3 tygodnie z życia mojego synka

Tak wiec mam juz trzy tygodnie pomału przestaje byc noworodkiem i zaczynam byc niemowlaczkiem. Moje drzemki robią sie nieco rzadsze, a ja jestem coraz bardziej zaciekawiony swiata.
Byliśmy u pana doktora. Powiedział,ze ważę 3700g, czyli ze rosnę jak na drożdżach (urodziłem sie z wagą 2700g). Mama dostała wytyczne jak mnie karmić, bo zdaniem doktora jadam zbyt czesto. Powinienem jeść co 3,5-4 godziny, a tymczasem mama mnie karmi co 2,5-3 godziny. Co ja poradzę, ze jestem glodomor i ciagle marzy mi sie butla? No, ale los sam mamę zmusił do ograniczenia mi posiłków, ze względu na moje ulewania. Tak wiec teraz jest mniej mleka w brzuszku, a wiecej krzyku typu: 'MAMA MYYYYLK! I WANT SOME MYYYYYYYLK!!!' Jest tez wiecej pobudek w nocy, ale mama sie nie złości. Rozumie,ze jestem poprostu glodomor. Pan doktor zważył mnie, zmierzył, pobrał krewe i naprawił pępek juz pomalutku sie goi wiec za pare dni zaczniemy zabawy na brzuszku.
Mama wypróbowała ze mną moje pierwsze nosidełko. Nie jestem pewien czy mi sie podoba, ale moze poza domem bardziej je polubię.
Wczoraj uśmiechnęłem sie do mamy całkiem świadomie dziwne to takie, bo gdy ja sie uśmiecham mama mnie całuje i płacze...
Mama narzeka, ze praktycznie nic nie straciła na wadze, ze brzuch taki duzy jak w conajmniej 6 miesiacu, ze jest cała mięciutka jak poduszka, ze rozstępy... Ale przeciez ma mnie ja jestem duzo fajniejszy niż wysportowane ciało modelki.

3 tygodnie i 1 dzien z życia mojego synka

Odkąd pojawiłeś sie pod moim sercem odmieniles całe moje życie, jednak dopiero gdy pierwszy raz usłyszałam Twoj płacz zrozumiałam, ze do tej pory nie miałam nic, że żaden strach nie był prawdziwym strachem, a żadne szczescie nie było tak naprawde szczęściem. Zrozumiałam jak bardzo byłam samotna i jak mocno potrzebowałam Ciebie by to wszystko zrozumieć. Teraz leżysz obok mnie, spokojny, machający łapkami i gleboko we mnie wpatrzony i juz wiem,ze jestes wszystkim co mam i juz jestem pewna, że oddałabym za Ciebie życie. Moj kurczaczku malutki, moj Benjaminie Buttonie, moj mały wielki świecie

