Dziś Gaja miała n szczęście lepszy nastrój niż wczoraj. Niestety ja ledwo żyłam bo w nocy spać nie mogłam.

Czy to brak organizacji czy bycie mamą wymaga funkcjonowania w systemie 'albo, albo'. Albo jestem wyspana albo dom jest czysty, albo mam ugotowane albo wyglądam jak człowiek, albo mam czas dla siebie albo...

No i efekt jest taki że, mam bałagan jak diabli, jemy mrożonki (tylko Gaja je 'lepiej') za to mam czas na scrapbookowanie, czytanie książek a nawet zafarbowałam włosy

No i jedzenie. Wile z nas się z tym zmaga a to nie je, a to uczulenia.

U nas problemy są dwa

1. BLW jest dla mnie wykańczające! No, bo wymyśl jakieś 3-5 smacznych i zdrowych posiłków niepapkowych, a do tego po każdym jedzeniu mam 30 min czyszczenia! Krzesełko, podłoga, 'sztormiaczek' do zaprania (mam tylko 2 na razie) Gaja do mycia i przebrania mimo sztormiaczka

No i najgorsze. Wymioty! Odkąd Gaja jest na BLW jej wymioty śmierdzą jak normalne wymiociny jakiegoś pijaka. Nie mogę sobie poradzić z tym smrodem. Ona śmierdzi, jej włosy, ubranko i wszystko na co jej się uleje - my, kocyki, zabawki.

Wiecznie tylko myję, piorę, przebieram, zmieniam pościele, kocyki, maty. Myję zabawki, piorę zabawki! Aaaaaaaaaaaaaaaa!

No ale taka słodka jest
Dziś np byłyśmy pierwszy raz na placu zabaw. Ach radość była ogromna!


No i muszę 'pochwalić się' kolejnymi stronkami albumu:

Z miłości to ja spać nie mogę. Zakochana jestem znów jak siedemnastolatka - w dziecku, w Kubie, w tym jak się razem bawią... Kocham chwile z Gają, kocham chwile bliskości z Kubą, które uda nam się czasem ukraść codzienności. Kocham naszą trójką - podczas zabawy czy wspólnego jedzenia...

Doskonałość natury nie zna granic. Gaja jest po prostu piękna! Ze swoim ciałkiem grubiutkim, ze swoim uśmiechem dwuzębnym, ze swoją czuprynką wiecznie rozmierzwianą, nawet z trzęsącą się bródką od płaczu... Ach jak mnie zachwycają te jej policzki, duże oczy, mały nosek i to, że górną wargę ma większą niż dolną. Kocham jej nieporadność, jej ciekawość świata, jej szczerość emocji, jej pojawiające się w główce 'myśli'...

Och jak ważna praca przede mną! Chciałabym pomoc jej dorastać tak by wyrosła na osobę z poczuciem bezpieczeństwa, pełną miłości i radości I żeby była świadoma swojej wartości i piękna ciała jakiekolwiek by ono nie było.

Ech... wczoraj wieczorem przeczytałam o Inessie. Aż się rozbeczałam i poleciałam po ukojenie do Kuby w tym czasie spaliłam obiad - na szczęście tylko dużo dymu, jedzenie i garnki... ale kto by się przejmował takimi pierdołami... Straciła kolejne dzieci. Szczerze u mnie to by się skończyło intensywną psychoterapią i tonami tabletek przeciwdepresyjnych.

Już wpierniczam leki przeciwlękowe bo myśl, że mogłabym stracić swój cudowny świat nawiedzała mnie atakami paniki i nie mogłam normalnie funkcjonować. A tu coś takiego... Jak z tym żyć???

Błagam niech ta adopcja będzie szybko i Inessa trafi na cudowne dziecko!

No i dziś cały dzień płakusiam ze wzruszenia, taki cud mam w domu! Czy zasłużyłam na tyle szczęścia? Ale doceniam, poczucie wdzięczności towarzyszy mi bardzo często...

No bo jak tu nie być wdzięcznym??? Wszyscy jesteśmy zdrowi, sytuacja finansowa wydaje się stabilna, mam przyjaciół i wspierającą rodzinę, mam mieszkanie...

