No dobra, jesteśmy po szczepieniu. Podana szczepionka Priorix. Większym stresem było mierzenie i ważenie oraz badanie lekarskie niż samo szczepienie. Na rączce póki co śladu nie ma a ewentualne efekty uboczne za tydzień. Cieszę się, że mamy to za sobą.
Po raz kolejny pytanie od pielęgniarki 'czy on zawsze był taki drobny ' tak! W ciągu miesiąca przybrał 20g. Jest szczuplutki po tacie (choć póki ja nie rozpoczęłam walki z hormonami też mogłam się za łopatą schować). Bartuś waży 8.520 i mierzy 78 cm.
Taka jego uroda, zresztą on jest w ciągłym ruchu i mimo, że ciągle też coś podjada to taki już jego urok!

Dziś tata i syn mieli chrzest bojowy! Nie było mnie w domu koło 5 godzin czyli w sumie ponad pół tego ile nie będzie mnie codziennie. W sumie to chyba ja to wszystko przeżyłam najbardziej. Mały nie płakał, tata nie narzekał. Bartuś miał czystą pieluszkę, był najedzony i uśmiechnięty. Teraz jestem trochę spokojnejsza. Tatusiek stwierdził tylko, że tylko się chyba zanudzi. Oby do wiosny i będą robić razem w ogródku.
 Co ostatnio robi Bebu?
-układa wieżę z klocków i rozkłada
-od dłuższego czasu nie mogę żadnego ciucha na wierzchu zostawić, bo zaraz się w niego ubiera.
-nosi moją torbę, plecak tatuśka
-wspina się gdzie się tylko da i dużo broi
- noce są trochę lepsze, nie budzi się z takim płaczem, ale może dlatego, że jest zmęczony, bo prawie nie śpi w dzień.
No a co do mnie to medycyna pracy zrobiona, paznokcie zrobione w weekend ufarbuję włosy i w poniedziałek do pracy! Wierzę, że będzie dobrze, to tylko kwestia organizacji!

Padl mi telefon. Poko nje ogarne nowego, lub nie pojde do pracy jestem odcieta od technologii. Sory za brak polskoch znakow ale... Taka sytuacja. Swoja droga wlasnie zdalam sobie sprawe, zewszystko robilam na telefonie teraz nawet mam utrudniony dostep do konta bankowego!

Tak czy nie
Niesamowicie i zadziwiająco jak mogę ostatnio dogadać się z moim dzieckiem. Chcesz kanapkę? Ta i kiwa głową, chcesz cycy? Ta i kiwa! Będziesz to jeszcze jadł? Ne i kiwa w drugą stronę. Z dnia na dzień pojawiają się jakieś nowe powiedzonka i gesty, dużo tego jest, ale jak człowiek usiądzie i zacznie pisać to jakoś tak z głowy wypada.
No właśnie pisać! Tatusiek zawiózł mój ukochany wysłużony telefon do naprawy i diagnoza brzmiała, pęknięta taśma od wyświetlacza. Koszt naprawy nieopłacalny! Jestem głupia, bo spłakałam się za tym złomem ( tylko tak mówię, bo służył mi już trzy lata i obiecałam mu, że do jego ostatnich sił będziemy razem). Tatusiek widząc moje łzy w oczach postanowił sam pobawić się w chirurga-naprawiacza i telefon powrócił do żywych. Prawdopodobnie jego dni (mam nadzieję, nie godziny) są policzone. Dzięki temu jednak zyskałam więcej czasu na decyzję co mam kupić i tu pojawia się odwieczny dylemat pomiędzy dwoma wiodącymi firmami a wiadomo jedni wolą jedno inni drugie. W ogóle pojawiła się chęć posiadania nowego, ale skoro mój kochany poczciwy staruszek żyje to po co zmieniać?
I jeszcze wracając do Bartusia, minął tydzień odkąd został zaszczepiony. Właściwie to nawet ponad tydzień, bo szczepiliśmy się w czwartek. Póki co nie mamy żadnych efektów ubocznych. Pielęgniarka poinformowała nas, że jeśli coś będzie się dziać to po tygodniu czyli myślę, że już możemy spać spokojnie.
Tym czasem ja mam nadzieję nacieszyć się ostatnim weekendem przed pójściem do pracy. Garderoba uzupełniona, Look bardziej biurowy niż domowy, zapas herbaty kupiony i dobre nastawienie. Postaram się napisać w poniedziałek jak nam minął dzień. Mam nadzieję, że zdążę nim zasnę

No dobra kobitki! Pierwszy dzień w pracy! Czuję się jakbym w ogóle nie miała przerwy. Jakoś tu się kompletnie nic nie zmieniło aż sama jestem pod wrażeniem. Co u chłopaków, nie wiem, póki co nie dzwonię i o dziwo tatuś też nie dzwoni. jakoś pewnie dają sobie radę.
Śmieję się, że uciekałam z domu niczym złodziej- po cichu. No cóż, zobaczymy jak im było jak wrócę do domu.

Powiem tak, dzień minął im w miarę spoko. Jak tylko weszłam do domu to id razu było cycy. No, ale mój syn nie w ciemię bity drugi raz w jajko zrobić się nie da. Tak oto dzisiejsza noc to masakra i rano jak już myślałam, że śpi i budzik go nie obudził tak za chwilę był płacz. Tylko wyczuł, że wychodzę i masakra. Wzięłam na ręce i cycy i myślę chwila i zaśnie o nie! Póki trzymałam na rękach to git a kiedy chciałam odłożyć płacz. W końcu tatusiek go przejął i póki Bartuś widział, że się szykuję, bo o spaniu nie było mowy to było spoko. Jak wyszłam za drzwi to slyszalam jak płacze.
Jak im dziś będzie nie wiem, mam nadzieję, że Bartuś zmęczy się i zaśnie. Oby to był dobry dzień.

