Sandra, spokojnie, zaraz znajdziemy radę! Myśl teraz o sobie. Nie wiem co dokłądnie napisać, ale wszystko napiszę z jak najlepszymi intencjami. Masz prawo do nerwów, niepokoju i paniki. Młody to czuje (to oczywiste), ale nic mu się z tego powodu nie stanie. Myślę, że nie powinnaś tłumić w sobie zdenerwowania. Młody ma 10 miesięcy i jest już bardzo rozumny. Niepokoi się, że z Tobą coś się dzieje. Brak piersi go wkurza, ale to tyle. Jeśli nie możesz karmić, to trudno. ON nie potrzebuje już piersi do przeżycia. Tak zdecydował los. 10 miesięcy to i tak dużo, więc nie miej z tego powodu wyrzutów sumienia. Świetnym pomysłem jest, żeby utulał go i otaczał miłością (także w ciągu dnia) ktoś spokojniejszy od Ciebie. MYślę, że to Twój niepokój może na niego wpływać i pobudzać do płaczu, ale pamiętaj - w obliczu Twojej sytuacji masz pełne prawo do własnych emocji. Nie wiń się, nie dokłądaj zmartwień. Dziecko da radę! Niech się tutaj wypowiedzą mamy, które same zdecydowały o odstawieniu. Dzieci był wkurzone, to logiczne, ale dały radę.
Teraz najważniejsza jesteś Ty. Życzę Ci zdrowia, spokoju i odwagi! Dawaj znać

Dzieki za rady, cos bede musiala wprowadzic w zycie. Neurologa mam dopiero 14 grudnia nie wiem czy wytrzymam psychicznie i fizycznie tak dlugo.