W niedzielę mam urodziny i autentycznie moim życzeniem urodzinowym jest 'oby tak dalej'

Nawet ta moja,jak to mama z groszkiem pięknie ujęła, 'jęczydupka' już mi nie przeszkadza!

No i głupio mi się zrobiło, że tak zapuściłam mieszkanie. No i od dziś ostro sprzątam! Idzie mi kiepsko bo coś mnie przeziębienie dorwało a Gaja marudna jak nie wiem, ale do soboty i niedzieli musi lśnić!

Ja tu sobie piszę a w tym czasie mój córek siedzi sam 5 minut i się bawi. Tym samym uznaję go za dzidziusia siedzącego



To z cyklu nasze małe postępusie

Aaaaa ale mnie dziś moja córa sterroryzowała! Od 9.00 rano jojki i płacze. Cały boży dzień na rękach jedynie podczas posiłków powalała się posadzić do swojego krzesełka.

Moja mama wpadła na chwilę i się nią zajęła a my pojechaliśmy do sklepu na zakupy. Musiałam odetchnąć bo myślałam, że nerwy mi już puszczą

A potem jak udało się ją uśpić to byliśmy tak wykończeni, że baliśmy się ją ruszać. A że spała w kuchnio salonie nic nie jedliśmy i nie piliśmy przez kilka h, żeby tylko się smoczyca ni obudziła

Niestety jak wstała to od razu ryk. Dałam jej przeciwbólówkę, zjadła marchewkę i makaronik po czym zrobiło jej się lepiej.

No i przybyła nowa zabawka. Jest super, oczywiście wsyskie kuleczki są wysypywane poza basenik i toczą się po całej kuchni i pokoju a ona uszczęśliwiona je 'goni' turlając się, łapie, turla, rzuca, liże i te zęby 2 szczerzy w mega szerokim uśmiechu. KOCHAM




Smok jest nawet większy ni na zdjęciach i Gaja cała w niego nurkuje

Kurcze Gaja nawet nie myśli o tym, żeby iść spać. A ja muszę tort zrobić! Kuba wyszedł na piwo. Kurczę muszę piec z ryczącym (wredna mama zabrała nową zabawkę do prania!)dzieckiem za plecami. No trudno Sama chciałam tego Stworka

P.S. Gaja usnęła dopiero o 1.00 w nocy. Tort jest mega koślawy bo robiony jedną ręką. W drugiej trzymałam moją zafascynowaną gotowaniem córeczkę.

Cudowny miałyśmy wieczór. Wygłupianki, głośne śmiechy i czułość - przynajmniej z mojej strony, bo Gaja przez swoją nieporadność to mnie na razie okłada, drapie i gryzie a najczęściej to liże jak szczeniaczek i to już jest całkiem rozczulające... W każdym razie była taka jakaś wieź magiczna i bliskość. Cudowne uczucie

Uuuu... Ale mam zaległości!

To może od początku. W zeszłym tygodniu, na tapecie głównie sprzątanie było, bo tak zaniedbałam mieszkanie, że aż żal!

Nic teraz jest to łatwe, bo Gaja stała się bardzo wymagającym stworkiem. Jako obiekt w centrum uwagi jest rozkosznie boska, jednak spróbuj wredna mamo iść siku lub odwrócić się by butelki umyć OOooo... Jak u Miriam! Pełne żalu, bólu i pretensji 'maama, maama, maama'. Tak czekałam na te słowa a tu taki klops, jak to pierwszy raz je usłyszałam i to w tej intonacji, to aż mi łzami zaszły oczy... bo ja się tak staram, a tu taki żal do mnie...

No ale teraz tłumaczę to sobie, że to tylko taki etap, że będzie jeszcze radosne mamam i może nawet mamusia???

Tak... Coś wisi w tym jesiennym powietrzu, bo ja też drugie dziecko chcę. Może nawet to już coś na kształt pragnienia... Obawiam się, że będzie narastało.
Niestety Kuba kategorycznie się nie zgadza. No i nie wiem co teraz. Dać mu czas. Ale jak mu nie przejdzie?

BLW. Gajowy to jest żarłok! Zje wszystko! Ostatnio Kuba zauważył: Ona już nie patrzy na mnie, tylko na kanapkę, którą trzymam!
No i taka jest prawda.
Gajowa i moja mama w Ikei podczas oczywiście obiadu.



