Male podsumowanie roku 2015

Początek roku byl jednym wielkim znakiem zapytania. Nikt się nie spodziewał ze zakończy sie Kropeczka. Styczeń to rozpoczęcie walki o sprawność Marcelego. Oj miałam wtedy mnóstwo obaw o jego zdrowie fizyczne i rozwój psychiczny. Przeszlismy wiele wizyt u specjalistów, godziny rehabilitacji, ćwiczeń, nieprzespane noce, strach, radość z kazdej nowej umiejętności. Wszystko to mieszalo się przez pierwsze pól roku. Później bylo tylko lepiej bo maly doskonale się rozwijal, miał duży apetyt, ladnie rosl i cieszył tym rodziców jak i lekarzy. Kiedy teraz opowiadam nasza historie obcym ludziom w poczekalni do lekarza nikt nie może uwierzyć, ze urodził się w 24 tc i wazyl zaledwie 650g, ze spędził 99 dni w szpitalu i przez 2 tygodnie walczyl o życie. Jest wspaniały, doskonaly a przede wszystkim mój Pisząc to mam lzy w oczach a Marceli leży obok i smacznie śpi.

Moje drugie szczęście mam nadzieje ze dobrze się rozwija w środku. Nie meczy mnie juz mdlosciami za to kaze jeść bardzo dużo. Co chwila jestem glodna a najlepiej jadlabym czekoladę i boje się o wagę. Teraz nie wiem kiedy się zwaze bo nie mam wagi ale wiem ze jestem do przodu. Wizyta będzie gdzies w połowie stycznia to juz będzie 9/10 tc i mam nadzieje zobaczyć sliczna, fikajaca koziolki mala istotke...

W 2015 kupiliśmy tez mieszkanie, nie jest ogromne ale te 55 m jest dla nas wystarczające. No i chyba wreszcie zazegnalismy pecha, który przesladowal nas 3 lata. Teraz juz będzie tylko lepiej bo nie ma nic ważniejszego niż szczesliwa, pelna i zdrowa rodzina.

Male podsumowanie roku 2015

Początek roku byl jednym wielkim znakiem zapytania. Nikt się nie spodziewał ze zakończy sie Kropeczka. Styczeń to rozpoczęcie walki o sprawność Marcelego. Oj miałam wtedy mnóstwo obaw o jego zdrowie fizyczne i rozwój psychiczny. Przeszlismy wiele wizyt u specjalistów, godziny rehabilitacji, ćwiczeń, nieprzespane noce, strach, radość z kazdej nowej umiejętności. Wszystko to mieszalo się przez pierwsze pól roku. Później bylo tylko lepiej bo maly doskonale się rozwijal, miał duży apetyt, ladnie rosl i cieszył tym rodziców jak i lekarzy. Kiedy teraz opowiadam nasza historie obcym ludziom w poczekalni do lekarza nikt nie może uwierzyć, ze urodził się w 24 tc i wazyl zaledwie 650g, ze spędził 99 dni w szpitalu i przez 2 tygodnie walczyl o życie. Jest wspaniały, doskonaly a przede wszystkim mój Pisząc to mam lzy w oczach a Marceli leży obok i smacznie śpi.

Moje drugie szczęście mam nadzieje ze dobrze się rozwija w środku. Nie meczy mnie juz mdlosciami za to kaze jeść bardzo dużo. Co chwila jestem glodna a najlepiej jadlabym czekoladę i boje się o wagę. Teraz nie wiem kiedy się zwaze bo nie mam wagi ale wiem ze jestem do przodu. Wizyta będzie gdzies w połowie stycznia to juz będzie 9/10 tc i mam nadzieje zobaczyć sliczna, fikajaca koziolki mala istotke...

W 2015 kupiliśmy tez mieszkanie, nie jest ogromne ale te 55 m jest dla nas wystarczające. No i chyba wreszcie zazegnalismy pecha, który przesladowal nas 3 lata. Teraz juz będzie tylko lepiej bo nie ma nic ważniejszego niż szczesliwa, pelna i zdrowa rodzina.

uwaga, na poczatku przepraszam, ze nie komentuje, ale do pamietnikow zagladalam jesli mialam czas i mozliwosc. kazda wie jak to jest kiedy sie jedzie do rodziny, nie ma sie wtedy czasu na siedzenie na forach...bynajmniej ja tak mam

u nas ok, Marceli 3 skonczyl 16 miesiecy, ma 6 ząbków i stawia swoje pierwsze kroki jestem z niego strasznie dumna...liczylam, ze do lutego pojdzie na nogi i sie napewno uda...

a co do drugiej dzidzi to wczoraj dala mi popalic, wracajac do domu zaliczylam przymusowy postoj i pawia na poboczu, a pozniej do wieczora bylo mi niedobrze. dzisiaj juz jest ok, zoladek sie uspokoil. nie mdli na szczescie bo musialam jechac do labka i krew oddac na tsh, ft4 i anty-tpo. we wtorek wizyta u endo i jestem ciekawa wynikow...
a do gina dzwonie w poniedzialek i sie umawiam na wizyte... juz sie doczekac nie moge najgorszy jest ten poczatek i oczekiwanie od wizyty do wizyty...

