dorjana wspieram mame, nawet szkoda, ze tyle lat zwlekala....ojciec ma bardzo trudny charakter, uparty, jest awanturniczy...do tego dokucza mu kregoslup i dawno operowana noga, ma problemy z chodzeniem, co doprowadza go do szalu... i chyba robi tez bilans zyciowy, ktory wychodzi mu na minus i szuka winnych...oczywiscie mama jest pod reka. Zawsze mu ustepowala, ale wychodzi na to, ze to on okazuje sie byc najbardziej niezadowolony z ich wspolnych lat.....
Wiec z jednej strony sie ciesze, naprawde, mam nadzieje, ze sie z tego nie wycofa !
mysle, ze pobyt u nas uswiadomil jej, ze zycie bez ojca jest bardzo fajne, bez nerwow i stresow, a poza tym jest wnuk i chce jeszcze cieszyc sie dobrym zdrowiem,bo ma teraz motywacje, poczula sie szczesliwa...wiec jak moge nie wspierac!!! teraz tez rozumiem jej entuzjazm co do ponownego przyjazdu tutaj i pomagania nam w sezonie.
z drugiej strony dlaczego teraz!! no ale coz...byc moze na tego typu zmiany nigdy nie ma dobrego momentu.....moze lepiej teraz niz nigdy.
chodz tych trudnych momentow mialam wiele w tym roku, za wiele moim zdaniem, wszystko sie jakos kaszani....ciaza i problemy w pracy, nie mowiac juz, o malej kuzynce Gabrysia...teraz to....no nie tak to mialo wygladac!! czuje sie jakbym wykupila wakacje od oszukañczego biura podrozy, ktore zepsulo mi cala frajde ...mialo byc beztrosko itp...ALE moj maz mowi, abym przestala chrzanic, ze spoko, ze fajnie jakby mama z nami mieszkala, przynajmniej bedzie mial wyprasowane spodnie do pracy.....to jego podejscie niczym z czarnej komedii czesto sprawia, ze nie moge sie nie usmiechnac...
Ale moze naiwnie wierzac w rownowage w przyrodzie, czekam na jakies super pozytwyne zdarzenia teraz!

ok, troche rownowagi zlapalam...poszlam na spacer i zrobilam tez to dobre podsumowanie tego roku
Po pierwsze, mam cudownego malego czlowieczka w domu, dzieki ktoremu mowie KOCHAM CIE 500 razy dziennie



Po drugie nasz restauracyjny klient zlecil mi zadanie, dzieki ktoremu odnowilam swoje marzenia zawodowe, i poznalam kobiete, z ktora miejmy nadziej nawiaze dluzsza wspolprace w przyszlym roku.

O to mi wlasnie chodzilo!!! aby miec dziecko, i aby cos w moim zyciu zawodowym sie ruszylo...no i sie ruszylo....i zrownowazylo innymi gownami...
Ale koniec marudzenia, juz sie na dzis...przepraszam za wyrazenie....wyzygalam...

Widac, ze z szukaniem zony dla syna nie bedziemy miec problemow

Moj syn obrasta w piorka i nawet takie dresiarsko obciachowe selfi mu wyszlo.



Milego dnia

nastroj pozytywny, chodz wczoraj mielismy male przyjecie dla doroslych u nas w domu,skromne, tylko my i jeszcze jedna para,ale byla wódeczka....a ja po jednym drinku zrobilam sie czerwona, jakbym miala uczulenie na alko...to chyba przez ten dlugi czas abstynencji, no ale jak juz sie uczulilam, to trzeba sie teraz stopniowo odczulac, pocwiczyc, bo czeka mnie az 7 tygodni w Polsce, z moim rodzicami na rozdrozu, swietami i CHRZCINAMI!!!!!!!! (co by w bloku nie wytykali mojej mamy palacami, ze to tej corka do chrzut dziecka nie podala, i teraz na pewno aniol panski ich pokara ) pewnie bede potrzebowac malej piersiowki do torebki Boze!! chyba jakas spowiedz mnie czeka!!!!!!! ja juz nie pamietam tego calego koscielnego savoir vivru!!! nie chce sie spowiadac!!