3 tygodnie i 5 dni z życia mojego synka

Jesteśmy w szpitalu

3 tygodnie i 6 dni z życia mojego synka

Tak wiec jestesmy w szpitalu jak to sie stało,ze sie tu znaleźliśmy? To było tak: w piątek nad ranem, podczas zmieniania mi pieluszki, mama zauważyła,ze mam na pupce krostkę. Była dosyć duza i bolała Juz wtedy sie zaniepokoiła,ale prawdziwy strach przeżyła, gdy po powrocie taty z pracy okazało sie,ze krostka urosła i zrobiła sie biała na wierzchu! Zabraliśmy najpotrzebniejsze rzeczy i pojechaliśmy na pogotowie do jednego z najlepszych szpitali dziecięcych w okolicy. Na miejscu obejrzało nas paru lekarzy, zrobiono usg mojej pupci (co potwierdziło,ze na szczescie nie powstała żadna przetoka z mojego jelitka), podano mi dwa antybiotyki i posłano 7 piętro do części szpitalnej. Pani doktor wytłumaczyła nam to tak:
Krostka to ropniaczek. Podobno maluchy czesto je 'dostają' bez wyraźnej przyczyny, cześciej chłopcy niż dziewczynki i z reguły są one leczone na dwa sposoby:
1) Mozna je naciąć i wydrenować.
2) Mozna spróbować je leczyć antybiotykami.
W naszym przypadku, poniewaz jestem jeszcze bardzo malutki (poniżej 6 tygodni życia) nie mozna przeprowadzić drenażu, poniewaz istnieje ogromne ryzyko rozprzestrzenienia infekcji oraz powstania przetoki do jelita. Decyzją jest wiec podawanie mi dożylnie dwóch rodzai antybiotyków. Ile jeszcze bede leżał w tym okropnym (a jednocześnie świetnym) szpitalu? Prawdopodobnie jeszcze pare dni poniewaz dopóki krostka nie zniknie, istnieje nadal zagrożenie infekcją krwi lub innych części mojego niespełna 4 kilogramowego ciałka, oraz ryzyko związane z podawaniem tak silnych antybiotyków tak malenkiemu chłopcu jak ja.
Tak wiec leżę pełen drucików, kabelków i igiełek powbijanych tu i tam, z termoforem pod pupcią i z cała masą ludzi szturchajacych mnie nieprzyjemnymi przedmiotami, przewracających mnie z boku na bok i zaglądających mi w pampersiaka nie podoba mi sie to. Prawie nie sypiam, płacze co pare minutek, a po tych okropnych antybiotykach zdarza mi sie zwymiotować lub dostać rozwolnienia... Jestem bardzo nieszczęśliwy
Jutro napisze pare słów o tym niesamowitym szpitalu w ktorym jestem, a póki co chyba sie zdrzemnę i pośle mamę w koncu pod prysznic.

1 miesiac i 6 dni z życia mojego synka

Zapomnieliśmy sie pochwalić, ale od paru dni jestesmy juz w domu jednak nadal przyjmujemy antybiotyk. Podoba nam sie to tak średnio, jednak lekarstwa lepsze niż jakastam SEPSA ktora nam zagraża. Po powrocie mama znowu wpadła w przysłowiowy dołek, tym razem jednak nieco głębszy niż poprzednio. Coraz ciężej jej sie z niego wydostać... Pomagam jej jak tylko mogę ale ja tez mniewam gorsze dni i wtedy jest najgorzej. Mama rozważa nawet powrot do Polski. Uważa,ze jest to kraj o wiele lepiej przystosowany do wychowywania dzieci, bezpieczniejszy i bardziej naturalny. Dla mnie to bez znaczenia, tak długo jak ktos mnie kocha i podaje butle
Co do szpitala, to trafiliśmy na szpital jak z katalogu. Piekny, wielki pokój z łazienka, lodówka, z dwoma (!) telewizorami i dwoma rozkładanymi kanapami, miłymi pielęgniarkami i mnóstwem gratisów szybko nam te dni minęły, moze nawet trochę za szybko.
A wracając do mnie, skończyłem juz miesiac! O takim juz jestem dużym dzidziusiem wydaje coraz wiecej zabawnych odgłosów, dzieki ktorym brzmię troszke jak psia zabawka z piszczałką, wyrastamy juz z rozmaru noworodkowego i zjadam wiecej niż jedna butle na jedno karmienie. A pochwaliłem sie,ze coraz cześciej sie uśmiecham?

8 tygodni z życia mojego synka

Dawno nas tu nie było. Wszystko przez to, ze sypiamy coraz mniej (obydwoje), tata denerwuje mamę coraz bardziej a ja jestem coraz bardziej aktywny co tam u mnie?
- kocham zewnątrz! Kocham spacery! Rozglądam sie dookoła wydając śmieszne odgłosy (prawie jak zabawka-piszczałka).
- Kocham ludzi, pozwalałam sie przytulić praktycznie każdemu.
- Od paru dni gryzę piąstki a wczoraj nawet udało mi sie chwycić zabawkę i włożyć ją do buźki
- rosnę jak szalony! Pożegnaliśmy juz najmniejszy rozmiar i pomalutku zmierzamy do tego wiekszego.
- Ważymy juz prawie 5kg i pani doktor powiedziała,ze jestesmy tłustym dzidziusiem mamy tylko problem bo troszke zezujemy, ale wszystkiego sie dowiemy na przyszłej wizycie za tydzien.
- kupilismy bilet do polski na święta!