no i jeszcze zalegle zdjecia







https://youtu.be/RmHOvmPKaJE

a na koniec nauka chodzenia

uwaga, na poczatku przepraszam, ze nie komentuje, ale do pamietnikow zagladalam jesli mialam czas i mozliwosc. kazda wie jak to jest kiedy sie jedzie do rodziny, nie ma sie wtedy czasu na siedzenie na forach...bynajmniej ja tak mam

u nas ok, Marceli 3 skonczyl 16 miesiecy, ma 6 ząbków i stawia swoje pierwsze kroki jestem z niego strasznie dumna...liczylam, ze do lutego pojdzie na nogi i sie napewno uda...

a co do drugiej dzidzi to wczoraj dala mi popalic, wracajac do domu zaliczylam przymusowy postoj i pawia na poboczu, a pozniej do wieczora bylo mi niedobrze. dzisiaj juz jest ok, zoladek sie uspokoil. nie mdli na szczescie bo musialam jechac do labka i krew oddac na tsh, ft4 i anty-tpo. we wtorek wizyta u endo i jestem ciekawa wynikow...
a do gina dzwonie w poniedzialek i sie umawiam na wizyte... juz sie doczekac nie moge najgorszy jest ten poczatek i oczekiwanie od wizyty do wizyty...

no i jeszcze zalegle zdjecia







https://youtu.be/RmHOvmPKaJE

a na koniec nauka chodzenia

9+1

dzisiaj na 18 wizyta...trzymajcie kciuki, tym bardziej ze wczoraj wieczorem mialam lekkie krwawienie...

9+1

dzisiaj na 18 wizyta...trzymajcie kciuki, tym bardziej ze wczoraj wieczorem mialam lekkie krwawienie...

wszytsko w jak najlepszym porzadku, mamy prawie 2.9 cm szczescia i odpowiada wielkoscia idealnie jak z OM czyli 9+1...

usg I trymestru chyba 4 lutego...

10+1

waga 60,5 kg wiec narazie stoi w miejscu co mnie dziwi bo jem jak glupia zwlaszcza wieczorami bo wtedy mam mdlosci...

brzuszek rano niewidoczny, wieczorem jest wzdeciowy...

ogolnie nie moge narzekac na ciaze, jest troche bardziej uciazliwa niz ta z Marcelim, ale tragedii nie ma...troche mdlosci i to wieczorami idzie zniesc pocieszam sie, ze za 2,3 tyg powienien byc spokoj w koncu...

to moj mikro brzuszek z dzisiaj


narazie kiepskie zdjecia bo nie mam dobrego lusta jeszcze, jeszcze sie nie dorobilismy

Teraz o Marcelim, koncza nam sie rehabilitacje dzisiaj ogladala go pani dr i zadecydowala, ze jeszcze jedno spotkanie za tydzien a pozniej mamy sie pokazac na kontroli 2 marca i przygotuja wypis jestem naprawde szczesliwa, ale mam tez troche obawy, bo wiadomo kazda nieprawidlowosc byla szybko lapana...

ale i mi bedzie lepiej jak nam odpadna wizyty, bo musze go dzwigac i po schodach wnosic i znosic, a nie powinnam...

Marceli ma katar. Boze az 3 tygodnie mielismy spokoju. Bylo juz tak fajnie, myslalam ze styczen skonczy sie bez kataru a tu nic z tego...teraz conajmniej poltora tygodnia zabawy z gilami. A najgorsze ze inhalator zostal u moich rodzicow, wybieramy sie do nich dopiero w polowie lutego...

Co u mnie. Ok, mamy juz 10+5 i moje mdlosci chyba powoli ustaja...albo to zasluga miety, ktora piję dwa razy dziennie...troche tez sie boje ze cos jest nie tak z dzieckiem, ale muszę poczekać jeszcze 2 tyg na usg prenatalne. Na samym poczatku tak nie swirowalam jak teraz, ale musi byc dobrze :-) przeciez to nasz drugi cud...

Maz uparcie twierdzi ze bedzie syn, a imie mu juz tez wybral i ma byc Ksawery. Ja i tak caly czas czuje ze dziewczynka...no nic jeszcze jakies 5,6 tyg i będzie wiadomo. A moze dzidzia szybciej sie ujawni...no zobaczymy...

Marceli ma katar. Boze az 3 tygodnie mielismy spokoju. Bylo juz tak fajnie, myslalam ze styczen skonczy sie bez kataru a tu nic z tego...teraz conajmniej poltora tygodnia zabawy z gilami. A najgorsze ze inhalator zostal u moich rodzicow, wybieramy sie do nich dopiero w polowie lutego...

Co u mnie. Ok, mamy juz 10+5 i moje mdlosci chyba powoli ustaja...albo to zasluga miety, ktora piję dwa razy dziennie...troche tez sie boje ze cos jest nie tak z dzieckiem, ale muszę poczekać jeszcze 2 tyg na usg prenatalne. Na samym poczatku tak nie swirowalam jak teraz, ale musi byc dobrze :-) przeciez to nasz drugi cud...

Maz uparcie twierdzi ze bedzie syn, a imie mu juz tez wybral i ma byc Ksawery. Ja i tak caly czas czuje ze dziewczynka...no nic jeszcze jakies 5,6 tyg i będzie wiadomo. A moze dzidzia szybciej sie ujawni...no zobaczymy...