Rowno za tydzien lecimy, i troche mnie przeraz ten wyjazd, bo to w sumie 12 h drogi...na lotnisko, lot, z lotniska...zaczynam lekko sie stresowac, a to jeszcze tydzien!! ile toreb wezmiemy?? kto co bierze?? bo przeciez dziecko na reke trzeba wziasc ( nie bierzemy wozka, bo ciezko bedzie sie zapakowac w samochod, z bagazami i wozkiem, wiec wozek pozyczymy na miejscu od znajomych) ja biore dziecko, maz skrzynke z kotem, torba dziecka ja! bagaz podreczny, to maz, max 1 sztuka,bo nam rak nie starczy +2 walizki (az tyle rzeczy moze i nie potrzebujemy, ale przyda sie walone miejsce w torbie na droge powrotna, aby jakas kabanosy zabrac, ptasie mleczko i budynie )

Praca idzie mi ostatnio jak krew z nosa....chcialam sie z jedna rzecza wyrobic do do konca listopada, pozniej przesunelam termin do wyjazdu, a teraz nawet i o to sie obawiam...

Co do synusia, to rutyna jest taka.. pi raz drzwi...nigdy nic do konca nie wiadmo, wiec wole sie nie przyzywyczajac, chdz coraz czesciej udaje mi sie przespac ciurkiem 6h, pije tez po 3 kawy dziennie i jakos daje rade Synus ´´siedzi´´ juz w spacerowce, no czesto tez w niej lezy ale gondola juz spakowana powedrowala pod lozko. Gabrys zaczyna tez co raz czesciej pokazywac swoje rózki....zadko kiedy umie zajasc sie sam soba,ciagle chce asysty we wszystkim, i tylko na spacerach jest ok, najbardziej podoba mu sie gdy jest noszony na rekach i uczestniczy we wszystki moich obowiazkach, np jedna reka trzymam malego, a druga robie kawe, butelke, zbieram pranie...zabawki sluza tylko do wkladania ich do buzi i to na max 2, 3 minuty, i nie wiem , czy to wszystkie dzieci tak maja na tym etapie, czy ja cos juz robie nie tak, a nie chce wychowac dziecka,ktore trzeba non stop zabawiac inaczej dostaje szalu...ja tam bawilam sie sama,bylam jedynaczka to raz, ale nie przypominam sobie aby ktokolwiek bawil sie ze mna jakimis zabawkami....czas z rodzina to byla bardziej codziennosc, zakupy, wyjascia z moja mama do jej kolezanke, chodzenie z psem, na dzialke....nikt mi lalka przed nosem nie machal,w kazdym razie nie za mojej pamieci, wiec ja tez bym chciala aby moj synek umial w przyszlosci sie troche sam bawic, ja wiem, ze teraz jest jeszcze bardzo malutki, ale ta granica kiedy jeszcze nie musi czegos robic, a juz by mogl jest bardzo cienka i chyba latwo ja przeoczyc...sama nie wiem. Za duzo problemow z nim nie mielismy do tej pory, jest zdrowy jak ryba, bez zadnych kolek, a to najwazniejsze, pierwsze 2 miesiace zycia to byl wrecz oaza spokoju,spal,jadl troche brynczal, troche na rekach oczywsice, bywaly gorsze dni,ale z synem bylo wszystko zawsze cacy, problem mialam bardziej ja, z karmieniem, badz ze snem na raty i jego czestymi pobudkami na jedzenie i nocne zabawy, do tego wmieszaly sie jakies ambicje zawodowe i oczekiwania wobec meza, niektore nierealne.... Sama nie wiem, moze teraz po prostu wiecej Gabrys wymaga ode mnie,mniej spi...to moze mi sie tak tylko wydaje, ze jest bardziej kaprysny....rozpisalam sie,ale juz koncze bo ogluchne od wrzaskow, moja gwiazda potrzebuje widza...

