każdy z zewnatrz, kto obserwuje Laurę twierdzi, ze jej zachowania sa hmmm... średnie Nic nie pomaga, prośba, groźba, odrobaczanie, nic.

Zawsze sobie powtarzam, zeby nie tracic kontroli, ale tak sie nie da niestety. jestesmy tylko ludźmi. zawsze uważałam klapsa za koniec świata, jednak raz mi się zdarzyło. Nie uważam tego za zbrodnię. Ale tak jak mówię, zdarzyło się to tylko raz i mam nadzieje, ze więcej razy się nie zdarzy.

ALE! W żłobku ciocie nie widzą w jej zachowaniu nic niepokojącego. Podobno jest grzeczna.
Wysłany: 2015-08-27, 13:11

agga84aa
avatar

Postów: 4575
0

Druga strona medalu jest taka, ze żłobek to zwykle non stop choroby, a przynajmniej wieczny katar.
Wysłany: 2015-08-28, 10:38

pakima
avatar

Postów: 582
0

Agga84aa ja znalazłam sposób na moją córkę poza klapse na szczeście bo żle się z tym czuje nie żebym ja biła to tak szczerze to ma być postrach ale niestety na nią nie działa, dałam sobie spokój. Jak jest niegrzeczna to mówię że pójdzie spać i o dziwo póki co działa i się uspokaja.

U mnie nikt poza moimi rodzicami, bratową i teściami nie wierzy że moje dziecko to mały potworek. Ale tak jest i często jak gdzieś jadę poza domomem ona jest aniołem i to kolejny sposób na jej takie zachowanie. Wywożę ją na pole gdzieś poza domem.

A trzeci sposób to nie reagowanie na jej zachowania, bo robi popisówkę.


A propo żłobka to własnie dlatego chcę żeby poszła młodsza żeby obie w tym samym czasie wychorowały i zachartowały się. Tego nie unikniemy.
Wysłany: 2018-06-14, 07:01

kilom
avatar

Postów: 6

przedszkole to wylęgarnia chorób, Natalka ciągle przychodzi chora do domu.
Odpowiedz