Czy widzicie te puce? Te łapki tłuściutkie? Masakra!

Zdawanie relacji skończę jutro by nie zanudzać tak na raz.

Dodam tylko, że dziś Gaja pojechała z moja mamą i jej mężem na wieś na kilka dni. A ja mam takie zaległości dosłownie we wszystkim, że nie mam pojęcia w co swoje 'wolne' ręce włożyć!

Kurcze już tęsknie za tą mordką słodką!

Ech... Nie pisałam, bo armagedon mam. Gaja na sekundę nie da się odłożyć, ryk wtedy taki, że ściany pękają. Na rękach jest 'tylko' marudna. Jesteśmy chyba w apogeum drugiej fazy ząbkowania. Jutro, najwyżej pojutrze spodziewam się 3 ząbka - prawej górnej jedynki.

Oczywiście zamelduję jak się pojawi, o ile nie zwariuję do tego czasu.

W zeszłą niedzielę jak w mordę strzelił skończyłam 31 lat. Nawet dobrze się z tym czuję, może dlatego, że nie wyglądam na tyle Przez te zalatane to znów w ogole nie wyglądam

Zeszła sobota - urodziny dla znajomych
Zeszła niedziela - urodziny dla rodziny
Poniedziałek - IKEA i zakup nowej kanapy
Wtorek - zakupy dla domu i ogarnianie chaty po imprezach
Środa - składanie kanapy
Czwartek - zdychałam i pakowałam dzidziusia
Piątek - bez dzidziusia - spałam prawie cały dzień - w przerwach randkowałam z Kubą.
Sobota - najgorsze co może być czyli dzień na zakupach z Kubą i kupowanie mu ubrań na zimę, wieczorem parapetówa u znajomych
Niedziela - ciężki kac, powrót dzidziusia i odwiedziny u przyjaciela w szpitalu.
No i dziś - armagedon z wrzeszczącym dzieckiem. Spacer i noszenie dziecka. Nic innego nie robiłam. Teraz mała padła. Ja też idę się zdrzemnąć. Śpię teraz po 10-13h na dobę i jeszcze mi mało!

A na ząbkowanie najlepsza jest zimna pucha

Ech... Nie pisałam, bo armagedon mam. Gaja na sekundę nie da się odłożyć, ryk wtedy taki, że ściany pękają. Na rękach jest 'tylko' marudna. Jesteśmy chyba w apogeum drugiej fazy ząbkowania. Jutro, najwyżej pojutrze spodziewam się 3 ząbka - prawej górnej jedynki.

Oczywiście zamelduję jak się pojawi, o ile nie zwariuję do tego czasu.

W zeszłą niedzielę jak w mordę strzelił skończyłam 31 lat. Nawet dobrze się z tym czuję, może dlatego, że nie wyglądam na tyle Przez te zalatane to znów w ogole nie wyglądam

Zeszła sobota - urodziny dla znajomych
Zeszła niedziela - urodziny dla rodziny
Poniedziałek - IKEA i zakup nowej kanapy
Wtorek - zakupy dla domu i ogarnianie chaty po imprezach
Środa - składanie kanapy
Czwartek - zdychałam i pakowałam dzidziusia
Piątek - bez dzidziusia - spałam prawie cały dzień - w przerwach randkowałam z Kubą.
Sobota - najgorsze co może być czyli dzień na zakupach z Kubą i kupowanie mu ubrań na zimę, wieczorem parapetówa u znajomych
Niedziela - ciężki kac, powrót dzidziusia i odwiedziny u przyjaciela w szpitalu.
No i dziś - armagedon z wrzeszczącym dzieckiem. Spacer i noszenie dziecka. Nic innego nie robiłam. Teraz mała padła. Ja też idę się zdrzemnąć. Śpię teraz po 10-13h na dobę i jeszcze mi mało!

A na ząbkowanie najlepsza jest zimna pucha

Ząbek jest. Ulgi nie ma :/

Ja zaczynam dzień od aspiryny i na aspirynie kończę. W między czasie aspiryny i melisa. Gaja dostała dziś 2 dawki przeciwbólowego - to jej wyraźnie pomaga.

Tak mi jej szkoda. Dziąsła ma strasznie opuchnięte i łapki cały czas nerwowo wpycha do mordki. Nawet jeść za bardzo nie chce, tylko woli mleko. Nie zmuszam, rozumiem, trzeba przeczekać i wrócimy do BLW.