ZYCIE TO SZTUKA WYBORU
Dopiero teraz jakos to do mnie dociera w calej swojej okazalaosci...
Serce mowi mi, aby starac sie o kolejne dziecko juz za rok, rozum aby poczekac 2 lata...
Moze wypracuje jaki kompromis i bedzie to 1,5 roku
Z jednej strony nie boje sie juz trudnosci z zajsciem w ciaze, za wszelka cene walczyc nie bede,ale wiem tez gdzie moje cialo czasem nawala. Mam mniej lekow, ale pewne dylematy zostaja te same, znowu kasa, znowu praca...Chce tez zrobic pare rzeczy zanim bedzie kolejn maluch, do ktorego moj maz sie jakos nie pali szczerze mowiac, wiec pewnie za szybko to nie nastapi. Jak na razie czekam na swoja pierwsza miesiaczke, ktora jeszcze sie nie pojawial, chodz nie karmie piersia juz okolo 3 tygodnii. Prolaktyna pewnie sie jeszcze utrzymuje na wysokim poziomie, ale chcialabym juz zaczac brac tabletki, bo inaczej moje zycie seksualne ulegnie totalnej rozsypce, moj maz sie boi, ze bez tabletek na pewno za chwile zaciaze i bedziemy miec dwa piskosze w domu....
Kurcze, no moze to i skok rozwojowy.....i cos czuje, ze to moga byc te lekki separacyjne...albo jakas ich mala zapowiedz. Pan Piskosz nie pozwala matce nawet butow zalozyc, za chiny nie chce zejsc z rak....wspaniale, w sam raz na podroz do polski, nie ma to jak zrobic dobre wrazenie na rodzinie...
No i te teksty, on cie sprawdza,testuje na ile moze sobie pozwolic, daj mu plakac....powaznie??? czy 4, 5 miesieczne dziecko moze byc manipulantem??? chyba jest na to za maly! jesli mnie w tej chwili potrzebuje,bo tak czuje sie bezpieczniej, to ja mu to bede dawac, a na tlumaczenie i nauke przyjdzie jeszcze czas....nie wiem, tak czuje...

Moja bliska kolezanka stracila kolejna ciaze, i chodz walkujemy tu na ovu/belly temat staran, pragnien i tych wszytskich trudnosci z zajsciem w ciaze, w rzeczywistosci wcale nie tak latwo o tym rozmawiac. Ona nie chce rozmawiac, wiec nie naciskam, a w jednym zdaniu ciezko cos takiego skomentowac, i wlasciwie niewiadomo co powiedziec, mowie ze bardzo mi przykro, ze wspolczuje im, ale ona wlasnie tego sobie nie zyczy,boi sie, ze ludzie bede jej wspolczuc...wiec ona udaje, ze wszystko ok, a ja udaje, ze sie na to nabieram.
Moja kuzynka tez sie stara o ciaze, juz jest na etapie iv, ale nie wiem o tym oficjalnie, gdy sama staralam sie o dziecko, to mowiono mi rozne rzeczy, ale gdy juz mam syna,to zostalam wykleta z grona poinformowanych...
Ludzie tak bardzo boja sie przyznac do swoich problemow, to chyba ten strach przed czyjas ocena....
posiadanie dziecka jest powodem do dumy, fakt, nie zaprzeczam, i tak strasznie boli gdy sie go nie moze miec...
Z jednej strony rozumiem, czasem sama sie odcinalam z zazdrosci...z drugiej, widze teraz jak to boli gdy inni odchodza bo ty masz cos, czego oni pragna...

Slowo wspolczuje chyba nabralo dzis innego znaczenia niz to, ktore rzeczywsicie powinno miec...
Wspolczucie, czyli szeroko pojeta empatia. Wspolczuje ci, czyli dziele z Toba twoj bol,abys nie musia byc w nim sam....ale nie, wiekszosc ludzi odbiera to inaczej. Dzis, gdy powiesz komus, ze mu wspolczujesz, to brzmi to, jakbys sie cieszyl, z tego, ze to nieszczescie spotkalo jego, a nie ciebie. Wiec wspolczucie wywoluje zlosc, wrecz agresje, wspolczucie zaczelo ludziom umniejszac....
To jest przerazajace !!!
To samo z jest z podziwem....lepiej aby nikt cie za nic nie podziwial, bo to znaczy, ze w zyciu nie chcialby byc na twoim miejscu....
Co to ma byc??? wilk w owczej skorze!!! podkopywanie pod kims dolkow ubrane z dwulicowe slowa....
Strszanie sie zrobilismy nieufni....i tacy....nie wiem, licytujemy sie,kto jest lepszy a kto gorszy...

