Jak wiecie,w nocy z czwartku na piatek 27.09,po serduszkowaniu znowu mialam krew.Jednak tym razem bylo jej dosc duzo.Nie czekajac wiele,ubralismy sie i pojechalismy do szpitala.Na miejscu okazalo sie,ze wszytsko z malenstwem ok.Jest co prawda rozwarcie na 2 cm,ale ponoc z takowym niektore kobiety chodza nawet 2 tygodnie jeszcze..Skurcze byly,ale nieregularne i o niewystarczajacej mocy,zeby kwalifikowac mnie do zostania w szpitalu.
O 8.30 mielismy,wlasnie w dynm szpitalu,spotkanie z ordynatorem,kory mialby odbierac moj porod.Zatem polozna zadala pytanie czy zostajemy-ona udostepni nam pokoik z kozetka,czy jedziemy na 2/3 godzinki do domu i wrocimy.Pojechalismy do domu.Moj partner polozyl sie spac,ja jakos nie moglam.Ot zaparzylam herbatke,zjadlam sniadanko-byla 5.30.Na koniec wzielam sobie jeszcze kapiel;myslac sobie-albo sie cos rozkreci albo znow falszywy alarm.Po kapieli polozylam sie jeszcze na 30 min.Skurcze byly juz rzadsze.Bylam wiec pewna,ze ponownie wszystko sie uspokoi.O 8:00 rano,jadac juz do lekarza mialam nawet nadzieje,ze wrocimy do domu i poloze sie spac.Za mna byla nieprzespana noc,oczy na zapalki-nie wyobrazalam sobie jak mialabym teraz rodzic,skad wzielabym sily..
No coz,zycien plata figle...
Kontynuujac;Wizyta u lekarza wygladala rutynowo do momentu kiedy doktor zaprosil mnie na fotel,zeby obejrzec ''jak tam sprawy sie maja''.Dostal tega mine,po czym zaprosil spowrotem do gabinetu na rozmowe-tam mi zaraz wszytsko przekaze.Wiec...,okazalo sie,ze krew jeszcze powoli leci-ale nie to bylo problemem,ale fakt,iz wody plodowe tez sie sacza.Decyzja jednoznaczna:''zostawiam Pania w szpitalu.Dzisiaj przywitaja Panstwo swojego dzidziusia''.Pomozemy troche wywolac skurcze,jednak na tym etapie lepiej juz pomoc matce naturze i nie narazac dziecka.
Upssssssssssss,to sie zszokowalismy
Chcielismy wrocic do domu i spaaaaaaaaaaaaaaac,a tu buuuuum.Jedna mysl-o matko,skad ja wezme sily?No nic ,zdalam sie na '''Wole Boza''...A moj mezczyzna zastanawial sie jeszcze czy jest sens brac do szpitala w bagaznik torbe-dobrze,ze istnieje cos takiego jak intuicja kobieca
No nic,poszlismy na porodowke.Przebralam sie w ''wytworne ubranko szpitalne'' i polozylam na wyznaczonym lozku,w sali porodowej.To bylo juz ok. godz.11:00.Ok 12:00 zaczeto mi podawac oksytocyne.O 12.30 moj parner pojechal jeszcze do domu,po zapomniane rzeczy,a ja nic....,lezalam i czekalam na rozwoj wydarzen.Odczuwalam jakies bole,ale to byly malusienkie odczucia.O 13:15 rozpoczely sie odczuwalne skurcze,ktore z kazda chwila przybieraly na sile.Gdy je czulam chodzilam,gdy sie konczyly jak na rozkaz kladlam sie by zyskac sil na pozniej.Powiem Wam szczerze,to mi bardzo pomagalo,po pierwsze zniesc bol,a po drugie pozniej uslyszalam,ze prawdaopodobnie pomoglam sobie w szybszym porodzie,gdyz dziecko szybciej moglo schodzic w dol,gdy ja bylam w ruchu a nizeli lezac.
W miedzy czasie wykonalam tel.do domu,informujac swojego mezczyzne,ze ble juz sa bardo bolesne i,ze juz jest tuz tuz do godziny X.Ok 14:00 polozna sprawdzila rozwarcie-bylo na 4 cm.O 14.45 juz 8 cm.Dzwonila do ordynatora,ze niedlugo zaczne rodzic.Mnie oswiecila,ze za 30 min.raczej urodze i...duzo sie nie pomylila;
O 15:00 polozono mnie juz na lozko porodowe.Bole staly sie nie do zniesienia,od tego momentu podczas skurczy krzyczalam,ale malo mnie obchodzilo co inni powiedza czy pomysla,ot tak bylo mi latwiej,a reszte mialam '' czterech literach''(delikatnie ujmujac) .
O 15:05 wlecial na sale moj m.Usiadl kolo mnie-biedny,nie wiedzial jak mi pomoc,gdy widzial jak bardzo mnie to boli.0 15:20 pozwolono mi przec.Pare parc.Chwila wstrzymania,gdy glowka przeszla-by polozna mogla pomoc w wyciagnieciu malenstwa(ten moment,to byl najwiekszy bol) i tak o 15:34 moje laenstwo przyszlo na swiat.Lzy w oczach kochanego mezczyzny,ulga od boli i ta mala,sliczna istotka-moj maly/wielki cud i dar od Boga.
Nastepnie podczas,gdy ja tulilam juz Adrianka na piersiach,wyszlo lozysko.Nie popekalam,nie cieto mnie-az sie dziwilam,biorac pod uwage moj ierwszy porod,ktorego wogole nie da sie sie porownac do obecnego.
Takze prosze Was,nie zrazajcie sie do porodu naturalnego,nawet jesli pierwszy byl ciezki.
Po 15 min.maly juz ciagnal z piersi.To bylo cudowneuczucie,biorac pod uwage,ze pierwszy synek jadl dopiero 3 dnia i nie mial odruchu ssania,i juz do konca jak mialam mleko jadl tylko czesciowo z piersi,reszta ceremonii wienczyla butla,sciaganie mleka itd. ...
Po 2 godzinach trafilismy na oddzial z nowo narodzonymi maluchami i ich mamami.Ze szpitala wyszlismy w poniedzialek.Maly pieknie je,czasami denerwuje sie namim konkretnie zaciagnie cycucha,ale mysle,ze to kwestia zgrania sie duetu.Spi wzorowo-wysypiam sie
.Coz,pozostaje mi tylko zyczyc wszystkim oczekujacym porodu mamusiom-szybiego,malo bolesnego porodu,ale przede wszytskim zdrowka dla Was samych i dla Waszych pociech.Pozdrawiamy Adi z mamusia