Cholerka! Wlasnie sie obudziłem! Mama biegnie robic mleko!

2 miesiące i 6 dni z życia mojego synka

Stoję przed lustrem i wpatruje sie w swoje poniszczone ciało. Obrzydliwe. Wiszące. Patrzę na swoją poszarzałą skórę, na swoje oczy bez blasku, na włosy w nieładzie. Przez sekundę jestem tylko ja i lustro, i ta cała brzydota, i smutek... Cofam sie pamięcią do tamtych chwil gdy byłam szczesliwa, gdzie z poniszczonych zdjeć uśmiecha sie wesoła dziewczyna. Silna - przeciez feniks miał był moim talizmanem! Co sie z nią stało? Czy mogła tak poprostu...przestac istnieć?
Dokonałam w zyciu wielu pomyłek, posmak błędnych decyzji do dzisiaj czuje na języku. Ty jestes jednym z nich K... I mimo,ze krótkie chwile dają złudzenie szczescia to nie, szczescie dla nas nie istnieje. Dlatego podjęłam kolejne decyzje, byc moze kolejny raz okażą sie byc błędne. Zabrałeś mi wszystko, zabrałeś mi szczescie, zniewoliłes mnie, odebrałeś mi pewność siebie, sprawiłeś,ze stałam sie bezbronna. Twoje nieprzewidywalne oblicze przeraża mnie, boje sie go i nie chce ryzykować życiem, stojąc w obronie własnego zdania. Wiec ustępuje ci, podaje gorący obiad, spełniam obowiązki małżeńskie pomimo,ze od srodka trawi mnie rozpacz. Ciebie to nie obchodzi, tak długo jak długo dostajesz tego czego sobie zażyczysz. Ja juz nie chce udawać, ja juz jestem zmęczona...
Stoję przed lustrem i trzymam w ramionach niemowlę. Śpi spokojnie, uśmiecha sie przez sen. Patrzę na jego idealną twarz, mogłabym z niej wyczytać tak wiele... Dotykam jego maleńkich rączek, głaszcze go po pulchnym policzku. 'Jestes wszystkim co mam skarbie, całym moim światem'.

2 miesiące i 26 dni z życia mojego synka

Kocham Cie mój mały smyku. Jestes cudownym, cudownym dzieciaczkiem. Dajesz mi radość, sprawiasz, ze sie uśmiecham, a Ty zazwyczaj uśmiechasz sie razem ze mną. Uwielbiam gdy głośno sie śmiejesz, wtulajac sie w moje ramiona. Jestes taki mądry! Mam wrażenie,ze rozumiesz wszystko co do Ciebie mowie! Gdy kłócę sie z Twoim tatą, starasz sie odwrocić naszą uwage wydając głośne: GUUUUUU. Wiem,ze to nie dobrze kłócić sie w Twojej obecności, ale nie zostawiłabym Ciebie samego. Nigdy Cie nie zostawię. Wiem rownież, ze musze Cie chronić - taki jest moj obowiązek. Dlatego podjęłam bardzo ważne decyzje, mam nadzieje, ze tym razem słuszne... Kocham Ciebie okruszku, kurczaczku moj malutki. Tak szybko rośniesz! Każdego dnia jestes odrobine większy! Każdego dnia uczysz sie nowej rzeczy! Dzisiejszego ranka oglądałeś bajki, wczoraj nauczyłeś sie, ze zabawki możesz łatwo 'spróbować', za tydzien pewnie jeszcze czymś innym mnie zaskoczysz. Kocham Cie smyku jak nikogo na świecie.
Wiem,ze nie jestem idealna. Wiem,ze zbyt duzo płacze, czasem nie mam siły sie z Tobą bawić. Gdy zasypiasz wymykam sie na papierosa - wiem,ze nie powinnam. Dobra mama tak nie robi, ale tylko ta fajka i te dwie minuty zupełnej ciszy utrzymują mnie przy zdrowych zmysłach... Przepraszam Cie, nie taką mamą powinnam byc... Jutro postaram sie byc lepszą...