Nawiazujac do wczesniejszego wpisu, nie obraze sie jak bedziecie mi wspolczuc moje podorozy nawet wam podziekuje szkoda ze nikt mnie nie potrzyma za reke tego dnia, ale....i tak nie bede miec wolnej reki...
Ju dzis malo spalam, a co dopiero bedzie jutro. No denerwuje sie!! Jak stara przewrazliwiona baba...
W poniedzialek rano o 9. 30 wyjazd.
Do tego czasu, musze wysprzatac chate chodz troche, zrobic ostatnie zakupy i sie spokowac!!! wrrr :/ wszystkich spakowac, cala rodzine!!! w poniedzialek rano, po nocy, wyszykowac siebie, dziecko i kota!! maz juz powinien sobie sam poradzi....
kota trzeba zlapac,nie karmic, nie wypuszczac na podworze, naszprycowac dragami i wlozyc do skrzynki....a z dzieckiem to wiecie co, to nie bede opisywac...
Boje sie zeby nie bylo zadnych niespodzianek w podrozy typu opoznienia itp...boje sie jak ta podroz zniesie Gabrys!! on nie umie zasypiac mi na rekach (tylko w 1 i 2 miesiacu zycia mu sie to zdarzalo) jak zniesie polska zime, obym tylko niczego nie zapomniala!!! (na pamiec meza liczyc nie moge, on mi ufa!!!! zajeb*** nie znosze byc za wszystkich odpowiedzialna, nawet jesli dotyczy to tylko pakowania toreb) z kotem juz raz lecialam, 3 lata temu, nie bylo tak zle...teraz bardziej boje sie jej znajomosci z kotem mojej mamy, trzeba je na poczatek odizolowac...rany julek!!!!!!!!!! ja to zawsze mam pomysly, a pozniej panika i placz !!!!

Gabrys za tydzien i 2 dni konczy 5 miesiecy, jest zainteresowany jedzeniem, dalam mu polizac jablko i oderwac sie od niego nie mogl, mysle ze w polsce zaczne wprowadzac poszczegolne warzywa, a pozniej owoce bez kaszek na razie....samo mleko i male degustacje
Co do aktywnosci fizycznych, no to tak....troche sie leni, nie chce lezec na brzuchu, marudzi, ze ho ho....nie lubi sie meczyc, czeka az go podniose,przwoluje mnie, a jak tego nie robie, po prostu kladzie glowke na materacu i tak sobie lezy...nie podnosi calego torsu, czasami,ale czesciej opiera sie na lokciach, casem przewroci sie z brzuszka na plecki, ale ogolnie nie lubi tego, jak juz powiedzialm, mam wrazenie, ze nie lubi sie wysilac i nie bardzo sie stara, czesto mu pomagam, czasem zrobi to sam, no ale nie garnie sie....zreszta czego sie spodziewac,my z mezem tez nie nalzemy do aktywnych...
Na samym poczatku, Gabrys rozwijal sie jak burza,ale to chyba dlatego, ze byl dobrze donoszony, ale jak skonczyl 2 miesiace to zwolnil...i tak zwalnia sobie do teraz...
No ale spoko nie bede go stresowac od poczatku, ze cos tam musi, niech mi tylko nie wpada w histerie w samolocie,bo chyba tam ocipieje.....chyba sie normalnie pomodle dzis w tej intencji, wpisze to na liste rzeczy do zrobienia....
gdy gabi zaczyna swoja jazde (zadko, ale zdarza sie) najbardziej gdy jest zmeczony i glodny na raz i zaczyna plakac, wtedy ani nie bedzie jadl, ani spal dopoki sie nie wyciszy, a w tych warunkach to bedzie problem....AAAAAAAAAAAAAAAAAAA

natrafilam na film....i zamiast mopowac podloge, ogladam...tutaj wklejam zwiastun

https://www.youtube.com/watch?v=WIyN5RBDThM

to film o stracie dziecka tuz przed porodem, w 38 tc....jest troche o tym jak sobie z tym radzic, i chodz to trudny temat, jest w tym filmie jakies pocieszenie....
ogladam, bo mysle o swojej szwagierce, no wraca do mnie czasem to nieszczescie...
ale ok, nie chce sie nad tym rozwodzic, wklejam link,moze kogos zainteresuje.

No i mam przygode na podroz....maly od wczorajszej nocy goraczkuje...
zajebiscie...
dzis bylam juz na pogotowiu u pediatry, dostalismy antybiotyk,bo wyglada na to, ze mu na gardlo siadlo...do tego straszna burza byla jak jechalismy, maz ´´zamiata´´ w resto przed zima, a ja siedze w bajzlu, nic nie spakowane!!!!!!!!!!!!!!
pierwsza rada z podorozy gdy masz juz dziecko!!!
NIE ZOSTAWIAJ PAKOWANIA NA OSTATNIA CHWILE