No dobra! Na froncie pojawiła się na druga górna czwórka, stan uzębienia na dziś jedynki dwójki i czwórki na górze i jedynki na dole. W sumie 8. No i teraz zastanawiam się, czy aby wczorajszy płacz nie był związany z tym ząbkiem.
Swoją drogą jakoś dziwnie nam te zęby wychodzą, dla równowagi mógł by się jakiś ząbek na dole pojawić, choć i kabanosy Bartusiowi nie sprawiają problemu.
Co jeszcze?
U mnie w pracy wesoło! Mimo, że i tak wychodzę godzinę wcześniej na kp to mój kierownik póki co też puszcza mnie jeszcze trochę wcześniej. Kochany jest, ale co się dziwić, sam ma szkraba pięcioletniego to wie jak to w życiu bywa.
Dziś Bartuś obudził się koło 2 zjadł cycy i potem o 4:30 i też zjadł. Potem już zebrałam się do pracy i obyło się bez płaczu. Tatusiek pisał do mnie, że jest grzeczny, ale jakoś mało zjadł śniadania. Zgłodnieje to zje.
Dziś Tatusiek razem z Małym przyjeżdżają do mnie do pracy, bo Tatuśka coś lamie w kościach i musi przyjść do lekarza .
Po za tym, jak uporam się z sennością i przyzwyczaję do wstawania to odżyję! Jak super jest wyjść do ludzi i czasem poplotkować o niczym!

No Bartuś ♡ i Tatuś ♡ świetnie sobie radzą. Dziś też bez problemu wyszłam do pracy. Wiem, że te ranki będą lepsze lub gorsze, ale jeśli mam wybór wolę te lepsze.
Czy jestem zmęczona- tak, ale inaczej bardziej fizycznie, bo psychicznie to jestem wypoczęta. Wychodzenia do ludzi i wiem, że głównym tematem rozmowy są dzieci w naszym gronie, ale co poradzić dzieci to skarb i się o nich myśli jak nie ma ich przy nas.
Wieczorem o tej porze czuję jak zombi mózg zapomina o funkcjonowaniu a oczy palą jak diabli, ale nie jest źle.
Bartuś chyba teraz fazę raz mama raz tata i na przekór w kiedy ja zmywam gary to 'mama mama' a kiedy kładę go spać to 'tata, tata'. Po za tym dzielnie wszystko znosi. Jest kochany i oczywiście pierwsze co robię jak wejdę do domu to daję cyca.
Zasypiam jak dziecko tzn. Bartek zasypia po 7 a ja po 8 zaraz po tym jak tylko przyszykuje sobie śniadanie do pracy i się umyję. Muszę przyzwyczaić się do nowego trybu życia i będzie z górki, to zmiana dla nas wszystkich.

No Bartuś ♡ i Tatuś ♡ świetnie sobie radzą. Dziś też bez problemu wyszłam do pracy. Wiem, że te ranki będą lepsze lub gorsze, ale jeśli mam wybór wolę te lepsze.
Czy jestem zmęczona- tak, ale inaczej bardziej fizycznie, bo psychicznie to jestem wypoczęta. Wychodzenia do ludzi i wiem, że głównym tematem rozmowy są dzieci w naszym gronie, ale co poradzić dzieci to skarb i się o nich myśli jak nie ma ich przy nas.
Wieczorem o tej porze czuję jak zombi mózg zapomina o funkcjonowaniu a oczy palą jak diabli, ale nie jest źle.
Bartuś chyba teraz fazę raz mama raz tata i na przekór w kiedy ja zmywam gary to 'mama mama' a kiedy kładę go spać to 'tata, tata'. Po za tym dzielnie wszystko znosi. Jest kochany i oczywiście pierwsze co robię jak wejdę do domu to daję cyca.
Zasypiam jak dziecko tzn. Bartek zasypia po 7 a ja po 8 zaraz po tym jak tylko przyszykuje sobie śniadanie do pracy i się umyję. Muszę przyzwyczaić się do nowego trybu życia i będzie z górki, to zmiana dla nas wszystkich.

Bosz! Jestem złą matką! Złą do szpiku kości, zło aż bije ode mnie na prawo i lewo!
No, ale od początku...
Znacie te 'dobre rady'? Na 100% znacie! No i wczoraj moja teściowa przeszła samą siebie. Odkryła dlaczego mam tak mało czasu dla siebie!
Otóż wiecie jaki to babsko miało sposób na wychowywanie dzieci? Siedziały sobie w łóżeczkach! O nie, ona się nimi nie zajmowała, one same się sobą zajmowały! Do tego stopnia, że potrafiła wyjść do sklepu!!!!! Kur.. mać!!!
Jak czasem tatusiek wzdycha i mówi 'ja nie wiem, jak matka dawała radę, miała nas troje' to teraz ja już wiem. Po prostu się nimi nie zajmowała a dzieci zajmowały się sobą same. Paranoja! Jak można?
Czy tylko ja mam myśli w głowie, że dziecko w tym czasie może wpaść na różne pomysły lub zwyczajnie się uderzyć i płakać!
Chyba po to mam dziecko żeby się nim zająć!
Jakoś od razu w głowie mam obraz dzieci z sierocińca, które nawet nie kwilą w swoich łóżeczkach, bo wiedzą, że mamusia i tak nie przyjdzie. Gdzie w tym wszystkim bliskość i możliwość rozwoju.
Gdzieś tam z tyłu głowy pojawia mi się myśl, że może faktycznie pozwalam Małemu na zbyt wiele? Chociaż zaraz denerwuje się i nie wyobrażam sobie tak mojego dziecka samopas zostawić!!
Wygadałam się!