Za to muszę przyznać, że dopasowała się do naszego rytmu znakomicie. Chodzi spać koło 24.00 - no bo jak można przegapić tak 'ciekawe' rzeczy jak codzienne życie. Za to uwaga od 10 dni wstajemy z łóżek ok 13.00! Owszem ok 8.00 jest pobudka na mleko ale zaraz po tym śpimy obie albo w trójkę do 11.00-13.00. W sumie potem dzień jest krótki, ale z drugiej strony - chlapa i zimno więc mi nie szkoda. No i wyspana lepiej znoszę jesień o ile można ją dobrze znieść.



Postępusie:
- trzeci ząbek
- czasem trochę unosi klatkę piersiową na wyprostowanych rączkach
- całkiem nieźle sobie radzi z chwytem pensetowym

No i pochwaliłam dzień przed zachodem słońca Dziś w nocy 3 razy pobudka z rykiem. Biedactwo. Raz pomogło ululanie i spanie w naszym łóżku i a pozostałe 2 razy wypiła trochę mleka i też usnęła. Chyba przez brak apetytu na jedzenie inne niż mleko nie dojadła, albo ją bolało albo to i to?

W każdym razie zaczęłyśmy dzień o wcześniej bo już o 9.30 :/. Humor na razie niezły ale non stop coś miętoli w buzi.

Czytałam wpis Bergo. Ja też nie najlepiej wspominam początki i też jakoś nie uważam by było magicznie.

Pamiętam jak przeżywałam, że nie będę z dzieckiem zaraz po porodzie, jak naciskałam na Kubę aby ją dobrze przywitał i co? Szczerze pierwszy miesiąc wspominam Gaję raczej jako maszynę be ducha. Słodka w swej bezradności, ale potwornie autystyczna. Dla mnie, osoby o potrzebie natychmiastowej nagrody za działanie było to nieznośnie. I ten brak wpływu na sytuacje! Skołowanie i niepewność w działaniach. Koszmar!

Teraz dużo pewniej obstaje przy nawet kontrowersyjnych poglądach, ale na początku dawałam sobie robić wodę z mózgu każdemu kto tylko chciał. Ble.

Dla przypomnienia - 3 dniowy Farfocel. I pomyśleć, że od początku wydawała mi się nieskończenie piękna


I tu zdania nie zmieniłam Mam w domu najcudowniejsze puce w okolicy

No i jak ręką odjął. Wczoraj to było najbardziej promienne słoneczko jakie może być, dziś też nieźle - słodziak z niej taki, że zacałować można, tylko spać cholerka nie chcę. 1h drzemki w dzień i usnęła o 00.30! No to już przesada

Uwielbiam ją taką interakcyjną - można pozaczepiać, łaskotać, wygłupiać się i godzinami obserwować jak kombinuje i testuje otaczającą ją rzeczywistość. Jest przy tym taka nieporadna. Słodziak!

No i katar ma - to odsysanie to jakiś koszmar dla niej i dla mnie. Ble...

Z nowych umiejętności. Postanowiłam pominąć etap kubka niekapka z dzióbkiem i przeszłam od razu do kubka LOVI 360 jestem nim zachwycona - nie chodzi o tą antybakteryjność bo i tak miliardy bakterii zlizuje moje dziecko z podłogi, tylko o to, że na prawdę nie przecieka! A Gaja radzi sobie z nim całkiem nieźle. Oczywiście zanim się napiła obgryzła go skrupulatnie z każdej strony i obtrzaskała o wszystko co się da, ale ostatecznie wpadła na to, że w środku jest soczek i przy odrobinie skupienia da się go stamtąd wydobyć - nawet bez siorbania



Bałagan mnie pokonuje - sprzątam codziennie o codziennie wieczorem jest ten sam armagedon! Aaaa. Zmieniamy też powoli acz systematycznie garderobę z 68 na 74. Już czeka na mnie ok 50 ubranek do obfotografowania i wystawienia :/

Zapraszam więc na moją Szafkę. Codziennie będę dokładała coś nowego.
http://szafka.pl/profil/Elemiach/sprzedaje_lub_wymieniam

Ach jestem zmęczona ale szczęśliwa